Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 373

ÇİLEMSE ÇEKERİM
KADERİMSE GÜLERİM

Sponsorlu Bağlantılar

İSTEDİM VERMEDİLER
SEN ŞÖFÖRSÜN DEDİLER


HERGÜN YAZI YAZAR TÜRKÜ SÖYLERİM
SAKIN DALGA GEÇMEYİN HEPİNİZİ SÖVERİM

ARKADAŞLAR BENCE BU ŞİİR BÖLÜMÜNDE Bİ DEĞİŞİKLİK YAPALIM HERKES ÇOĞU KİŞİ ŞİİRLERİ KOPYALA YAPIŞTIR YAPARAK GÖNDERİYO...BENCE ŞİİRLERİ KENDİMİZ UYDURALIM MANİ TARZINDA OLSUN İNANIN DAHA ZEVKLİ OLACAK...NEDERSİNİZ...BANA KATILAN VARMI?

Buz Gibi



yattığım yerden, penceremden,
ay kocaman.
-saçların-
bir düşten uyandım ürpererek,
yürek sızılı, yar kokulu buz gibi bir düşten.
son bakışım gözlerine,
-sen başka kollardayken-
inceden bir yağmur başlamış,
ay kocaman; penceremden,
yattığım yerden.

Sensiz ne kadar yanlizim
Sensiz hicim ben
Biraktin gittin beni
Usuyorum, korkuyorum
Sicakligini geri ver bana
Bakislarini geri ver bana
Bana seni hatirliyacak daha cok ani ver
Bana seni anlat..
...BİTANEM...

Fantastik Düş Kırıkları



I

/Gerçeğe düşüyorsa gölgeleri
Rüyalar da gerçek değil midir ki?/

139 yıl önce uyandım uykulardan
Çocuk kahkahaları ve doğurgan odalara
Bölünmüş eski bir evden
Yükselen dumanlarla...

/Üzerime tepelenen bu ölü toprakları
Ölünce gider mi ki?../

Hepsi geçer...
Her şey geçer...
Geçmenin geçerliliği
bile çok çabuk geçer

Beni bekleme zaman...
Gelmeyeceğim.

Aslında her bir anda
Aralanmış zincirlerden bir perde
Yarı hayat yarı ölüm bir arafa salar beni.
Bir ayağım sol yanda
Uçuşan kristallere takılır

Beni özleme zaman
Ardından gelirsem eğer
bir yanım öksüz kalır

Hayatın suratının bir tarafı hep buzdan
Üşümemiz de bundan
Üşütmemiz de bundan
Alıngan bir ufka döner ışıldayan yanını
Uzanan bütün elleri reddetmesi hep bundan

/Gözleri yaşlanmış en çok kadının
Fersiz sokak lambaları gibi tozlanmış
Ağlamış ağlamış da
Yıkayamamış /

Beni bekleme zaman
Hayat denen bu şımarık çağanın
Hiçbir nazını ve asla çekmeyeceğim.

Kırıklara basa basa yürüyoruz ve artık
Üç kere indirdiğimiz çizmelerden taşan kana
Kızıl karanfilleri koklar gibi
Eğilip eğilip de
ta ayaklarına kadar
Unutkanlıklarla dolu saydam kadehlerinden
Tek damla su bile içmeyeceğim

Beni bekleme zaman
Gelmeyeceğim

II

Sureti gökyüzünde
Taç yaprakları gibiydim
Bilseniz neler gördüm... nerelerde biçildim..
Köklerime indiğinde kanlı göz pınarlarım
Milyonlarca ölü çocuk sesini
Kendi sesimin her bir tutamıyla
bir ördüm

Bunlu bunsuz sorular tutuşturdum
bütün dal uçlarıma
Bir yabani adam gibi
traşsız ve biraz hayvan
Sonradan budadığım
dal uçlarıma..

Gökyüzü kızıl bir çanak
Gök yüzü kan potası
Kendi kökümde dindim
Sindim kendi köküme

Ölü toprağından olma dört duvar üzerime...
Hep üzerime...

Kıracak en ağır balyoz,
Duvara değil yüreğe
Hep en yüreğe...

Dizelerimin altında tozdan başka bir şey yok
Dizlerimin altın tozlarınıysa
Üfleyip gidiyorum

Yüzünü yüzüme çevir ey hayat
Senle konuşuyorum!

Şafağa Özlem

Ey gece!
Sana sesleniyorum!
Saklamışsın yine içine görünmezleri,
Üstüme çöken kara bulutları,korkunç düşleri.

Ey gece!
Bilmelisin ki!
Bedenimden ruhumu söküp almaya kalksan,
İçimdeki sevda özgürlüğümün,
Zerresinden ödün vermeyeceğim,bilmelisin.
Sanma ki korkutursun beni,
Çakal sesiyle.baykuş sesiyle,
Korkunç rüzgar sesiyle,
Yıldızlı semalaı örten,
Ürperten, kara bulutların ve yarasalarınla...

Ey gece!
Bilmelisin ki!
Korkunçluğun değil,
Hasret sevdasıdır yatırmayan beni.

Ey sevdam!
Unutma ki!
Kapalı iken gözlerim,
ve ölü sarhoşluğundaki bedenimle bile,
Görebiliyorum seni.
Tahammül edebiliyorsam,
Bu gecenin çılgınlığına,korkunçluğuna,
Şaşkınlığımdan değil,
Şafağa özlemimdendir,
Şafakta var olan,
Sevda çiçeğimdendir.

Yansımalar



billur sesiyle hüzün dağıtır ney
akdenizin şeffaf sularında her akşam
gözlerimden akar binlerce kan
anamdan kalan son çığlığı haykırırım
duyanı gönlünden vurur yansımalarım

kaç gece ben o yadigarımı aradım
kendi halimde bir kaç satır yazmak için
önce kaleme sarıldım
olmadı
ve sonra notalar
bir üfleyişten çıkan ruh
ney taksimi mevlana

döner etrafında eteğinin dünyam
şems gülümser bana
elim erişmek ister dudaklarına
öpemezsem nice olurum
ağlarım
feryadımı duysa ne olur
yalvarırım

kaç kere çıkardım elbisemi
önünde soydum varlığımı
yardım kalbimi rast için
dönmek yetmedi
ölmek istedim
görmek için
görmek için kendimi

yaşamak ölmenin ardından gelen
bitmeyecek sevişmelerimin yatak odası

Burukluğun Yanında ızdırap Veriyor


O yokken içim hep buruk
Onun yoklugunu hissetmek
Onsuz nefes alıp vermek
Onsuz yaşamak onsuz günler yaşayıp
Günler yaşamaya devam etmek
Izdırap veriyor
Onsuz onu düşünerek yaşamak
Düşündükçe içinden çıkılmaz bir hal almak
Burukluğun yanında ızdırap veriyor.