Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 403

Yüreğin Sesi



Sevgiden anlamayan herkese

Hatırlıyor musun ilk konuştugumuz günü?
Kalbim can çekisen bir kuş gibiydi,
Nasıl merhaba demiştim korkarak,
Kelimeler boğazıma dizilmişti.
Sen beni azarlamıştın.
İlk kez buluştuk günler sonra bir pastanede,
Mayıs ayının ondokuzuncu günüydü,
Ben geç kalmıştım, sen sütlaç yemiştin beklerken.
Çantandan siyah zeytin, yeşil biber çıkmıştı, gülmüştük.
O gün düşündüklerimle, bugün düşündüğüm aynı!
Durmaksızın şiirler yazıyordum sana,
Ben yazmayı seviyordum, sen şiirleri.
Bir gün ansızın çekip gittin, dönmeyecek gibi sessiz-sedasız,
Oysa ikimiz de biliyorduk döneceğini,
Bekliyordum dönüşünü aynı bıraktığın gibi,
Gelişin de gidişin gibi oldu, haber vermeden,
Bilmeyecektim belki görmeseydim tesadüfen,
Şimdi arama diyorsun artık, çıkma karşıma,
Neydi değişen son birkaç ayda?
Ve ben susuyordum...
Sana olan saygımdan susuyordum!
Sevgimden susuyordum!
Aklın ermez buna, anlayamazsın!
Hadi git! seni azad ediyorum...

GÖZLERİN GÖZLERİMDE



Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Havada bulutların şöleni var,
Gönlümde şenlik!..
İçimde coşkun ırmaklar akıyor,
Büyük küçük bütün umutlarımı
Birer birer sana taşıyor.
Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Yüzüme, gözüme düşüyor!

Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Havada ikiz gökkuşağı yedişer renkli,
Gözlerimde şenlik!
Yedi renk yedi umut değil,
Yedi renk tek umut sanki...
Hepsi de anlaşmış besbelli,
Bana gülümsüyor.
Aynı şarkının boyasıyla boyanmış
Teker teker bizim şarkımızı
“Senede Bir Gün”ü söylüyor.
Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Damla damla yüreğime düşüyor!

Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Yağdıkça yağıyor.
Görüyorum bulutlar yarışta,
Seni bana taşıyor.
Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Gözlerimi okşuyor!

Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Her damlasında ellerin, gözlerin var;
Yüzümde geziniyor.
Yedi renk tek umut;
Yüreğimi ısıtıyor!
Sendeki yağmurlar bende şimdi,
Gözlerin gözlerimde gülüyor!

Arama Beni

insan
tam kıvamında, yoğrulmuş hamur,
oluşuna sebep; bir parça çamur.
olmazsa olmaz mı bir damlacık su?
hikmetine, akıl ermez doğrusu.

düşündükçe bitmiyor varoluş hikmetini,
bir parça kemiğini yahut etini,
rahmin içine yumulup kalmış,
zaman geçtikçe son şeklini almış.

ağlayarak gelir bu dünyaya,
bir anda kendini bularak yaya,
gittikçe çoğalan bir hacmiyle,
hayata ezilmeden tüm azmiyle.

iştirak eder bir insan kümesine,
yahut katılarak bir köpek sürüsüne,
sürdürür hayatını ölünceye dek,
yolculuk boyunca kürek çekerek.

yorulmadan yılmadan yol alırken,
zanneder ki vakit daha çok erken,
içine çeker zaman, girdabının içine,
ya taş olur ruhu yahut reçine.

her yolculuğun vardır bir sonu,
ister uzun olsun isterse kısa,
ölüm, makarasına sarmıştır onu ,
anında yapışarak yakasına.

tepeden tırnağa hissetmez olur,
bulunmaz kendisine bir yardım eden,
her şeyini geride bırakaraktan,
yanına alarak beyaz bir kefen.

binerek yapılmış tahta yatağa,
tabutu yol alır sessizce , ancak,
öğrenir, meğerse toprakmış ağa,
kabri ona açarken kucak…

Susma Konuş Benimle
Susmalar ayrılıktan da beter...
Yasemin Can


Ah benim yüreği yaralım

Sevdası yarım sevdiğim,

Suskun bakışlarını gönderme bana

Taşıyamıyorum....

Kanatma yalnızlığımı sessizliğinle

Dayanamıyorum....

Kurşuna dizme beni küskünlüğünle

Hak etmiyorum....

Bir ses, bir söz gönder

Varsın anlamsız olsun.

Konuş ki sözcüklerinle

Uçurumlar dolsun.