Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 428

Gözlerine Sakladım Cenneti



Sana geliyorum.
Yaralı uçurumları,
Birer birer aşarak.
Fesleğen kokulu
Saçlarına usulca yağıyorum.
Mayasız bulutları,
Avuçlarımda kibritsiz yakarak.

Gece, karanlığı emzirirken
Ben, bir avuç güneşle
Islak kirpiklerini kuruluyorum.
Yıldızlar, semâya dizilirken
Ben, ılık nefesine
Taze baharları dolduruyorum.

Seni severken
Bir an bile durmuyorum.
Alnıma kavgalarını alıp
Yüreğimde acılarını eziyorum.
İplik iplik yağan
Yağmura aldırmadan
Gölgelerine " güneşi " giydiriyorum.
Ve her sabah sen uyanmadan
Susuz dudaklarımla
Gözyaşlarındaki tuzları emiyorum.

Cennet kokulu terini
Silebilmek için
Ilık nefesimi,
Rüzgarla delicesine yarıştırıyorum.
Ayazlar tenini üşütmesin diye
Yüreğinin ovalarına
Taze baharları yapıştırıyorum.

Sen diye,
Her sabah güneşe sarılıyorum.
Gözyaşların diye,
Yağmurları delicesine öpüyorum.
Ve yüreğini dualarıma ekleyip
Gözlerine sakladığım Cennette
Sevdamızı soluyorum.

O Rüzgar



Yaşamak zevki nedir bilmez ölümden korkan!
Gür bir imanla damarlarda ateşten bir kan

Birleşip böyle diyorlardı derin bir sesle,
Yeri fethetmek için gelmiş o Fatih nesle.

Böyle bir dersi alan ruha vatan dar görünür;
Daima başka sefer, başka ufuklar görünür.

O nesil duymuş akın zevkini rüzgarda bile;
Bu duyuş varmış akınlardaki atlarda bile;

Bilmemiş var mı geniş yeryüzünün serhaddi,
Yıkmış ufkunda durup karşı koyan her seddi,

Yeni bir ülkede yem vermek için atlarına
Nice bin atlı kapılmıştı fetih rüzgarına.



Yahya Kemal Beyatlı