Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 550

Bu Şehirde İnsanlar



Hep bir yerlere koşar bu şehir dörtnala
Hep bir şeylere yetişmelidir insanları
Dönüp bakmak zaman kaybıdır yeni açmış çiçeklere
Hele durup koklamayı ayıp sayarlar
Onca işi gücü varken herkesin
Çiçek koklamak ha, delisin...
Nasıl zaman bulunur bir sevdaya yelken açmaya
Nasıl çırpınır bir yürek bir başkası bir an gülümsesin diye?
Anlayamazlar
Onca yoğundurlar ki
Onca yorgun...
Koşarken dinlendiklerini sanan zavallı "modern" kalıplı insanlar
Bilseniz her şey bir an gülümsemek için
Bilseniz ki çalışmak da bir yere kadar
Uzanamadıkça eller gülümseyen bir yanağa,
Dokunamadıkça duygular akmadıkça gözlere
Ne manası var zenginliğin,
Sevgi uğruna harcayamayacaksanız eğer?
Bir gülücüğe bedel değilse dünyanız
Koparın kıyametleri
Yıkılsın oyuncak başarılarınızın demirden kaleleri
Yürek kayalıklara dönmüşse yemyeşil çimenliklerden,
Gelincik tarlalarından bihaber,
Neden bunca hoyratlık, hırçınlık neden?
Neye bedeldir bu çektiğiniz çile?
Ve değer mi çöpe attığınız devasa elmaslar misali suskun dakikalarınıza?
Ve düşünmeye yetecek mi bunları öğle tatiliniz?

İçimde Hasretin Yakanı Kaldı




Gönül sevdasının aktım suyuna
Bir değil derdini çektim boyuna
Ben kimseye boyun eğmezdim ama
Sinemde bir gülün dikeni kaldı

Sardı yüreğimi sardı har gibi
Çöktü saçlarıma beyaz kar gibi
Alevi bitmeyen kızıl kor gibi
İçimde hasretin yakanı kaldı

Gazabıyla çektirdiği azaptan
Ateşim kül oldu uçtu ocaktan
Bir aşk ki aklımı alınca baştan
Bana acıların yıkanı kaldı

Kapısında koydu hanın hancının
Kölesi eğledi bir yabancının
Bir sevda sonunda derdin acının
Tokatını cana çakanı kaldı

Geri Dönme Vakti Şimdi



Yak ruhumun dört köşesini
Külleri izlerini taşısın
Taşsın benliğimin ıstırapları
Külleri güneşini kapasın
Avuç dolusu uçuyor
İyilikler ellerimden şimdi
Oysa rüzgar senden yana
Ne kadar şeffaf eserdi
Ah, her bakışı ömre bedel sevgili
Sessizce gittiğin andan beri
Saat zifire nasıl da hapsoldu
Çıkmadı, günler günlerin içinden
Kurtulmadı bedenim zamanın dişinden
Şıvgın diyarına kondu yüreğim
...şimdi
Sessiz çığlıklara gebeyim
***** gülümsemeler arasında
Vurgun sevdalar kanatsa da
Sana muhtaç kaldı hayatım
Sevgilim, geri dönme vakti
Yak ruhumun dört köşesini
Ve külleri izlerini taşısın
Taşsın benliğimin ıstırapları
Külleri izlerini taşısın

Kalbimdeki

Kartsız şartsız ta ezelden,
Hiç riyasız tam gönülden,
Karşılıksız beni seven,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Ben gülersem oda güler,
Ben severim beni sever,
Ağlar üzülürsem eğer,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Kansız kalsa kan veririm,
Cansız kalsa can veririm,
Kaşın çatsa ben eririm,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Beni candan seviyordu,
Kefen giysem geliyordu,
Döneceğim biliyordu,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Ayrı kalsak nefes almaz,
Yaşamaya heves kalmaz,
Alışmamış bensiz olmaz,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Ben olmasam aklı durur,
Balık gibi yere vurur,
Kızıp küfürler savurur,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Her zaman yanında diler,
Dayanmaz göz yaşın siler,
İçimdeki tüm sevgiler,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Sever hakkı sever gibi,
Erişilmez değer gibi,
Yer altında cevher gibi,
Kalbimdeki,kalbimdeki.

Mete Yıldız

Gönül Nikahı



İlk görüşte başlar, kalplerde telaş
Çok erken kıyılır gönül nikahı
Sevgiyi yudumlar, göz yavaş yavaş
Bakarken kıyılır gönül nikahı...

Beklenen karşına çıkar bir sabah,
Belki yeşil gözlü, belki simsiyah,
Daha ilk görüşte yürekten bir ah,
Çekerken kıyılır gönül nikahı...

Neler uydurursun gör daha neler
Nice mazaretler, ne bahaneler
Kederli gözlerden billür taneler,
Dökerken kıyılır gönül nikahı...

Alnında sevecek yazdıktan sonra
Eninde sonunda senindir sıra
Bir vesile olur kibrit sigara
Yakarken kıyılır gönül nikahı

Düşürür sevdaya yaşı onüçü
Tanımaz günahı, kanunu, suçu
Gururun belini sevginin gücü
Bükerken kıyılır gönül nikahı...

ISTANBUL


Orda, adamı düşündüren denizler vardır
- ışıltılı ve berrak-,
şurda gemiler durmuş,
kimbilir,
zincirleri ne ağırdır.
Sarayburnu,
Kızkulesi,
Haydarpaşa...
Bak işte Köprü,
Böyle ayak altında bütün gün.
İşte yollar gıcır gıcır,
İşte Sultanahmet Meydanı şu gördüğün
Nihayet, ilerde deniz,
Mis gibi balık kokar.
Daha sonra Adalar
Ve hep çam ağaçları.
Oranın mehtabı tatlı olurmuş,
Öyle derler,
Rüyadaymış gibi yaşar insan.
Galiba böyle görülür İstanbul
Bir kartpostal önünde durup
İştahla bakarsan.

A.Kadir

Kara gün hatırına acını kalbine saplayıp gözlerine gem vurdun ya..
Biliyorum, ağlama..
Söyleyemediklerin gözyaşında..
Her gidişin bedel masum yalnızlıklara
Ağlasan da ne fayda..
Söz biter, çaresizlik hüküm gözyaşına...
_____________

Yazgım ezelden ihanetim...
Hayalini koynuma sardığım gecelerse...
Emanet yaşıyorum yokluğuna bu sitem...
Emanet yaşıyorum senin bu beden...
Daha kaç vakit sensizlik ertesi...
Korkma almam canımı sen dönmeden..
______________
Sevenler günahını bu dünyada yaşarmış ya!
Ölmek tek çare!
Kıyılara vurduğunda bir umarsız kader,
ben günahımı yaşıyorum sende!
Sensiz geçen yılları yok saymışım ya!
Korkuyorum!
Daha ölüm yok serde!
Bi kere daha şahidim olsun ki, deniz yıldızlar ve gökyüzü!
Dönmeyeceğim!
Gururum yemin olsun sevdiğime!
____________

Ya beni vur...
Ya bırak geceye
SeN gittin ya…
Gelgit sevdalar koydum yerine
SeN koydum yüreğime…Gitsen de…
Sevdan canımdan toprağa benle
Senle bitsin bu ömür…
Aşkın gönlüme son demse..
______________
Daha kaç gece geçer yar hasretinle?
Söyle kaç gece gözyaşın yağmur olur üzerime!
Hiç gitmediğin düşler kurmak ölümse her gece, varsın ölüm SeNDeN gelsin!
HÜZNÜM SÜRGÜN, SEVDAN BİR ÖMÜR ESİR BEND