Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 653

Hatırlarıma Dokunma
Artık soru sormayacağım sana,

Sponsorlu Bağlantılar

Dilediğini yapmakta serbestsin.

Yaşa yaşayamadıklarını...

Ama unutma,

Zaman her dakika yalnızlıklar yaratır,

Beni dinleme istersen,

Ama hayat bu, ağlatır.





Artık soru sormayacağım sana,

Anlatmak zorunda değilsin yaptıklarını

Sözlerinden belli,

İçinde çığlıklar sakladığın...

Ve aradığın,

Geride bıraktıklarını...

Ama unutma,

Seni kimse sevmedi benim kadar,

Hatıralarıma dokunma ne olur,

Dokunsan ağlayacaklar...

Ruhum Senle


Dağ başında, yeşilin tonları arasında;
Yanlız, yapayanlız oldugumu sanma.
Oturmuş bir kayanın üstüne hayaller kurarken senin uğruna,
Yanlız, yapayanlız olduğumu sanma.

Göz yaşlarımı dökerken senin yokluğuna,
Yanlız, yapayanlız olduğumu sanma.
Sen uzaklarda, bense yeşilin kollarında olsamda sevgili, sakın yanlız, yapayanlız olduğumu sanma.
Bu ruh ki daima seni yaşatıyor yanında, yanıbaşında...

Seni seviyorum desem


Dışarda yağan yağmur bana seni hatırlayıyor
Aşkın bende bahar çiçekleri açtırıyor
Sevdan ne kışı ne baharı andırıyor
Edan sanki beni kandırıyor

Sen baharda açan tomurcuk bir gülsün
İnan ancak kollarımda büyürsün
Gir kalbime ne ağlar nede üzülürsün
Seni Seviyorum demekle ne alçalır nede küçülürsün

Seyrindeyim


Anlamsızdır öğle sonraları buralar.
Odalar senle şenlenir,
senle ağlar satırlar.

Geç kalınmaz ıslanmak için,
yağmurda,
ihtiyarken de terler vücutlar.
Simasız, silüetlere çizdim seni
Aklımda gözlerinin,
neon ışıkları..
Ben her gece caddeleri süslüyorum,
ayazınla,
Ben her gece yıldızlara anlatıyorum,
yokluğunu...
Sürgün oluyor yüreğimde,
bir amansız göç başlıyor sonra.
hiç kaçırmadığım hayatının,
yeni fragmanları
gözlerimin önünde
seni izliyorum...

Özlemedim Seni

Hiç özlemedim seni
Özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni

Sıcaklığını bulmalıyım
dokunuşları, kenetlenişi
Terimizle sulanmalı yeryüzü
güneş terimizde ışıldamalı sabah olunca
Apansız fırtınalar çıkmalı
sarsılmalıyım
Özlemek
yanında olmak isteğidir
gülüşünü görmek biraz da
Hiç özlemedim seni

Saçlarına gül takmam
bir ırmak gibi akıtırım ovaya
soluğunla yanar
dudaklarımın bozkırı

Akkor halindeki ufuk
bakır bir tel gibi eriyip gider
kraterler ortasında kalırım