Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 681

Bugün de yine sensiz ve hüzünlü
Yıldızlar da kayıp senin gibi
Bulutlar ise dertli benim gibi
İşte birkaç damla yaş
Yine de söndüremiyor içimdeki ateşi
Ta içerlerde bir yer yanıyor
Yağmurla sönecek gibi değil
Kalbim sadece seni istiyor
Ve seni seviyor
Sadece seni...

Garson,,Bir a$k Lütfen..
Rüzgar bu!!!
Ne zaman ve nerden eseceğini
Hiç bilemezsin.

Aşka uzatılan eller de
Rüzgar gibi...

Ortaya koyduğun yüreğin,
Bazen kendini anlatamazsa,
Hiç üzülme...

Nasıl ki kışları gürül gürül akan ırmak
Yaz gelince neye uğradığını şaşırır.

Aşkta böyle bir şey...

Sanki mevsimler gibi değişken,
Günle gece gibi farklı.

Sevdası için atıyor bu yürek
Diye düşünürken,
Bakmışın ellerinden kayıvermiş...

Neden diye hiç sorgulama,
Nedeni olsaydı;
Ayrılıklar olmazdı!!!

Madem bu kadar ucuz aşklar
Öyleyse yenisini söylemeli!!!

Garson...,
Bir aşk daha lütfen.

Uçurum kenarlarından çiçek toplayan cesaretimi sen kırdın,
Sen tükettin umutlarımı..
Yüreğime kara çalı gibi sen soktun kuşkuları
ve şimdi kendinle gururlanabilirsin benim gibi birini yıktığın için…

Delifişek duygularımı yolda bıraktım.
Kökünden kestirdim saçlarımı, bir perukçuya sattım.
******* satacağım dünyanın yarından tezi yok.
Bütün duvarlara “Uğrunda ölünecek Aşk yoktur” diye yazıp, altına imzamı koyacağım.

Bir labirentim içinde yolunu arayan fareler gibiyim,
Evet yanlış anlamadın fareler gibiyim.
Ama zekiyim, hareketliyim ve gözlerim açıldı. Yolumu Bulacağım…
O yolun sonunda bana açılan kapıları bile görebiliyorum.
Varsın dökülen bir avuç deniz suyu olsun gözlerimden,
Varsın yıllarımın sana ait olan kısmı heba olsun.
Yeniden de sevebilir insan, hayat yeniden üretir güzellikleri.
Bende bu yürek varken biterken bile, herşeye yeniden başlayabilirim.
Ben mahşere kadar sevebileceğim birini arıyorum.
Annenden sonra en yakın dostun bendim. Dert ortağın, sevgilin, hayata açılan kapın…

Sen kendine yan.
Anıların duvarına yaslanırken, geç kalmış bir haykırışın sesini duy.
Çünkü biliyorum ki, bir süre sonra ben senin hıçkırıklarını duyacağım.
Çünkü biliyorum ki, yokluğum ağır ağır hissettirecek kendisini.
Çünkü sende biliyorsun ki, benim gibi kimseler sevemez seni

dönemem artık,
sende gelme olur mu?
çok özleyeceğim doğru,
unutmak en mantıklısı aslında,
yapamam ama,
sende unutma...
gelirsen dayanamam,
hatırlarım bütün acıları,
dudaklarımda ellerinin izi varken git!
daha çok acı çekeyim ve bi kat daha fazla seveyim seni..

biliyorum yine bakacaksın gözlerimin içine,
ve ben yine o tarifsiz sancıyı duyacağım yüreğimde..
bu yüzden gelme,
sırf bu yüzden...

ya da sırf bu yüzden gel!
sırf yine acı çekmem için,
acı çekmemiz için,
yanlışlar yapmamız için,
böyle sevmiştik birbirimizi,
sırf bu yüzden gel...

gel!
gel!
gel!