Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 740

Balıkların Gözyaşları

Denizde ağlayan balıkların gözyaşları belli olmaz
Ağlar ama asla göremezsin
Ben hiç unutmadım,
Daha gün doğmadan yağmurlar altında balıklara eşlik ettiğimi
Bir yandan şanslıydım galiba
Çünkü yağmurlarda benim gözyaşlarımı gizliyordu
Benimde onlardan bir farkım yoktu yani
Tek farkım vardı, o da.
Ben haykırırdım ama onlar asla konuşamazdı
Ben yalnızdım onlarsa hep beraber
Kim bilir belki de;
İzlediğin, içini döktüğün, taş attığın,
Kâğıtlardan gemiler yapıp yüzdürdüğün o deniz,
Balıkların ve benim gözyaşlarımdır

Ölüm FermanıBir hata işlersin olur sebebin,
O anda yazılır ölüm fermanı.
Bir anda suçlu olur kaderin,
İsyanla başlar ölüm fermanı.

Delice seversin yalnız kalırsın,
Her gece hayaliyle ağlarsın,
O anda alnına bir silah dayarsın,
İşte artık gelmiştir ölüm fermanı.

Aklına o anda kalem-kağıt gelir,
Yazarsın sevdiğine bir şiir,
Neden öldü, sebep neydi kim bilir?
Zamanla unutulur ölüm fermanı.

Geride kalır bir mezartaşı,
Belki dökülür birkaç gözyaşı,
Unutur onu bütün arkadaşı,
Bir mazi olur ölüm fermanı.

Sevdiği vardır asla unutmayacağı,
Kimbilirdi ellerin ayıracağı,
Artık onun tek dert ortağı,
Bir mezar, bir de ölüm fermanı.

RAFET isminde mezartaşı kalır,
Kimse sormaz bu kimdi, neden yıkıktır?
Yeri zaten belli garipler mezarlığıdır,
Belki söylenir tek sebeb ölüm fermanı.

1997

Kanarya

O gece sarı bir KANARYA
Simsiyah bir dal olur ya,
İşte ona kondu! ...
Ses çoktu.
Kuş çoktu.
O gece var ya,
Bir şirin KANARYA,
Basit bir SERÇE gibi...
Daldan dala kondu!
Gönül bahçesinden uçtu da,
Kupkuru bir dala kondu!
SERÇE kanarya olmazmış,
Girmekle bir gönüle...
Kuru bir dal var ya..
SERÇE için,
Yeter de artarmış bile...