Platonik Aşk - Sayfa 29

Aşkname-2

Sponsorlu Bağlantılar

Seviyorsan karalama
Sitemlerin sıralama
Sözlerinle yaralama
Sevgi dolsun silahların

Gurbet elde yalnızlık zor
Hasretliğin içimde kor
Her düşünü hayıra yor
Aşka doysun rüyaların

Gelemezsem sen gel bana
Bekliyorum yana, yana
Dileğimdir gülüm sana
Beni sarsın hep kolların.


isimsiz kral

hasretin kan çanağı gözlerinde oturuyorsun
seni soruyorum
hiçbir şey bilmiyorsun

hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım
sen ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın...

tükenişi bir aşkın
bir nehrin tükenişine benzer
ne deniz olabildin
ne nehir kalabildin...

kendin ol
kendin ol
sen buysan başkası ol!

buysan kederden öleceğim
başkası olursan ben kimi seveceğim.?

En Hüzünlü Şiirimi Yazmayacağım

Pablo Neruda gibi
Bu gece
En hüzünlü şiiri yazabilirim

Ama: yazmayacağım
Pablo Neruda'yı
Acılarımıza katmayacağım

Biz yanlışlarımıza yanacağız
Neruda,
Eski çakmak taşlarına yanacak...

isimsiz kral

SİZDEN SAKLI

Gelmediniz, ben hep sizi bekledim
Eksilen yanlarımla
Sizden saklı eskidim.
Her şeyden önce aşk verilmiş bir sözdü benim için
Gün, ay, saat, hafta, takvim işi; zaman yani
Aldıkça dönemeçleri değişmedi hiçbir şey
Yalnızca ufuklar yeniledim.

Kaç aşktan oluşmuş bir şeydi aşk
Her sevgiliyle biraz daha
Biraz daha sizden saklı eskidim.

Murathan Mungan

Gibi

İçimde sakladığım aşkını aramaya çıktım
Sensizliği aradığım gibi,
sokakta hangi aşkı görsem sen sanıyorum
sanki senmişsin gibi,
Ağlamaya çıktım sokaklara
Sensizliği sormaya çıktım sokaklara
Sokaklarda terk edilen aşklar gibi
Sensizliği sorar gibi
Seni arar gibi,
Sokakların sessizliğini dinliyorum
Çığlık olan aşkları dinler gibi,
Bilmiyorum hangi aşkın sesindesin
Bilmiyorum hangi gözlere bakıyorsun
Ben sensizliği bildiğim gibi...

isimsiz kral

gece yüreğime konaklanan ölü kuşlar
her sabah gülüşünle kanat çırpar usulca
başka türlü bir sevda bendeki
ateşin suya karışması gibi
hırslı ve tutkulu
ne suyu yakabildi ateş
ne söndürebildi su içimdeki yangınını
gündüzün geceye yüzünü çevirdiği dar vakitlerde
yüreğimin tan yerisin
alabildiğine kızıl ve mavi
ve müjdelerken karanlık yeni bir yalnızlığı ellerime
yıldız yıldız yağarsın göğümden sen
ıslak düşlerime...

Demektir

Deniz manzaralı evlerde
Maviyi göremiyorsan
Bir problem var demektir.
İki yüz metre karelik eve sığamıyorsan
Gönlün çok dar demektir...

Sana büyük sahra genişliğinde bir ev verip,
Önüne okyanusu çekseler yine mutsuz olursun,
Duvarları altın , tavanı yakut evlerin
Pencere kulpuna kusur bulursun...

isimsz kral

Bakislarim oyle bos ki, artik hissetmiyorum hicbir seyi...
Sanki tum duygularim, gozlerimdeki tum isIk yok olmus ve bir daha hic cikarilamayacak kadar derinlere gomulmus gibi. Nerede hata yaptim bilmiyorum. Zaten kurumus olan hangi dala nasil da bastim?
Daha once beni mutlu ettigini dusundugum her sey yok oldu sanki. Neydiler ya da kimdiler bilmiyorum ama artik yoklar...
Umitlenme her telefon calisinda
Kosma kapilara her adim sesinde
Senin sandigin yildiz artik yok yerinde
Kabul et kalbim, kabul et kalbim
Ah kalbim biz ayrildik
"Ask"... Tarifini bile yapamazken oyle olabildigimizi ya da olabilecegimizi iddia ediyoruz, ne garip degil mi? Kocaman bir soru isaretinden ibaret olan hayatimizi bu ne idugu belirsiz seyin ardindan kosmakla geciriyoruz hep. Yakalayinca ne oluyor peki? Bir anlik bir huzura kavusuyoruz ve yine bir anda o huzuru kaybediyoruz...
Kovalamaca; o basit ve bizi hayatin ne kadar kotu yani olursa olsun yinede yasamaya deger oldugunu dusunduren yakalamaca oyunu en bastan ve yine yeniden basliyor...
Icimde bir seyler kopuyor, paramparca oluyorum. Ayni parcalar yeniden kopup bir daha parcalaniyor, sonu yokmus gibi, garip bir yap-boz oyunu bu...
Gitti giden donmeyecek,
Kabul et kalbim
Asla seni sevmeyecek,
Hayat ne zalim...
Bagirmak istiyorum, haykirmak istiyorum ama kelimeler bogazima dugumleniyor ve susuyorum... Susup sabrediyorum ve ustelik korkum daha da buyuyor... Aslinda ummadigim bir yerde, ummadigim bir anda patlamaktan korkuyorum... Dusunuyorum da; sayilarini hatirlamadigim kadar cok olan "keske"lerime bir yenisini daha eklemekten ve geri donusu olmayan bir yola girmekten korkuyorum aslinda...
O yanmadi senin kadar
Feryat etsen neye yarar
Ya sen dur sonsuza kadar ya kabul et...
Kabul et kalbim, kabul et kalbim...
Ah kalbim biz ayrildik...
Diger yandan da; hayat kisa, bagir cagir, bosalt icini diyorum kendi kendime. Sonra da bu kisacik hayati daha da cekilmez hale getirebilecegimi dusunuyorum. Celiskiye dusup yine susuyorum. Kendi icime haykirmaya devam ediyorum kimsenin duymadigindan emin bir halde.
Gozyaslarimi icime akitiyorum ve biliyorum ki kimse gormuyor, goremiyor... Ve "Sessiz Cigligima" ses verecegin "o" gunu bekliyorum