Babam - Sayfa 50

Babam’a




Sen gideli beş yıl oldu Baba...
En son beş bayram önce ziyaret etmiştim kabrini
Kendi kendimi sorguladığımda
Seni hatırlamadığım gün yok gibi.
Gelmeyişim vefasızlığımdan değil
Gücenme ne olursun!
Çok şeye küskünüm
Kırgın ayrıldığın Anama
Köyümüze, evimize...
Hani çarşıdan pazardan geldiğinde
Yüksek sesle bizi çağırdığın
Dar sokağın sensizliğine, sessizliğine
Gelipte seni bulamadığım yerlere
...Ve sanki kendi kendime küskünüm.
Yine de, anlatacak güzel şeyler olduğunda
Dualarımı göndermekle kalmayacak
Gelip, başucunda dualar edeceğim
Ben ağlasam da sana
Üzülme Baba! Diyeceğim.

Gittiğin yerden dönmek mümkün olsaydı eğer
Niye gelmiyorsun diye darılırdım sana
Sen gelmesen de, ben dayanamaz gelirdim
Ellerinden, gözlerinden öper, sarılırdım sana.
Yolculuk vakti gelen herkes gibi çekip gittin de
Yolculuğunun başladığı yer ve
Ayrılırken vedalaşamamak beni çok üzdü Baba!
Özlemek, yokluğuna üzülmek bir tarafa
Varlığında
İçimden geçen güzellikleri gösteremeyişim
Sana gönlümce yardım edemeyişimin üzüntüsü
İçimden çıkmıyor bir türlü.

Bâzı şeyler olmadı mı olmuyor işte...
Hani çocukluğumuzda anlatırdın bize
Daha doğduğunda anasız kaldığını, ne zorluklar çektiğini
Olmazları, çaresizlikleri
Sen daha çok görmüş geçirmişsin, anlarsın beni
Ya çoğunu içime attığım sevgim...
Anlatamadığıma, açığa vuramadığıma yanarım.
Yanmak, üzülmek, keşke demek
Anlamsız olmasa da, faydasız.
Yine de, keşke diyorum; küçük bir çocuğun
Cesaretine, atılganlığına sahip olsaydım
Sarılıp boynuna öpseydim doyasıya
Zaman çok değerli olduğu kadar, çok ta insafsız
Velhâsıl, yaşarken kıymeti bilinmiyor
Sonunda kaybettiklerini ne kadar özlesen de benim gibi
Beş bayram geçse de aradan; gelinmiyor...
Mekânın Cennet olsun Baba!

Hasbi Tanrıverdi

Karanlık Üstüme Geliyor BabaGece sessiz, üşüyor, ağlıyor
Ya yüreğim,
Karanlık ürkütüyor baba sensizliğimi
Gece susuyor baba,
O yaralı, o çaresiz, o yalnız.

Nereye gittin baba?
Kime bıraktın çaresiz umutlarımı
Kime baba diycem ben?
Kime sarılıcam,kiminle ağlıycam?
Hayır korkmuyorum geceden baba
Ben kendimden korkuyorum! ! ! !

Umutlarım seninle gömüldü mezara
Üstünü doldurduk toprakla
Gülüyordun yine hiç korkmuyordun
Ama ben korkuyorum baba,

Karanlık mesken tutmuş yüreğimde
Gülemiyor,sessizliğime şaşıyorum
Gidemiyorum, kaçamıyorum baba,
Çünkü her gittiğim yere,
Kendimi de götürüyorum! ! !

Duvarlar üstüme geliyor
Ağlıyorum sadece…
Seni geri getiremiyorum babacım
Ama ben hep seni yaşatıyorum
Canım babam

Bu yürek ne zaman atmayı unutursa
Bende seni unutucam babacım
Herkes hayatına devam ediyor
Yine sigara içiliyor,
Devam ediyor soba yanmaya..
Temizlik yapılıyor,
Tencereler kaynıyor
Bir sen yoksun babacım
Seda Ağyar

Benim Babam
Kamyoncudur. Benim babam,
Evde duramaz bir gün adam,
Eve girdiğin de oturup soluk alamaz adam,
Telefonu çaldığın an;
Derim hemen; babam,
Sana gene yol gözüktü, yolun açık olsun babam,
Adam çalışır gece gündüz,
Benim babam da var bir bela,
Sizin deyiminizle hasta,
Bırakmaz adam'ın yakası'nı her gün başta,
Nedir bu bela diye sormayın,
Benim babam, sadece hasta
Duramaz ayazda karakışta
Benim babamın adı: Ramazan
Soyadı: Karayaz
Ey! Benim garip babam,
Adın gibi doğmuşsun ramazan'da
Soyadın gibi boğulmuşsun kara yazı'ya.



Mustafa Karayaz

Ağlarım Baba-2Her cefasını çektiğim dünyaya ,
Kırıldım gayrı kırıldım ,ağlarım .
Öksüzler kervanında bir ben yaya ,
Yoruldum babam yoruldum ,ağlarım ...

Vardım da sunası yitik göllere
Yemyeşil yaylalar dönmüş çöllere
Aşinalardan , yaban meçhullere ,
Sürüldüm babam sürüldüm , ağlarım ...

Ne olur şu resmin gelseydi dile
Belki gözyaşlarım dönmezdi sele
İtimad edip iki çürük dala ,
Sarıldım babam sarıldım , ağlarım ...

Hüsam der,varlığım çalıdan öte
Çığlığım duyulmaz ,ölüden öte
Alemin dilinde, deliden öte
Görüldüm babam görüldüm, ağlarım...

Ağlarım ,ağlarıum,ağlarım
Deliden öte görüldüm ağlarım.....
Şair Hüsam