Neredesin Babam...
Nerdesin babam, Nerelerdesin...
Haberim olmadan nasil gittin babam.
Kim ayirdi ki seni benden, Kim birakti ki beni sensiz..
Ozledim seni baba..
Senin gucun ile ayakta durmayi ogrendim,
Senin gucun ile yasamayi, hayata bakmaya ogrendim.
Unutmadim seni, Sevdim seni bir kere nasil unuturum babam.
Hayata kustum, sen baristirdin beni hayatla.
Yere dustum, sen elini uzatin, kaldirdin beni yerden babam,
Ahh babam, icim kaniyor sen yanimda yoksun.
Yillardir yasadim senin varligini hissetmeden.
Dayandim bu zamana kadar sensizlige babam.
Biliyormusun baba, bir gun kardesim geldi yanima.
‘Abla, bizim babamiz yok demi’ diye sordu.
Aglamistim ozaman, cok uzulmustum baba.
‘Yok kardesim’ demistim aglayarak.
Sana doyamadan gittin, sana sarilmadan gittin babam.
Acisi var hala su kaniyan yuregimde.
Ilesmiyor ki, gecmiyor acisi baba.
Hala dusunuyorum ben seni.
Bazen geciyorsun aklimdan, ama ben kimseye beli etmiyorum.
Merak etme babam, ben sahib cikarim kardesime ve anneme.
Artik alistim sensizlige ben, yavas yavas.
Biliyorum yasasaydin yanimizda olacaktin.
Uzulme babam, sen rahat uyu, biz iyiz boyle.
Istemeden terk ettigini bildigim icin bu kadar rahatim
Sende rahat ol... Babamm...
Rukiye Sorgucu