Babam - Sayfa 22

Baba Sevgisi

Nazarımdaki en adaletli baba sensin
Evimiz ve ailemizin orta direği sensin
Dünyaya geliş vesilemden biri sensin
Sanki dünyada en güçlü erkek sensin

Ah yemeyip yedirdin, giymeyip giydirdin
Her halinle bize kendini ne çok sevdirdin
Helal kazancınla, hep bizim kanımızdasın
Gösterdiğin sevgi/şefkatinle canımızdasın

Her akşam sarılıp da kollarında uyusam
Gözümü açtığımda hep yanımda bulsam
Seninle övünüp, mutluluklara gark olsam
Ne fark ederdi, gözünde hep baka kalsam

Bebekliğimin nasıl geçtiğini bilemiyorum
Belleğimdeki albümümde çok mutluydum
Az zamanda seninle çok mutluluk yaşadım
Birlikteyken vaktin nasıl geçtiğine şaşardım

Sırtın ter, elin ayağın, nasır olsa, çalışırsın
Gece gündüz demez karınca gibi çalışırsın
Kendinden ziyade, hep bizim için çalışırsın
Aile ve obamızı kem nazarlardan korursun

Bize yedirdiğin her helal lokma sadakadır
Bize gösterdiğin her güler yüz sadakandır
Baba bize giydirdiğin her elbise zekatındır
Bize öğrettiğin her müspet ilim sevabındır

Keşke, biraz daha yaşayıp da dede olsaydın
Ben oğul, sen de torun sevgisine doysaydın
Ben senin sen de torunun elinden tutsaydın
Ne olurdu, hayatta torun sevgisini tatsaydın

Senin dünyada yapacağın daha çok şey vardı
Benim de sana soracağım daha çok şey vardı
Senden, öğreneceğim daha çook şeyler vardı
Beraber yapacağımız daha çok işlerimiz vardı

Ne edem, kader erken ayırdı bizi birbirimizden
Ama, o derin sevgin hiç eksilmedi yüreğimden
O dekor, ekol ve siluetin, hiç gitmez gözümden
Ben kadere razıyım, inşallah O da razıdır bizden

Babacığım seninle,
Evimize can gelir.
Yürek dolusu sevgi,
Bize heyecan gelir.

Babacığım seninle,
Güven dolar evimiz.
Mutlulukla yıkanır,
Sevgiyle yüreğimiz.

Babacığım seninle,
Umutlar kucak kucak.
Doldurur evimizi,
Bizi sarar sımsıcak.

Babacığım seninle,
Apaydınlık yüzümüz.
Huzur bulur seninle,
Gecemiz, gündüzümüz.

Babacığım seninle,
Yarına umutluyuz.
Annemle kardeşlerim,
Seninle çok mutluyuz.

rıfkı kaymaz

BABAM


Hiç ağlamamışım doğduğumda, “saraylı edan vardı” der hep annem.Emişim bile farklıymış göğsünden sütü, boşuna “küçük prenses” demiyor babam bana.

nerde hata yaptım can kız?
ne zaman doldu bu yaşlar avuçlarıma?

Kasap Hüseyin amca ne derdi bizi el ele dükkanından girerken gördüğünde;

kara kız kaytan kız
un çuvalını yırtan kız
annesinden babasından korkan kız.

Sen ne derdin hemen ardından “ hayır Hüseyin amcası benim kara kızım benden korkmaz...sever ve sayar o babasın. '' Evet baba, hiç korkmadım senden, hiç korkutmadın beni babalığınla.Hep saygı duydum hep çok sevdim seni.Yaradanım izin verdiği sürece hep sayacak ve hep çok seveceğim.

Öğrendiğim her şarkıyı, gördüğüm her güzel şeyi ilk önce seninle paylaşırmışım.İlk şiirimi bile senin için yazdığımı hatırlıyorum.Hala saklarım.Sanki bir kez nefes aldım, verdim ve tükendi tüm güzellikler.İyi ama bunca yıl bu kadar mıydı biriktirdiklerim?

en çok seni seviyorum
rüyalarımı bile boyuyorsun sen baba
hiç acımıyor sen tararken saçlarım
çok güzel tokalar almışsın yine bana
“hadi prenses yatma vakti” diyorsun ya
o zaman bile kızamıyorum sana

Hatırladın mı baba bu şiiri?Annemle birlikte çarşıdan sana alacağım babalar günü hediyesinin rengine bir türlü karar verememiştim, hiçbir rengi beğenememiştim diye annem az daha çarşının ortasında fenalık geçirecekti.Tabii bana o pijamayı satmaya çalışan ne kadar satıcı varsa sanırım hepsi “illallah” demişti arkamdan.Ama senin tenine, boyuna, hayata bakışına, sahip olduğun her özelliğine layık olmalıydı alacağım o pijama.

Deseni kadar rengi de, rengi kadar kumaşı da, kumaşı kadar fiyatı da önemliydi.Çünkü ben harçlıklarımdan biriktirdiklerimle alacaktım sana o hediyeyi.Ağabeyim gibi yapmadım ben.O, akşamdan senden para almıştı.Üstelik hiç utanmadı “ yarın babalar günü sana hediye alacağım” derken.Nihayet annem ve satıcılar “imdaaaaat” diye bağırıp kaçışmadan bir pijama bulmuştum.üstelik tam aradığım gibiydi.Ve bana onu satan ablayı hala hiç unutmadım.

Gözlerime bakıp “sana söz veriyorum küçük hanım buradan babana uygun bir pijama bulmadan göndermeyeceğim seni” demişti.Öylede oldu.Oradan alıp çıktık hediyeni.Ama paketleme sırasında kağıt seçimimle bile anneme ecel terleri döktürdüğümü hatırlıyorum. Biliyorum o gün o hediyeden çok okuduğun şiirden dolayı duygulanıp kocaman ve sımsıkı sarılmıştın bana.Mutlu olduğunu hissedip sevinçten ağladığım zaman dediğin sözü o zaman çok fazla anlamamış olsam da, şimdi ne demek istediğini çok iyi biliyorum babam.Demiştin ki; " Dökeceğin bir damla gözyaşı için bu dünyayı yakarım, sana ağlamalar değil gülmeler yakışıyor küçük prenses “

Sana sunduğum her şey hep yapabildiğimin en güzeli olmalıydı.Çünkü sen böyle yapardın bana.yapabildiğinin en iyisi ile çıkardın hep karşıma.O şiiri ne özenerek yazmıştım sana.Şimdi okuyunca gülüyorum.Ama hoş bir gülümseme bu.İçimi ısıtıyor varlığın.Günler, yıllar geçtikçe daha iyi anlıyorum.Sen ve anneminkinden daha karşılıksız bir sevgi yokmuş bu dünyada babam.

kaçın yangın yerinden
bana bir alev topu denk geldi-bilirim
yakar insanı derinden

Birini sevdim baba, biliyorum günü gelip sen de onu tanıdığında, sadece senin ve benim anlayacağımız bir bakış fırlatıp “ bu sefer doğru insan” diyeceksin bana.Hem söz verdi biliyor musun? Hep saygı duyacak, senin bana, benim sana olan sevdama.

Gözlerini gözlerime sar baba, önümüz bahar, yepyeni fışkınlar yeşeriyor avuçlarımda.


SENİ SEVİYORUM DÜNYA TATLISI BABAM

Uzaklara gidenler

Merhamet yaprakları solgun düştü toprağa
Ne olur şimdi beni terk etme baba!
Tut ellerimden ne olur götür yıldızlara
Damla damla hayat ağacıma duasın baba!

Ayrılık yelkeni sensiz gidemez mi baba?
Ne olur şimdi mendil sallama bana
Topraktan gelenler bir gün döner toprağa
Uzaklara gidenler, neden dönmez ki baba?

Yıldızlara binerken gökyüzünde dört nala
Sen de katıldın işte ışıklı bir kervana
Demek buluştunuz hep, bu ne biçim curcuna?
Neden seni göremiyorum, nerdesin baba

Büyümek hiç zor değil aslında,
Çıkmaza girdiğinde yolun
Çıkışı bir gösteren varsa
Saplanıp baktığın yerde,
‘Tut elimi ‘ diyen varsa..

Büyümek hiç zor değil aslında
Ağlarken gülebilmeyi, emekleyip yürümeyi
Yanlışında ‘Dur! demeyi
Arasıra kulağını çeken varsa..

Büyümek hiç zor değil aslında,
Sevilmeden sevebilmeyi,
Haksızlık etmeden nefreti,
En kötüde iyiyi görebilmeyi,
Sana insanlığı öğreten varsa.

Büyümek hiç zor değil aslında,
Başını öne eğmeden yürüyebilmeyi
Doğruyla yanlışı atyırt edebilmeyi,
Değerleri yitirmeden ilerlemeyi,
Sana bir gösteren varsa.

Büyümek hiç zor değil aslında
Bitmeyen sabrıyla, sorduğun her soruda
Bıkmadan usanmadan.O hep yanındaysa
Senın için şemsiyesi hep açıksa
Böyle bir rehperin varsa hayat okulunda.

Büyümek hiç zor değil aslında
Düşündüğünde yüreğini ısıtan
Seni şefkatiyle hep saran
70 yaşına geldiğinde bile
‘’ Nasılsın Kızım ‘’ diye soran bir Baban Varsa…

nesli tezcan