Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 108

YAKAMOZ


Bir yaz akşamı,içimde hüzün,kalbimde yara.
Yine mutsuz yine çaresiz ve yalnızım.
Derman yağmur olsa bulutlar düşmez üstüme.
Ümitlerim nehir olsa,çağlayanlar önüne bend çeker.
Hislerim paramparça,duygularım karmakarışık,şaşkınım.
Elimde gitarım,serpilmiş kumsallara kimlere çalarım.
Her teline vurduğumda ayrı bi anı ayrı bi hüzün.
Yıldızlara bakıyorum iç çekerek,umutlar ordamı gizli.
Küskün gibiydiler,bir doğup bi kayboluyor,gizemliydi.
Gitarımdan çıkan herses hançer gibi yüreklerindeydi.
sislerinden düşen her damla,deryalarla kucaklaşır.
Ay tüm kudretiyle bedenini gösterir ,nurunu saçar kalplere.
Deniz çarşaf gibi uyuyor mışıl mışıl.
Bir çocuk gibi dans ediyor bazen hüzün çöküyor yakamoz.
Senmisin yüreklere derman olan kalplere huzur dağıtan yakamoz. Yoksa
sendemi
hüzünlüsün,senidemi vurdular yakamoz.
Ben çok sevdim ,çok ağladım yakamoz.
Hiç uzmedim,hiç yıkmadım hep yıkıldım be yakamoz.
Bakma ağlamadığıma göz pınarım kurudu yakamoz.
Terkedildim,hiç umursanmadım umutsuz çöllere itildim yakamoz.
Uyumadım hayal ettim,durmadan dinlenmeden,koştum aradım.
Yüreğimi verdim sevgimi verdim,yine boş yakamoz.
Bana hiç inanmadı ,alay etti,hiç sızlamadı yüreği yakamoz.
Sen neden ağlıyorsun ,sendemi kederlisin,yoksa banamı yanıyosun.
Sana ihtiyacım var yakamoz tut ellerimi bırakma.
geliyorum doruklarına ,işte yanıdayım artık sen varsın yakamoz.
Gün ışığı parlıyor deryalara,kumsallar ışıl ışıl.
Gitarımın üstünde kumlar dans ediyor.
Anılarım şiirlerim rüzgar son kez karıştırıyor.
Martılar şarkılar soyluyor yani umutlara süzülüyor.
Balıkçılar bir yaşam mucadelesi kısmet arıyor.
Kısmet deilmiş ağlarında sadece , ümitsiz bir aşık.
Son isteğim bedenim toprağın,göğsümü yarın kalbim onun.



ismail Akman

Yalnızlık çiçek açtı içimizde
Büyüdü korkulu zamanlar.
Açılan gül,düşen yıldız büyüdü.
Büyüdü toprağın,suyun,böceğin,sükutu.
Dalda yaprağın sarısı büyüdü,kökte susuzluk...
Büyüdü tohumda sancı,karanlıkta gece.
Çocuğun gözlerinde büyüdü uykusuzluk.
Büyüdü yolların tenhalığı,yürekte aşk...
Ve yalnızlık çiçek açtı içimizde...

Nurettin Özdemir

Gün ışığına söyle
Boğamaz içimin karanlığını,
Hep yağmurun sesine karışır,
Hüzün dolu bir şarkı.
Ve hep bir şeyler eksik kalır,
Sende ben,
Bende sen...
Umutsuzca özleriz birbirimizi....


Gün ışığına söyle
Gökyüzü çılgın mavileri de bilir.
Atamadıkça birbirimizi yüreğimizden
Ve vurdukça yüreğimiz birbirimizi
Sokakları sarmışken yağmur bulutları
O çılgın bir mavi yüreğimizde dururken,
Gülüşlerim çok uzaklarda kalır.
İçimdeki tamtamlar ayrılık çığlıkları atar,
Ama bu hayattan çalınmış zamanlar.
Bizi yine ayıramazlar.

Gün ışığına söyle
Vedalar kavuşmak içindir,
Bir yanılgı,
Bir saçmalık,
Bir pişmanlık değil,
Bu bir sevgi,
Belki ölümsüz de değil.
Her şeyimizi kaybettiğimiz bu hayatta.
Hep bir şeyler eksik kalacak bil...
Bende sen,
Sende ben...
Bu yaşadığımız dayanılmaz hasret,
Ayrılık değil...


-Ayrılık Gözyaşına Sığmaz isimli kitabından
Ahmet Beltekin

Adi Yalnizlik


Gölgen gibidir yalnizlik
Gecenin issizligi karanligi gibi bos ve soguk
Sarilirsin ararsin tutamazsin
Yoktur çaresi

Adi yalnizlik
Yazilmistir bir kere
Yigit olsan da büker bilegi
Cesur olsan da sizlatir yüregi

Içindedir sevgi,
insanin tek dilegi
Atesten gömlek misali
Sevgi Sevgi Sevgi




Murat Ince

Yalın, Yalan, Yalnız

Dünü ifade etmek yalın
Seni ifade etmek yalan
Bugünü anlatmak hüzün ve hıçkırıkla.
Hıçkırıkla yarın yalın, yalan ve yalnızlık.
Sen sonbaharım, baharımda..
Ben yalan.
Yalnızlığım, yalın
Sen yalan
Kurumuş yaprak oldu hüznüm
Rüzgarda ağır ağır yalpalanan.
Veda ettiğim sen, baharım yalnız ve yalın..

Arslan Öztürkmen

Vurun Yalnizliga


Yalnizlik öldürdü beni
Isigini gözlerimin önce
Yüregimin sevincini
Yalnizlik askimi hevesimi
Gücümü kuvvetimi

Gözgöze geldigim
Bütün karanlik pencerelerde
Yalnizligin gözleri
Sokaga çikan
Eve dönen
Yillardir yalnizlikti benimle

Her kis gecesi saat yedide
Yalnizlikti esen
Konak önünde
Yalnizlikti oturmus meyhanede
Bekleyen beni

Gülmek istemiyorsam
Konusmak istemiyorsam
Sevismek istemiyorsam
Yalnizlik sebebi

Kimildasam
Degistirsem yerimi
Itsem elimin tersiyle
Gider gene gelirdi

Bir gün girerseniz odama
Cansiz uzanmis bulursaniz beni
Bakin basucuma
Bakin dört duvara
Yalnizlik orda
Sizinle nefes nefese
Sizinle burun buruna
Uzanmis yanibasimda yataga
Geçmis masama
Saymayin güldüklerimi
Saymayin sevdiklerimi
Bilin doymadim ben
Ne aska ne dostluga
Vurun yalnizliga

Necati Cumalı

Resmim için

Toprakta gezen gölgeme toprak çekilinçe,
Günler şu heyulayı da, er geç, silecektir.
Rahmetle anılmak,ebediyet budur amma,
Sessiz yaşadım,kim beni,nerden bilecektir?
Mehmet Akif Ersoy

Aşkı doğuran şey nedir;
O yakınlığı, iki can arasında?
Ve kopuş ne zaman baslar?
Ne zaman biter bir sevda?

Bir kurt gibi içten içe
Gelişip büyür çürüme
Bir an gelir ki aynı mekandasınızdır
Ayrı duygusal zamanlarda
Ataol Behramoğlu