Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 152

UMUT OLARAK YAĞMAK

Bir şiir okuyorum sevda ağıtları yüklü
Göklere sunulmuş, nice umut yüklenmiş,
Derken bulut olmak, göklere yükselmek,
Sevda çiçeklerine hayat suyu olmak
Sonra umut olarak yağmak istiyorum

Yağıyorum yinede,
Yağıyorum sevda çiçeğimi
Yeniden yeşertebilmek umuduyla
Ömrümün bu temmuz sıcağında
Can suyu olabilmek için
Sevda bahçelerinde
Açmakta olan
Can kırmızısı sevda gülüme.

Dudağının rengi,
Yanağında gonca,
Deniz mavisi gözlerinde aşk
Belinde rüzgarda savrulan etek,
Ellerinde sevda gibi erimek istiyorum,

YALNIZLIĞIM ALENİ

Bugün biter mi bilmem... Yine yarın seninle doğup, sensiz mi batar günüm bilmem ki.

Yalnızlığım aleni. Sevgisizim!

Kıyafetlerim emanet durur oldu üzerimde, eriyorum göre göre gözlerim. Bu kez yalan söylemiyor aynalar, görüyorum. Seninle doyuruyorum karnımı belki de. Acıyor eşim dostum bakıp bakıp da halime, acıyorum.

Bilmem nasıl biter bugün. Halsizim...

Öleceğimden korkuyorum değmeden zavallı ellerim gül yüzüne, korkum aşar dağları da. Çekemem mi dersin kokunu içime. Hep ben değil miyim gördüğünde seni ağzı kulaklarına varan, yüreğinde bir kuş çırpınan. Kanatları canımı yakıyor bazen. Olmadığında sen, olmuyorum ben de.

Yalnızlığım aleni. Sevgisizim!

Ağlama diyorum gözlerime, Allah büyüktür. Bu kez kan damlıyor yüreğime. Yaşananlara sebep bulamayışımızın da kabahati bizde, yoksa hayatta sebepsiz ne var ki. Elbet bu da ödülsüz kalmayacak. Eşsin derken yüreğime, derdim oldun sonunda. Sığındığım Allahım sabrını da veriyor nasılsa.

Bugün bilmem nasıl biter. Halsizim...

Bu günlerde bilmem kaç kez gelip gidiyor elim telefona, tit tir. Kaç kez çevirip de kalıyorum son numarada bilmem ki. 'Kendimi yalnız hissediyorum' dediğimde bana güldüğünü hatırla. Yalnızlığımı seninle paylaşmış olmam mıydı buna sebep, yoksa komik mi olmuştum gerçekten bilmiyorum, kızdım kendime. Geçmiş günkü mutluluğum gibi sebepsiz mi sandın bunu da yoksa.

Yalnızlığım aleni. Sevgisizim!

Yaptığım en güzel şeylerden biriyken yazmak, beceremez oldum bunu da, saçma sapanım. Kalemi her elime alışımda ismin dökülüyor kağıtlara, delinin bellediği gibi bellemiş gidiyorum. Ne büyük bir felakettir insanın kendini kandırması bilirim. Düşüncelere düşüp de olur olmaz, inandırması kendini, düşüncelerden düşmesi. Şükür ki biliyorum gerçekleri. Tek derdim, bunu hak etmeyişim.

Bilmem nasıl biter bugün. Halsizim...

'Sevenim var, sevdam var' derdi bir şair. Neler saklar kendi içinde bu ufacık dize anlamayan anlamaz. Sevenle sevdan aynı noktadaysa yok senden güzeli, güllük gülistanlık olur da her yer, her şey; sevenlerin dağ olsa da yoksa sevdan bitmişsin demektir, farkında olmasan da, öyle eksik. Yüreğe ortak, yaşamaya sebep sevda.

Yalnızlığım aleni. Sevgisizim!

Yalnız Adam

Ben yalnız adam.
Kaptırmışım kendimi sevdalara.
Sokaklar benim sevgilim.
Karanlık sokaklarda saklı gerçeğim.
Gizlemişim günışığının yalanlarını.
Suç ortağım olmuş sokak lambası.

Ben yalnız adam.
Ve sevdamın adı yalnızlık.
Uzak olayım herşeyden.
Aşktan ve sevgiden.
Uzaklaşayım bu dünyadan.
Güneşe yakın, dünyaya uzak.
Yükseldikçe başım arşa,
Daha da yakınlaşayım kara toprağa.
Özgür bir at olayım bozkırlarda.
Yeniden feth edeyim kıraç arazileri.
Ve yeşillendireyim her geçtiğim yeri.

Ben yalnız adam.
Sokakların sevdalısı,
Sevdalıların en acılısı,
Kendi dünyamın aynasında,
Baksam kendi yalnızlığıma.
Ve ağlasam,
Gülene kadar çocuk yüzleri,
Açılana kadar kardelenleri.
Hayata inat yeşeren ümitlerim,
Solsalar bir bir hayallerim.

Ey yalnız adam!
Sakın düşünme arkanda kalanları.
Boşver gitsin olanları ve olacakları.
Kapat sevdaya kapılarını.
Yık köprülerini yarınlarını.
Kaybedecek neyin kaldı ki yalnız adam?
Yalnız sokaklar ve sen,
Karanlık ve gerçekler,
Sevgi ve acı,
Yalnız adam ve sevdası.

(28.05.2001-İçerenköy-İST.-saat:03.00)

Erdem Demirkol

YALNIZ KALDIN MI
Sen yalnız kaldın mı hiç;
Hani insanın içine inceden bir sızı gelir ya....
O işte benim kalbimde
Bazen öyle bir titriyor ki engel olamıyorum...
O kadar söylüyorum senin bir sevgilin var seni de seviyor diye!
Ama sanki o beni duymuyor....
Kulaklarını kapatıyor beni duymak istemiyor...
Ve sanki bana...
O seni sevmiyor diyecekte!
Buna onun da dayanamayacağını bildiği için söyleyemiyor....

Arda Serdar KOÇER

Yalnızlık

Gölgen gibidir yalnızlık
Gecenin ıssızlığı, karanlığı gibi boş ve soğuk.
Sarılırsın ararsın tutamazsın
yoktur çaresi.
Adı Yalnızlık
Yazılmıştır bir kere
Yiğit olsan da büker bileği,
Cesur olsan da sızlatır yüreği.
İçindedir sevgi, insanın tek dileği
Ateşten gömlek misali
SEVGİ SEVİLİM