Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 3

Bir çoban olaydım,
Dağda kaval çalaydım,
Bir balık olaydım,
Derin bir ummanda kaybolaydım,
Keşke şu divane gönlümü,
Zincirlere vuraydım,
Yıllar geçti aradan,
Niçin geriye döndün,
Senin haberin yok mu?
Benim için sen,
Gittiğin gün öldün.

Artık o tatlı gülüşünle,
Beni asla kandıramazsın,
Çıra değil artık gönlüm,
Eskisi gibi yandıramazsın,
Son umudumu,
Giderken sen götürmüştün,
Artık umutlarımı solduramazsın,
Bir zamanlar bir alevdin gönlümde,
Artık küllendin söndün,
Benim için sen,
Gittiğin gün öldün.

Giderken ardına bakıp,
Bir ELVEDA demedin,
Ayaz kesen buz gibi,
Gecelere bıraktın beni,
Bekledim geceler içinde gelmedin,
Yıllarca bir haber bekledim,
Onu bile vermedin,
Elveda demeyen dudaklar,
Merhaba der mi hiç,
Nazarımda bir ölüsün,
Ölüler geri döner mi hiç...

Seni sevip hissetmem için seni sahiplenmem gerekmiyor artık. Yanımda olmasan da seni hissediyorum, seni hissettiğim kadar seninle oluyorum; baştan başa sen oluyorum..

İlk kez acı çekmeden özlüyorum seni… Sen benim değilmişsin, bunu en çok yalnızlığımda anlıyorum… Sen, seni üzen duyguları, kendi karanlığını seviyorsun.. Sen, seni sevenleri sevemiyorsun.. Sen imkansızlığı seviyorsun, ve imkansızlığın sana çektirdiği acıları.. Oysa hayat bu değil.. Sevmek bu değil..

Sen asla birinin sahipleneceği olamazsın, izin vermezsin.. Ve asla sahiplenemezsin birini.. Senin sahiplendiğin yalnızca kendi korkuların, büyüttüğün yalnızlığın.. O derin kimsesizliğin... Bana bulaştırdığın kimsesizliğin.. Sevgi nasıl bulaşıcı ise hüzün ve nefrette öyle bulaşıcı.. Şimdi kendimde senin izlerini taşıdığımı görüyorum. Senin karanlıklarında yüzüyorum. Ne kadar kendime kaçsam o kadar seni buluyorum... Ve her seferinde senin boşluğundan çaresiz kendime, kendi çaresizliklerime dönüyorum..

Sen beni unutmak için savruldukça, bende seni unutmak için kendi acılarıma alışmaya çalışıyorum...

Sen şimdi o sahte öykülerinde ara yalnızlığını.. Ancak hayat sahte öykülerde değil, yüzleşmekten kaçtığın gerçeklerde.. Senin gerçeklerin kaçtığın yaşamında; güçsüz yanlarında, öfkende, sevinçlerinde, geçmişinde, baştan başa kendinde.. Korktuğun yaşama dokunuşlarında, duygularında... Bir kez olsun gir kendi gerçeklerinin ve yenilgilerinin arasına.. Ve gör kendini yüreğinin aynasında...

Seni sensiz sevmeye öyle alıştım ki.. Artık sensizliği sana tercih eder oldu kalbim.. Yarattığım masalımsı kahramanımın yerine kimseyi koyamaz oldu kalbim.. Ne zaman biri bana açsa yüreğini, o derin yaralarım açılıyor önüme.. Beni bırakıp gittiğinde oluşan yaralar hala kanıyor.

Hangi sevgili var ki, senin kadar duyarsız ve kalpsiz?
Ve hangi sevgili var ki, benim kadar çaresiz?

Hangi ayrılık var ki, böyle kanasın ve böyle acısın?
Ve hangi taş yürek var ki, benim kadar ağlasın?


Hangi gün karar verdin, küt diye çekip gitmeye?
Hangi lafım dokundu sana, böyle inceden inceye?
Hangi otobüs söyle, hangi uçak, hangi tren?
Seni benden götüren, beni bir kuş gibi öttüren.
Hangi kırılası eller dolanır, kırılası beline?
Hangi rüzgar şarkı söyler, o ay tanrıçası teninde?
Hangi çirkin gerçek uğruna, tükettin güzel ütopyamızı?
Hangi boşboğazlara deşifre ettin, en mahrem sırlarımızı?
Hangi cama kafa atsam?
Hangi kapıyı omuzlayıp kırsam?
Hangi meyhanede dellenip, hangi masaları dağıtsam?

Bende bu sersem başımı, karakolun duvarına vursam.
Kendimi caddeye atıp, arabaların altına savursam.
Hangi tercih beni en hızlı şekilde öldürür?
Hangi şekil öldürmez de, ömür boyu süründürür?
Kayıp ilanı mı versem, şehir şehir dolanmak yerine?
Ödül mü koysam, ölü veya diri seni bulup getirene?
Hangi ayrılık var ki, böyle diş ağrısı gibi durmadan zonklasın?
Hangi cam kesiği var ki, böyle musluk gibi içime damlasın?
Hiç sanmam! ...
Hasta kalbim bunu bir süre daha kaldıramaz! .
Feriştah olsa, böyle eli kolu bağlı bekleyip duramaz.
Hangi mübarek dua,
Hangi evliya tesir eder, seni döndürmeye?
Hangi aptal mazeret ikna eder, ateşimi söndürmeye?
Olur mu be! . olur mu?
Bu da benim gibi adama yapılır mı?
Aşk dediğin mendil mi?
Buruşturup bir kenara atılır mı?
VEFA bu kadar basit mi? Alınır mı? Satılır mı?

Hangi hırsız çaldı, seni yırtık cebimden?
Hangi pense kopardı bizi birbirimizden?
Hangi uğursuz hamal taşıdı valizini?
Hangi çöpçü süpürdü yerden bütün izini?
Hangi yaldızlı otel çarşaf serip barındırdı?
Hangi süslü manzara seni kolayca kandırdı?
Hangi şarlatan imaj böyle çabuk ilgini çekti?
Hangi pembe vaadler o saf kalbini cezbetti?

Dağ gibi adamı eze eze! .....
Hangi anası tipli parlak çömeze,
Hangi alemlerde kahkahanı ettin meze?
Hangi yamyamlara yedirdin o masum rüyamızı?
Hangi mahluklar çiğnedi el değmemiş sevdamızı?
Hangi bıçak keser şimdi benim biriken hıncımı?
Hangi mermi dağıtır insanlara olan inancımı?
Hangi bekçi, hangi polis artık zapteder beni?
Ve! .. Hangi su bağışlatır?
Hangi musalla temizler seni?

Ya Benimsin Ya BenimGezdirme peşinden nafile beni
Yaktırma yıktırma bana alemi
Benim kadar kimse sevemez seni
Ya benimsin,ya benimsin,ya benim

Eyvallahım olmaz bir başkasına
İstersen gel dene istersen sına
Sokmam hiç kimseyi yar dünyasına
Ya benimsin,ya benimsin,ya benim

Ne gül istiyorum ne bağ ne bahçe
Ne saray ne koltuk ne il ne ilçe
Bu sevda uğrunda ömrümde geçse
Ya benimsin,ya benimsin,ya benim

Yayılsa dünyaya kol kol tellallar
Kulaktan kulağa geçse fermanlar
Elimden alamaz gelse krallar
Ya benimsin,ya benimsin,ya benim

Bu dünya bir yana sen bir yanasın
Seninle yaşarım içimde cansın
Sen bana,bu dünya ellere kalsın
Ya benimsin,ya benimsin,ya benim

İçim Acıyor

Terhis ediyorum senin hayatından
Çıkıyorum bir daha gelmemek üzere
Yollara yazılar yazıyor, ağlıyorum usulca
Sayıyorum günleri hiç bitmeyecek olsa da
Seviyorum bebeğim hiç sevmiyecek olsan da

Kağıttan uçak yapıyorum sana gönderiyorum
Mendilleri birleştirip kandiller kuruyorum
Gemilere ses verip seni her yerde aratıyorum
Ama bir şeyi yapamıyorum, bir kendim sana gelemiyorum

Ben senin gözünde ne zaman bir aşık
Ben senin gözünde ne zaman bir yar oldum ki
Ey kalbimin prensesi, Ey ulu dağların erişelemeyen noktası
Ey canımın canı, kalbimin yarısı sevgilim...

Yalnızlık!
Yaramsın!
Çıkamadığım duvarlarına kanımı akıttığımsın..
Ciğerime ölümümü üfleyen sigaramsın..
Uyanamadığım kabusum..
Alnımdaki iki çizgi..
Gözümde gittikce siyahlaşan bakış..
Islak avuçlarımda titreyen BUGÜNÜMSÜN!
Yalnızlık!
Yaramsın!
Yaramı kanatansın!....
...
Yalnızlık..
Bir yandan tercihim..
Öbür yandan ahımsın..
İnsanlığımı zorlayan..
Nefretimi telkin eden akranımsın..
İnceden inceye bir öLüş var,yazLıktan gebe kaLan...
Yaramı dürtüp dürtüp kanatanımsın..
...
Yaz karanlığım..
Yaz yaramın kanıyla,yaz yaralandığıma...
Yaz yalnızlığımı...
Devir sırtıma bir kış gecesini..
Yağdır ellerindeki nasırları rüyalarıma..
Yaz karanlığım..!
Yaz acımadan..
Lanet oku tükürükler saçarak..
Akıt bir damla kanımı topraga..
Yaz karanlığım..
Yaz..
Boş durmasın sol elin..
Yarama tuz bas...
...
Bir haykırıştır yalnızlıgım,hepinizmi sağırsınız..?
Haykırmak istiyorum dagların zirvesinde..
Haykırmak istiyorum bos kumsallarda..
Haykırmak istiyorum tek kalabildigim her yerde..
Yasamak istiyorum oralarda huzur içinde..
Son nefesimi verene dek..
Benden baska kimse olmadıgı için yalnız kaldıgımı bilerek...
Yalnız ve kimsesiz...!

Yalnız

Yanlızlık paylaşılmaz
Paylaşılırsa yanlızlık olmaz
Yanar sobasında
Yalnız'ın üşüyen bakışları
Lambasında karanlığa dönük
Bir ışık titrek sönük sönük
Penceresi dışına kapanmıştır
Kapısı içine örtük
Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okuduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile