Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 134

İçimdeki YalnızlıkI)
İçimdeki yalnızlık
Dışarıdakilere ve kalabalık adımlara rağmen
İçimde yaşattığım yalnızlığım
Acılarıma sıkıntılarıma kırgınlıklarıma
Arkadaş sandıklarıma inat edercesine
Beni sakla
Sakla ki kimse beni görmesin
İncinen ruhumun yaşattığı buhranlarla
Ruhum daha fazla incitilmesin
Diye alıp bedenimi sakla toprağın en koyu rengine
İçimdeki yalnızlık
Yalnızlığım ruhumu alıp götür
Geldiğimiz yere
Sakla ruhumu masmavi gökyüzünün en saf tonuna
Saflığı özlediğimi haykırmam için

II)
Beni tüketip bıktıran hayatın tozlu yollarında
Yılmadan yürüyorken bu kadar yıpranmamıştım
Her şeye inat ayakta durup yüzümden gülümsemeyi
Eksik etmezdim
Her şeye göğüs gerip başım dik yürüyordum
Hayatın tozlu yollarında
Ama burada ama oldum yüzü gülmez oldum
Devenin yanında kulak sayılacak kadar küçük sorunlar karşısında
Pes edip adım atamaz oldum
Cesaretim kalmamış galiba
O dağları deviren cesaretim kalmamış…
Her şeye inat beni sakla
İçimdeki yalnızlık
Beyazlar içinde bedenimi toprağa
Ruhumu yaldızlarla masmavi gökyüzüne…
İçimdeki yalnızlık dışarıdaki kalabalık dünyaya
İnat sakla beni
Kimse görmesin
Kimse duymasın sesimi
Kimse sevmesin beni
Kimse umut bağlamasın bana
Kimse asıl olmayan ifadelerle kutsal olan dost kelimesini
Zalimce kullanmasın
Gerçeği dostum kelimesinin ardına saklamasın
Gerçeklerden bıktım insanların asıl olanı gizlemesinden
Bıktım



III)
Saklayabilir misin beni ey dostum diyen
Beni inciltilmem için saklayabilir misin
Kalbindeki saflığa
Ruhundaki dinginliğe
Yüzündeki acı gülümseye
Ellerinde sakladığına
Diline gizlediğine
İçimdeki yalnızlığa
Erişip beni saklayabilir misin dost diyen dil
Beni saklayabilir misin
Toprağın koyu tonuna gökyüzünün mavisine
Beni saklayabileceğini sanmıyorum
Ben şu soruya takılarak sanmıyorum
Beni saklayabileceğini
Sen gerçek dost musun
İlkin bunu belirtebilmen gerekir ben i saklayabilmen için
Beni gerçek dostlarım ve içimdeki yalnızlığım
Saklayacak bir daha acı çekmem için
Gerisi sadece bir damla göz yaşı biraz hüzün
Belki bunlar affeder sizi yalancı dost.

IV)
Yaklaşan sonu hissediyorum
Ulaşamadıklarıma araya mesafe koyduklarıma ulaşıyorum
Kırdığım kavga ettiğim ayrıldığım insanlara ulaşıyorum
Ayrıldığım sevdiklerime aşklarıma
Arkadaşlarıma dostlarıma yoldaşlarıma
Beraber nice sorunlara direndiklerime
Beraber bir lokma ekmeği bir kuruş parayı paylaştıklarıma
Ulaşıyorum
Sesleri sözleri beni mutlu ediyor
Mutlu olduğum kadar onlarda sesimi duydukları için
Onlara ulaştığım için
Mutlu olduklarını dürüstçe saf ve kin tutmayan kalpleriyle söylüyorlar
Ulaştığım ve ulaşamadığım sürekli görüştüğüm uzun süredir görüşmediğim
Kimse kalmasın sesini duymadığım
Kimse kalmasın incilttiğim varsa burada
Her şey son defa seslerini duymak içindir
Affedilecek af dilenecek bir hatam olmadı
Saflık ve dürüstlük sarmıştır
Hep etrafımızı
Ben mutluyum onlar mutlu
Bir tek varlığımdan hoşlanmayalar
Mutsuz
Onlarda burada yaşıyor.
Dışarıda koca bir dünya var
Bunu unutanlar o dünyayı ben gördüm
Varın siz görmeyen kalakalın sınırları dikenli tellerle sarılı hayatınızla.

V)
BENİ SAKLA İÇİMDEKİ YANLIZLIĞIM
BENİ YAĞAN YAĞMURUN YERE DÜŞÜTÜĞÜNDE ANACAK
BENİ DOĞAN GÜNEŞİN IŞINLARINDA HİSSEDECEK
BENİ İNCİLMEYİM DİYE KORUNAKLARINDA SAKLAYANLARANILARLA YÜZLERİNDE
OLUŞACAK GÜLÜMSEDE HİSSEDECKLER
GERİ UMURUMDA BİLE OLMAZ
BENİ SAKLA İÇİMDEKİ YANLIZLIĞIM

Ahmet Doğru

aşk demi

Göğsümde 15 yara var!.
Deldiler göğsümü 15 yerinden,
sandılar ki vurmaz artık kalbim kederinden!
Kalbim yine çarpıyor,
kalbim yine çarpacak!!!

Yandı 15 yaramdam 15 alev,
kırıldı göğsümde 15 kara saplı bıçak..
Kalbim
kanlı bir bayrak gibi çarpıyor,
ÇAR-PA-CAK!!
Nazım Hikmet

YALNIZIM..

senin için yalnız bıraktım kendimi.
neşterden bozma bir tahterevalli üzerindeyim de
kimseyle oynamak istemiyorum sanki
kimse yok karşımda
buna rağmen yerde karşımdaki oturak,
evet yerde! hem boş hem yerde!
havada olan benim havada asılı olan!
ben varsam bir ağırlığım da olmalıydı halbuki benim
yanlış mı?



eksik buluyor musun hiç göremediğin yerlerini?
buluyorum ben
“nasılsın” diyorlar mesela
“iyidir” diyorum “ne olsun,aynı”
sonra diyorum ki kendime
“ben istenmiyor olmakla ilgiliyim”


bi kaç bir şey var hiç unutmuyorum
bi kere karşılaştık ya hatırlıyor musun ne kadar güzeldi
eski sevgililer neden arkadaş olamasın tadındaydı gerçi ama güzeldi
sen çok güzeldin
geceydi,evine kadar yürüdük
yoruldun çok
hafif kızardı yanakların
azıcık alkollüydün
özlemiş gibiydin üstelik beni
çok konuşmadın
bi kaç bir şey anlattın ki önemsemiyordun anlattıklarını
ama gözlerin parlıyordu,anlatabiliyor olmayı sevmiş gibiydin
“nasılsın” dedin sonra birden
gerçekten “nasılsın” diyordun
“iyidir” dedim ben
“ne olsun,aynı” demedim
çok mutluydum çünkü
utanmasam ağlayacaktım


o kadar yakın mıydı senin evin çok çabuk varmadık mı?
çok mu hızlı yürüdük ki ben mi hızlı yürüttüm seni?
ve sen o apartmana ne zaman girdin de ne zaman söndü o ışık?
sonra ben dedim ki kendime
“ben istenmiyor olmakla ilgiliyim”
utanmadım ağladım


nasılsın …?mutlu musun?
büyüksün benden farkında mısın
havada olan benim havada asılı olan
artık debelenmiyorum ayna önünde iyi göründüğüm bi açı yakalayana kadar
kabullendim bile sayılır çirkinliğimi
temizlemiyorum odamı
heyecanla uyanmıyorum
“nasılsın” diyorlar mesela
“iyidir” diyorum
“ne olsun aynı”.


senin için yalnız bıraktım kendimi
fedakar aşık tadında değil yada aklanmaya çalışan yahuda tadında
öyle bıraktım işte elimde olmadan
hiçbir şey talep etmeden bıraktım
hatta bir ölü nasıl aklayamazsa kendisini
öyle



bi kaç bir şey var hiç unutmuyorum dedim ya
terminalleri de unutmuyorum
sen giderken daha soğuk olurdu terminaller
ağlardın bazen,ben ağlamazdım
bir mecburiyeti çoktan kabullenmiş hatta o mecburiyete alışmış gibi susardım.
güçlü biri gibi susardım ki
yemin ederim kimsenin yanında senin yanında hissettiğim kadar güçsüz hissetmezdim kendimi
(bilmiyorum güçsüz mü doğru kelime aciz mi)
bu her zaman böyleydi
en çok terminallerde böyleydi bu
kıskançlık krizi oldu sonra böyleydi bu dediğimin adı
yemin ederim olsun istemedim ben kendi kendine oldu
depresyon oldu sonra
oldu işte bir şeyler
neticede ben unutmuyorum terminalleri ki
ne zaman gitsem o terminallere(sadece gitmek zorunda olduğum zamanlarda gidiyorum)
çatlaklar görüyorum yerlerde
büyük bir hüzün görüyorum o çatlaklardan havaya karışan
neden kimse görmüyor bunu da bir ben görüyorum?


ve …,
bir mecburiyeti çoktan kabullenmiş hatta o mecburiyete alışmış gibi
yalnız bıraktım kendimi senin için
sıfır altı gün sıfır sekiz gece sustum önce
sonra “iyidir” dedim “ne olsun aynı”
ve bakıp aynada gittikçe çirkinleşen yüzüme
“ben” dedim “ben istenmiyor olmakla ilgiliyim”
ve …,
alıştım ben
alıştım...



hatta evrenin bütün yalnızlıklarını üstüme alındım

AMA YOKSUN
Neler yaşadım herkesin sımsıkı sarıldığı hayatta
Anlatmakla bitmez acılarım ve adını çok sonradan koyduğum sevdalarım
Neler öğrenmedim ki..
Genç yaşta yaşlanmayı,
en kuytularda bırakılmayı,
acılara çaresizliklere kafa tutmayı,
sevmeyi ve sevdiğim kadar sevilmeyi,
gülerken ağlamayı...
Bir de her şeye inat yıkılmamayı.
Çoğu defa kendi karanlığımda kaldım
ve kendimle defalarca hesaplaştım.
Gidişin hem beni hem de masum hayallerimi yıkmıştı.
Sensiz yaşamaya çalışıyor ama beceremiyordum.
Çünkü her hücreme işlemişti sevgin...
Biliyor musun sensiz kutluyorum doğum günlerimi.
Dostlar bir şeyler hediye ederken,
Bense en anlamlı hediyeyi bekliyorum senden..
Seni ve gelmeni !!!!!!
Ama yoksun.
Sensiz bu kaçıncı doğum günüm biliyor musun ??
Yüreğim de acılar taşıyorum,
Ve bir dalga gibi kıyılara vuruyorum..
Bunca isyanı yokluğunda çıkarıyorum..
Halen yaralarım kapanmadı,kanamakta..
Bilerek sarmıyorum,senin gelmeni ve senin sarmanı bekliyorum..
Belki bu bekleyiş hayata sımsıkı sarılmama mı sağlayacak,
Belki de sonum olacak..
İsmini ne zaman alsam dilime ve ne zaman baksam resimlerimize
Dalıyorum yaşanan o günlere
ve yüreğim dolup taşıyor hasretinle..
içtiğim sigarada ve çayımda sen varsın,hep senin izin var.
Bu yüzden daha çok seviyorum çayı ve sigarayı..
Sensiz ıslanıyorum nisan yağmurlarında,
Seni arıyorum bu kentin ıssız sokaklarında...
Ama yoksun!!!
Bir haber verseydin,
Kuş olur uçar,yağmur olur yağardım.
Ve gelirdim yanına..acılarımızı dindirir tekrar başlardık
en güzel aşklara ve en masum sevdalara...
Ama yoksun!!!

Üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için
Uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara
Kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr
Parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada
Tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı
Ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü

Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde
Konuşacak bir şeyler bulamıyorsak günboyu
Derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa
Ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın
Ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını
Ahmet Telli

Yalnızlık

Saat çok geç oldu, uyuyamadım
Döşek yılan oldu, yorgan bir akrep…
Çıktım dolaşmaya, çıktım sokağa
Yollar yılan oldu, evler bir akrep…

Uzaklaştım evden, deli gibiydim,
Fırtınada yağmur seli gibiydim,
Yosun tutmuş deniz dibi gibiydim,
Sular yılan oldu, toprak bir akrep.

Yalnız kalmak idi, niyetim buydu
Evde yalnız idim tutmadı uyku.
Ne bir gören oldu, ne biri duydu
Uyku yılan oldu, gece bir akrep.


NİNOMAK