Resimli Şiirler -4- [Arşiv] - Sayfa 4

Resimli Şiirler



Bulamadın galiba kimse sevmedi
Seni sevmeyi benim kadar
Ne oldu neden sustun yoksa
Yanlızmısın sende benim kadar



Kaybeden senmisin seni
Sevebilecek tek aptal ben miyim
Ne oldu cevabın yok
Çektiğin acılara karşı bedelmiyim



Rol yappma yalnızsın
Rol yapma farksızsın
Sözünü tut hadi götür beni
İlacımı ver bana uçur beni

Yokluğun soğuk bir savaş gönlümde…
Seni beklemekten vazgeçiyorum…
Uzayan tutsaklığımda,dalgalanan esaret bayrağının altında,
dökülen kanda boğuluyor gülüşlerim…
Üzerine çığ düşmüş beklentilerimin hareketsizliğinde,
umutlarımı birbirine çatıp duruyorum…

Kalemimde ölü şairlerden hırsızlama harflerle,
tekil cümleler kuruyorum acılarla uyumlu…
Saçlarımda kelepçesi hükümlü rüzgar…
Savruluyorum…
Yine dalgın gemiler geçiyor ıslak gözlerimden…
Gün yüzünü dönerken geceye,düştüğüm tepelerine yeniden tırmanıyorum,
kendi mazoşist duygularımla…



Herkes uyurken düşlerine,ben sevilmediğimin altını çiziyorum,
parantezi bol satır aralarında...
Çizdikçe çoğalıyor yalnızlığım…
Yine dalgın gemiler geçiyor ıslak gözlerimden…
Senin için bir dalgınlık daha tutuyorum aklımdan…
Nikotine kesmiş verem kokulu odamda; ( d )alıyorum bir fincan kahveyle sensizliği,
kırk yıl kalasın diye hatırımda…
Hüzünlü yaz( g )ılar baskı kurarken sürgün yanlarıma,
tenimde unuttuğun yangınlarda ısınıyor sözlerimin sahte sahipleri…
Oysa sana ( k )aralamıştım tüm bildiklerimi...
Kararlı yürüyüşlerde ıslıkla çalınan marşlara eşlik etmiştim,
aldırmadan tel örgülerin yırtıcılığına…
Yeni bir ülke kurar gibi anlatmıştım umutlarımı…
Şimdi kararlı adımlarıma yılgınlık dayatan sevdanın sus işaretiyim…
Kimse bilmez kederden kanayan,ağır yalnızlığımı…
Acıların ağır abisi demiştin bana…
Kim hesaplayabilir ki gönül kırıklarımın hacmini…
Kıldan ince hasretimin keskinliği ve atomdan ağır sevdamın yok edici yakıcılığında,
bir ben biliyorum gecelerin bitimsiz uzunluğunu…



Yazmakla tamamlayamıyorum kendimi…
Bana bile kendini anlatamamış ben’i anlatıyorum sana…
Olur da anlam bulurum diye yüreğinde…
Anla(ya)mıyorsun…
Bu yüzden seni beklemekten vazgeçiyorum…
Sus-konuş vardiyalarında,sinsi ağrılar çörekleniyor göğsümün sol cenahına…
Ve duman çöküyor bu yüz duman…
İçimde ayaklanan en militan duygularımı kelepçelesem;
Bu aşk terörden kurtulur mu?
Bu büyük yıkımdan ağrısız günler çıkarmı?…Çıkmazındayım işte!...
Bu yüzden seni beklemekten vazgeçiyorum…
Artık çek işvebaz bakışlarını gözlerimden…
Sesini sesimin üstüne koyma…



Ya öldür beni!
Ya da yaralı bırak sevni sevmeler ülkesinde…
Vazgeçmekten başka işim kalmadı benim…



İÇİ DOLDURULAMAMIŞ BİR SEVDANIN BOŞLUĞUNDA SENİ KAYBETTİM…
(d)arlandım…Katı bir “ES” le bitti bu şarkı…
Susuyorum…