Arama

Alışkanlık - Sayfa 10

Güncelleme: 8 Ocak 2012 Gösterim: 56.045 Cevap: 131
H€L€N - avatarı
H€L€N
Ziyaretçi
11 Kasım 2007       Mesaj #91
H€L€N - avatarı
Ziyaretçi
NERDEN BİLİRDİN
Ğizledin yüzünü , ilmegi taktın,
Sponsorlu Bağlantılar
Çırpındım dagladın, bitirdin neden,
Dizildin gözüme , dinmedin aktın,
Kuruttun canımı , bitiyor beden,

( Nereden bilirdim gidecegini ,
Vefasızlıgını söyle nereden ,
Nereden bilirdim zalim nereden,
Bekleyecegimi söyle yıllarca,
Dilenecegimi seni nereden,
Nereden bilirdim , söyle neredeeen ,)

Ğözlerim gözünde, akıp giderken ,
Sözlerin içimde , yanıp dururken ,
Hasterin kalbime dolup taşarken ,
Düşlerim seninle gerçek olurken ,

(Nereden bilirdim gidecegini ,
Vefasızlıgını söyle nereden ,
Nereden bilirdim zalim nereden,
Bekleyecegimi söyle yıllarca,
Dilenecegimi seni nereden,
Nereden bilirdim , söyle neredeeen ,)

Güneşim; unuttum diyecegini ,
Aşkımı ellere verecegini ,
Sarartıp topraga gömecegini ,
Nereden bilirdim gidecegini ,
nereden bilirdim ÖLECEGiNi

(Nereden bilirdim gidecegini ,
Vefasızlıgını söyle nereden ,
Nereden bilirdim zalim nereden,
Bekleyecegimi söyle yıllarca,
Dilenecegimi seni nereden,
Nereden bilirdim , söyle neredeeen ,)

Yasin Yüksel



H€L€N - avatarı
H€L€N
Ziyaretçi
11 Kasım 2007       Mesaj #92
H€L€N - avatarı
Ziyaretçi
siir10171

Sponsorlu Bağlantılar

Gitgide alışıyorum sana....
Hiçbir alışkanlık bu kadar güzel olamaz...
Ellerin ellerimden uzaksa nasıl güçsüzüm bilemezsin...
Yanımda olduğun zamanlar;
sigara dumanı gibi ciğerlerime doluyor,
alkol gibi damarlarıma yayılıyorsun...
Durmadan başım dönüyor verdiğin hazdan...
Alışkanlıklar daima korkutur beni...
Düşün ki ben yaşamaya bile alışkın değilim...
Kendimi kendime alıştıramadım yıllardır...
Fakat şimdi sana alışıyorum...
Alıştıkça özlemim artıyor, daha yoğunlaşıyor.
Yalnız içimde garip bir korku var.
Sana alışmaktan değil seni kendime alıştırmaktan korkuyorum...
Bir gün sana şimdi verdiklerimden daha güzelini
daha değerlisini verememekten korkuyorum...
Bir gün ansızın ölmekten ve seni, bana olan alışkanlığınla
yapayalnız bırakmaktan korkuyorum...
siir10171 isik
Oysaki her zaman ve günün her saatinde
yanında olmalıyım senin... Bana alışmış olmaktan
pişmanlık duyacağın bir dakikan bile olmamalı...
Bütün zamanlarını zamanlarımla karıştırıp
emsalsiz bir zaman bileşiminde yaşatmalıyım seni...
Uykularda bile aynı rüyayı görmeliyiz.
Her şeyin ve her zevkin yarısı senin olmalı, yarısı benim...
"Bana alış" demeyeceğim... Nasıl olsa alışacaksın bir gün...
Şimdi çirkinliğimde güzellikler bulan gözlerin,
o zaman en güzeli görecek bende! Alışkanlığınla,
sevginle yepyeni bir "ben" yaratacaksın benden!
siir10171 isik
İlk defa sevilmenin ürpertileri içindeyim inan. Sevgimle
mukayese edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum...
Ömrümde kimse bana sevmenin gerekliliğini öğretmedi.
Kimseden sevgisini istemedim, verdiler almadım.
Bencildim bir zamanlar, sevmek benim hakkım diyordum.
Oysaki şimdi bir zamanlar hiç sevmemiş olduğumu
kendi kendime biraz da utanarak itiraf ediyorum.
siir10171 isik
Asıl büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim
senin sevginle değerleniyor, ayrı bir anlam kazanıyor...
Sevgin olmasaydı değersiz bir cam parçasıydım.
Sevginle bir aynayım şimdi. Bana bakanlar baştanbaşa
seni görecekler içimde...
Bir zincirin iki halkasıyız seninle anlıyor musun?
Aynı kadehte karışmış iki içkiyiz.
İki kelimeyiz seninle birbirini tamamlayan.
Her yerde iki olduğumuz için
bir bütün haline geliyoruz durmadan...
siir10171 isik
Alışkanlığım devamlı sana çekiyor beni...
Durup durup dudaklarını öpmek geliyor içimden...
Saçlarını okşamak geliyor, ellerini tutmak geliyor...
Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri...
Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum...
Boynunun en güzel yerini benden başkası bilemez artık...
siir10171 isik
Seni kimse benim kadar benimle bir bütün olduğuna inandıramaz....
Gitgide bu alışkanlığın içinde kaybolduğumu hissediyorum...
Beni yaşadığım zamanın dışına çıkarıyorsun.
Bir gün tarih öncesinde yaşıyoruz , bir gün bulutların üstünde...
Uzun süren bir baygınlık sonrasının
o anlatılmaz baş dönmesi içindeyim...
Bütün merdivenler birbirine eklendiği zaman
seninle vardığım yüksekliğe erişemez...
siir10171 isik
Açılmış bütün kuyuların derinliği
içimde seni bulduğum yer kadar derin değil...
Alışkanlık kozasını ören bir ipekböceği gibi gitgide tamamlıyor bizi.
Emsalsiz bir oluşun içinde yuvarlanıyoruz.
Korkunç bir yangın başladı yüreklerimizde.
Özlem, kıskançlık, arzu ne varsa içimizde hepsi birdenbire tutuştu.
Alev almayan bir yerimiz kalmadı.
Alevlerimiz muhteşem bir kızıllığın içinde yıldızlara kadar uzanıyor.
Hiç bir su, bu ateşi söndüremez artık.
Nehirle, denizler boşalsa üstümüze hiç sönmeyeceğimizi biliyorum.
Bu yangın biz birer kor haline gelinceye kadar sürecek.
Önce bakışlarımız alıştı birbirine, sonra parmak uçlarımız...
Bu oluş tamamlandığı anda yeryüzünde
bizden güçlüsü olmayacak!
En mutlu olduğumuz yerde en güçlü de olacağız seninle...
Bu bir sonun değil bir varoluşun başlangıcıdır.
Geçmişteki tüm alışkanlıkların bana alışmanı önleyemez artık...


siir10171 isik
Ümit Yaşar OĞUZCAN

Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
11 Kasım 2007       Mesaj #93
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Yeminim Var

Sen de bir gün sana olan sevgimi anlamak istersen,
Şehrin ışıklarına değil,
Gökyüzündeki yıldızlara bak,göreceksin,
Çünkü onlar her akşam, hiç sönmeden ordalar,
Ara sıra birkaçı yerini beğenmez kayar,
İşte onlarda gökyüzünde kaybettiğim seni arar.
Taki sabah oluncaya kadar...
Sonra o muhteşem görüntülerini güneşe bırakırlar,
Dağların tepelerin ardından,
Bütün ihtişamıyla,
Sanki dünyaya meydan okurcasına ortaya yavaş yavaş çıkar.
O ilk görüntüsüne bile kimse bakmaya cesaret edemaz,
Bir ateş topudur gökyüzünde,
Oysa nekadarda ufak görünüyor öyle değil mi ?
İşte...
Onda da kalbimi göreceksin,
Senden sonra kimsenin dokunamadığı,
Kimsenin bakamadığı,
Girmeye bile cesaret gösteremediği kalbimi.
İşte...
O gün bu gündür,
Bu kalp senin adınla yanar, tıpkı güneş gibi.
Çoğu zaman bende dayanamam içimdeki bu ateşe,
Elime hançeri alıp,
Yerinden çıkartıp,
Parça parça etmek gelir içimden.
Yapamam...
Kendime verdiğim söz aklıma gelir...
Her gün dualar,yeminler ederim.
Sana soyadımı veremedim...
Kızım olursa adını ona vereceğim....


i.k
H€L€N - avatarı
H€L€N
Ziyaretçi
12 Kasım 2007       Mesaj #94
H€L€N - avatarı
Ziyaretçi
Hayat Bana Yalan Söyledi
İlk kez hesaplasıyorum kendimle
Tuhaftır kalemi kagıdı ve seni onca sevmeme ragmen
Sana ilk kez yazıyorum
simdi sen yoksun seni düsünmek var
cocukken de seni düsünürdüm her gece
Radyo dinler siir yazardım
Her carsamba pazara giderdik annemle
Babam maas aldıgında baklava yerdik
Dondurmayıda cok severdik
Ablam üc top yerdi ben iki top
Yalnızca bu yüzden kavga ederdik
Oysa hayatımın vazgecilmeziydi ablam
O'nun da yüzü hic gülmedi
Hayırsızın birine kacıp mahvetti hayatını
Aklımdan hic cıkmaz gittigi günkü karanlıklar
Hüznümü büyüttüm o günden beri
Kendimi degil
Gözlerimde hala bir cocuk aglar
Düslerimi gezdirdigim bulutlar
Bir tohumun özlemiydi cicege
Ve hala kulaklarımda annemin sesi
"Bitirsen su okulu bir ise girsen"
siirle karın doymadıgı dogruydu
"Bak Cemil okudu mühendis oldu
En güzel kızıyla evlendi Üsküdar'ın
Evinide aldı arabasınıda"
Bense baglama calardım kendi halimce
Sesim güzelmis öyle derlerdi
Nerden bilirdim hep hüzün türküleri söyleyecegimi
Hayat bana yalan söyledi...
Mektuplar yazardım Almanya'daki abime
Okulu bitirecegime söz verirdim
Masum düslerimin o en sürgün adasında
Bakısları uzaklara dalıp giden sarkılar
Ve mevsimsiz solmus bir cicek gibi
Ayaklar altında nasıl ezilirse umut
Benim de günesimi iste öyle caldılar
Öyle tutsak aldılar sevinclerimi
Sensiz gecen her günü hesabıma yazdılar
simdi öyle uzak ki cay icip simit yedigimiz o günler
Kardesine karne hediyesi
Ucurtma yaptıgım günler öyle uzak ki
Oysa sacaklarda titreyen bir sercenin
Ekmek tanesine kanat cırpması
Ve bir anne duası kadar icten sevmistim seni
Fener stadında Besiktas macı
Ve parasızlıgımız devam ederken
Bütün mavilerimi sana vermistim
Kaybetmek alnıma yazılmıs sanki
Olmadı bir tanem
Hayat bana yalan söyledi...
Babanın tayini cıkıp da gittiginiz o kıs
Yine pence yaptırmıstık ayakkabılarımıza
Sana söyleyemedim ama
İsten ayrılmıstı babam
Kapanmıstı calıstıgı lokanta
Senet zamanları daha bir cökerdi omuzları
Ve aksam trenlerinin isci yorgunluguyla
Daha bir uzardı raylar
Sitemlerim bileylenmisti hayata
Öfkeli bir yanardag isyanlara uzanmıstı
Üstelik sen de yoktun artık
Oysa yalnızca sen öpmüstün gözlerimi
Bir yanı hep eksik kalmıs cocuklugumun
Aslında her insan biraz yenikti hayata
Ve biraz küskün
Son trende kacınca son istasyondan
Öyle kalakalırdık yorgun ve üzgün
Kendime düsmanlıgım bu yüzden
Hep kendime pismanlıgım
simdi herseyim yarım
Fotografının arkasına ne yazdıgımı bile coktan unuttum
Bir silahım olsaydı
Yoksullugu sakagından
Kaybetmeyi kalbinden
Ve sensizligi alnının tam ortasından vururdum
Düzmece duygular harcım degildi
Uzak denizlerin fırtınasıydım
Karlı dagların kekligi
Yoksuldum yoksul olmasına
Ama onurluydum
simdi ne sen varsın ne o eski sevdalar
Olsun
Üstüme devrilse de bu sagır karanlık
Aksam olur sairlere gün dogar
Bir kerecik söyle demistin
Söyleyememistim hani
İste simdi söylüyorum
Seviyorum seni
Seni seviyorum
Fatih-sebnem Kısaparmak
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
12 Kasım 2007       Mesaj #95
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Alışıyorum galiba

Bakıyorum,
Vakit geceden çıkmaktadır yollarıma,
Gözyaşı dökülürken sonbahardan uykularıma,
Bekliyorum yalnızlığı bir köşebaşında,
Yalnızım diyorum kendime,yalnızlık bile değil,
Görüyorum,
Aşkım boğuluyor yüreğimin sığ sularında,
Hayallerim bembeyaz bir duman,sigaramda,
Alışıyorum galiba yavaş yavaş bu hayata da,
Alıştım diyorum kendime,kendimden bile değil,

Sonra,
Bu şehrin dışında mantar gibi bitiyor zenginler,
Şehrin dışına aşık,şehrin dışında sürgün,
Koskoca bir şehri tüketerek,
Büyüyor sevdaları sinemalarda,
Öpüyor kalabalığı ayakları,
Ölüme kadar aşk nedir,
Sevda nedir bilemeyerek,

Bakıyorum,
Saçları marley cilasından filintalar dolanıyor ortalıkta,
Öylesine seviyorum ki cakalı gülüşlerini,
Zamana zamansız kalan havalı yürüyüşlerini,
Bir kez olsun anlayamıyorum,yaşayamıyorum
Ama yaşamadım demiyorum,diyemiyorum

Hep aynı bankanın önünde oturuyor sakız satan dede,
Kimse bakmıyor belkide yüzüne,
Sakız satıyor,dilenmiyor,selpak satıyor
Bu şehirde çürüyen gençliğine,

Gözlerim ıslanmış sokaklarında arıyor seni,
Ey imgesi parçalanan yalnızlık,
Bir gerçek gibi,bir gerçekten yalanlanır gibi,
Teknoloji muhtırası,
Poz keserken nice sahte yüzlerde,
Aşk'ı,sevdayı anlamadan kaldırımlarda öldürür gibi,
Seni gökyüzünde suskun bir bulut,
Yeryüzünde olmayan bir umut gibi,
Arıyorum ey yalnızlık,

Gece oluyor,saatim hep rölanti,
Alışıyorum galiba,
Yüreğime tenha vurgunu yağmurlarıma,
Alışıyorum diyorum hep,
Bu şehirdeki aynı kaldırımlarıma,
Sonra,
Yaşadım demiyorum,
Diyemiyorum içimden geldiğince,
Düşmüşken bu şehrin,
Dışında kalan nice sevdalarıma..


i.k
sürgün_63 - avatarı
sürgün_63
Ziyaretçi
12 Kasım 2007       Mesaj #96
sürgün_63 - avatarı
Ziyaretçi
talan, aklımın en ücra köşelerinde
acziyetim, kitabelere düşmüş
silinen, can haritamdı tufanlarda
kovulmuştum yürek cennetlerinden
ruhum çırılçıplak kabuğu kırılmış
arzın dışına ötelenmekte
firkat kelepçesi ayaklarıma vurulmuş
sürgündeyim şimdi.


rüzgârların kanadına astım
hazan kuşunun feryadını
güneşe hasret iklimleri
yük katarlarıyla aştım
nafileydi son nefes çırpınışları
tufan tortularının altında
canlarım bir bir damarlarımdan çekilirken
telsiz anonsları koro halinde
adım yasaklılar listesinde
yüreğim sınırlar ötesinde
sürgündeyim şimdi.

bu kaçıncı kovuluşun cenneti saymadığımızda
bu kaçıncı katlin Habil'i saymadığımızda
bu kaçıncı tufanın Nuh'u saymadığımızda
bu kaçıncı teslimiyetin İbrahim'i saymadığımızda
bu kaçıncı hicretin Medine'yi saymadığımızda
bu kaçıncı firkatin Leyla'yı saymadığımızda
ey yüreğim
sulansın gülistan gözyaşlarınla
kapanan kapıların ardında
sürgündeyim şimdi.

kaç kıta kaç ülke dolaştım
tüm evreni sabrımla aştım
bulutlarda yıkandım
göçmen kuşlara yoldaş oldum
sürgün sayılmadı da
bir yüreğe
bir göze
zehirlerle kutsanmış bir söze
mahkûm olup
sınır dışı edilerek
sürgündeyim şimdi.

dikenli yollarda yürümek
sevda güllerine basmamak içindir
acısı en kuytu köşelerini yaksa da
yürekten yüreğe aksa da
aşk tek kişiliktir
ey sevgili

hiç bir karşılık beklemeden
sevdamı yüreğime koyuyorum
ceylanların göz yaşıyla suladığı
nergisleri topluyorum
ayın doğduğu yerde
sürgündeyim şimdi
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
12 Kasım 2007       Mesaj #97
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Son Sözün Var mı?



Benim gibi vaktin dar mıdır yarim?
Ecelle randevun var mıdır yarim?
Ben baharın sonu sen başı iken
Yüreğine yağan kar mıdır yarim?

Kederi sevince çevirecektin!
Derdimi acımı sen bilecektin!
Daha kaç gün geçti nasıl pes ettin?
Bu kadar acelen var mıdır yarim?

Ayrılık karşımda göz kırpıp durur
Beni senin yalan sözlerin vurur
Karşılıksız sevda ne kadar olur?
Bana son bir sözün var mıdır yarim?


i.k
H€L€N - avatarı
H€L€N
Ziyaretçi
12 Kasım 2007       Mesaj #98
H€L€N - avatarı
Ziyaretçi
siir10024 cbk


SEVİNÇ VE HÜZÜN


Sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden, Şimdi bilen yok, nerede oturuyor. Köyün delisi Hüzün, yalnız kaldı yollarda Adam-adam, sınıyor, arıyor yoldaşını.. Kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor. Görünüp siliniyor o günden beri. Sevinç bin an gözlerde, dudaklarda. Yerini sevgilisi Hüzün'e bırakıyor. Sevinç'se, uzaklarda hep uzaklarda.. Şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor. İşte o günden beri gözlerde, dudaklarda Hüzün, aramaktadır, yitik yavuklusunu. O günden beri Sevinç yerinde durmaz Ve kişiliğini ararken uzaklarda O günden beri kimliksiz hüzün olmaz... Özdemir ASAF
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
12 Kasım 2007       Mesaj #99
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Yalnızın Durumları-XVI

Bir zamanlar güldüğünü
Anımsar
da...
Yoğurur hüzün'ün çamurunu
Avuçlarında.


i.k
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
13 Kasım 2007       Mesaj #100
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Çocuk




Dünyanın en
Güzel şeyidir çocuk
Yaşama dört elle sarılmanın sebebidir
Minicik elleri masum bakışları anlatır sana çaresizliğini
Sevincine ortak olmaya çalışırlar sende mutlu olursun
Umutlanırsın kendin
Gibi sanırsın
Sabah bir
Damla su alabilmek için geçmeni beklerler
Umutsuzluğa kapılırsa bir
Damla gözyaşı anlatır derdini
O kadar acıdır ki hayat düşünürsün
Ben hazır mıydım ya çocuklarım,
hazır mı hayatın acımasızlığına?
Çözemezsin bulamazsın soruların karşılığını
Her yerde kan her yerde vahşet bizi güçlü kılan ne ?
Sevgimiz mi? Yoksa umutlarımız mı?
Onlar sevinince sende mutlu olursun kendinden
Bir parça, alır onu okşarsın
Paylaşmayı öğrenirler şaşırırsın
Ve bazı şeyleri daha iyi anlarsın
Ağlamak gelir içinden düğümlenir
Boğazın aniden ağlayamazsın
Ağlayamazsın çünkü sen örnek baba
Olacaksın yürüyüşünle saygınla
Ve kültürünle onları aşılayacaksın...
Ve bu vatana hayırlı evlatlar
Yetiştirmenin gururu ile yaşayacaksın.....




i.k

Benzer Konular

22 Ekim 2012 / Misafir Soru-Cevap
31 Mart 2009 / ALİBABA Cevaplanmış
31 Mart 2010 / _KleopatrA_ X-Sözlük