Anlayana - Sayfa 228

Ne kendimi tanıyorum ne hissettiklerimi
Senin geldiğin günden beri...

Sponsorlu Bağlantılar

Habersizce nasıl girdin bu kalbe sahi?
Ne kalbimi ellerine verebiliyorum
Nede bu kalpten çıkarabiliyorum seni...
Seviyorum seni diyemediğimsin
“Seni seviyorum” larına cevap veremediğimsin...
Bu aşkın ne saltanatını sürebiliyorum
Ne acısını çekebiliyorum...
Sevmekten sevilmekten
Sevdayı aşkı yaşamaktan korkuyorum...
Yaşam nasıl ölümle güzelse
Aşkımda korkumla özel ve güzel...
Seni hem kazanmaktan korkuyorum
Hem kaybetmekten...
İki zıt cem eder mi bir yürekte?
Hem benim olmandan korkuyorum
Hem başka yüreklere konmandan...
Beni unutmanı diliyorum
Öte yandan bu ihtimal canımı yakıyor...
En çok da korktuğum kalbimi teslim edip
Geri almak zorunda kalmak...
Sonunda o hazin son varsa
İstemiyorum bu vuslatı...
Bitecekse bir gün istemem bu aşkı...
Olacaksa sonsuz olmalı
Hem vuslatımız hem aşkımız...
Ama bilirim sonsuzluk Allah’a mahsus
Yalvarsak aşkımızı dareynde daim eder mi Mevlamız?
Olacaksa hem dünyevi hem uhrevi olmalı sevdamız...
Aşk yalan dünyaya aitse
Mekanının yalan olduğu gibi yalan olur...
Gerçeği istiyorum zehir zemberekte olsa
Yalansa aşk istemem bir gün yok olur...
Aşk denen meçhul yalansa da korkuyorum gerçekse de
Sonu ayrılıksa da vuslatsa da...
Korktuğun kadar seviyorsundur...
Korkun alevlendikçe arttıkça
Ziyadeleşir yücelir sevgin de aşkın da...
Ben öyle korkuyorum ki...
Ne anlatabiliyorum aşkımı
Ne söyleyebiliyorum sevgimi...
Bu olmalı ölümüne dedikleri...


(alıntı)

kırmak istiyor bırak gitsin
gitmek istiyor bırak gitsin
bi daha gelmesin ...

Varoluş…
Sessiz bir kayboluş benlikler arası.
Öz benliği fütursuz bir terkediş.

Varoluş…
Kendini bulmaya çalışan ancak bulamayan, ama olan, olmakta olan ya da çoktan olmuş olan.

Yaradılış…
Varoluştan bu yana yüklenilen ilk ceza.

Düşünce…
İnanılmaz ve amansız katlanış her türlü zorluğa, her türlü direnişe.

Düşünmek…
Tüm insanlığa karşı yapılabilen, yapabildiğim, çoğu insanın yapmadığı dahası yapamadığı yegane dahiyane eylem.

Özgürlük…
Bir uçurtma kadar yükseğe çıkmadığım ve yalnızca rüzgara tutsak olmadığım sürece hissedemeyeceğim bir yakarış.

Zikir…
İnsanlar unutunca asıl söylemesi gerekeni, küfrü düşünür ve düşürmez oldu dilinden.

Zikir…
Zihnimde devamlı bir akış içerisindeki zikir eğer vursa idi dilime, adım tuti, tüylerim reng-i ahenk idi.

Serzeniş…
Kolay geldi mutlu olmamak mutlu olmaktan ve çığlıklar karanlığa dağıldı.
O gün bugündür susmaz insanoğluna bahşedilen dil.

Destan…
Bir gün canı sıkılmıştı ademin.
Ve havvayı kaçırmaktaydı bir ‘tek gözünden yoksun’ dev.
Adem havvayı kurtardı.
Kahraman oldu.

Şükür…
Aylarca yıllarca yağmur görmedi toprak.
Bekledi, bekledi yine ve hep bekledi.
Bir gün birdenbire bir damla düştü çatlamış bedenine.
Sonra bir tane, bir tane daha.
Başını kaldırdı toprak.
Şükrü gördü.

Hayal…
Farz etmek mesela misali.
Mor bulutu, mavi ağacı, pembe güneşi.

Hayal…
Zor zamanların kurtuluşa meyilli çehresi.
Gerçeğin panzehiri.

Yağmur…
Arınma…
İnsanlar ne kadar kirletirse kendini, ne kadar kirletirse dünyayı melekler üzülür ağlarmış yaşlı dünyanın haline.
ve insanoğluna…
Melekler her ağladığında gözyaşları yağmur diye yaşlı dünyaya düşer, hem onun akan makyajını temizler hem de insanoğlunun ruhunu arındırırmış.
Şeytan öyle bir girermiş ki insanoğlunun kanına nedenini bilmez ama yağmura çıkmaktan kaçınır, saçak altlarına saklanırmış insan.
Böylece yaşlı dünya temizlense de arınmadan kendi payını almayan insanoğlu tekrar kirletirmiş onu.

Kaçış…
Her çıkış başka bir dünyanın girişi, her giriş bir diğerini çıkışıdır…
o halde girişte çıkışta aynı şeydir.
Ve insanın kaçışı yalnızca kendinedir.

Tatmin…
Savaşçı ruhlar yetiştirdi Sparta.
Direndi, savaştı ve kazandı..
Zafer…
Nasıl bir tatmindi başkasını yenmek.


Ruh…
Hangi iklimlerde salınır şimdi başka bir ruhun peşi sıra.

Huzursuzluk…
Kronik bir huzur yoksulluğu.

Susuyorum ..!


Her gün mü kan ağlar sevenin yüreği??? Yerli yersiz hıçkırıklara boğulur.. Hep karamsarmı bakar hayata... Yada pembe hayalleriyle mi avutur kendini!

Bir karamsarlığımda daha arıyorum bizi... Hiç bulamıyacağımı sandığım mutluluklarla doluyum aslında. öyLe bir seven yürek, benim için düşünen biri... Senin başaramadığını başarıyor ey Lanetlenmiş sevgili... Şimdi kLavyeme haykırıyorum sana oLan kinimi!

Bilmem kaçıncı mevsimin Tam ortasında ekrana savuruyorum küfürleri... ey hayaTımın laneti defoL git zihnimden... Beni bize bırak ... Sevenime...

ArTık hep gülsün istiyorum yüzüm... Hep duymak istediğim kelimelerin eksikliğini Tamamlıyorum şimdi.Ne olursun bir daha buLaşma bana... Bizi bana bağışla ...

Bir senliğin daha sonunu yaşıyorum bu akşam... Bırakıp gidişlerini sorguladığım bilmem kaçıncı gecesindeyim yokLuğunun... Ama yeminlerimle bir kez daha doğruluyorum yokluğunu, sensizliğimi... Gelen gidişinin acısını unutturdu bana... ilk defa çocuksu gülüşlerime dönüyorum... Her zaman kahkahaLara boğuLurdum şimdi haykırıyorum sevgimle beraber...

Bir geceye daha hazırLanıyorum şimdi... Seni düşünüp hıçkırıkLara boğuLduğum geceLerin aksine onu düşLüyorum uykuLarımda... Kavuşamadığımız her günün ezikliğini hissediyorum beLki omuzLarımda ama arTık ona akıTıyorum gözyaşlarımı... Ona söyLüyorum sevgi sözLerimi... Ve duy sesimi ey giden Lanetli...

Seni sevdiğimden daha çok seviyorum onu...

alıntı

Demişlerdi

Düşenin dostu olmaz demişlerdi
Yüzüme güleni dostum sanmıştım
Seversen terk eder demişlerdi
Gönlüme gireni yârim sanmıştım

Meçhullerdeyim kayboldum çaresiz
Ateşlerdeyim kül oldum alevsiz
Gerçeklerdeyim söz oldum hecesiz
Gönülden seviyor beni sanmıştım

Her gelen bir şeyler çalar demişlerdi
İçimde ümitler kalır sanmıştım
Geceler sabah olmaz demişlerdi
Karanlık sevenin dostu sanmıştım

Yakınlaştıkça kaybolan
Bir kente dönüşürdün
Keşfedilmezim olurdun
İçinde yolculuk etsem de...
Günahkar mevsimimdin.

Hiç umut yoktu sende
O yüzden vazgeçilmezdin,
Vazgeçilmezimdin...

Demiş Şair Cezmi Ersöz.
Ben de ekliyorum;
Hiç umut yoktu sende,
Yakınlaşınca ben, gerçekten yokoldun içimde,
Vazgeçilmezimdin, vazgeçtim senden..
Vazgeçiverdim. vazgeçiriverdin.

Dışarıda yağmur var...
Bu kez mutluluktan aglıyor gökyüzü…
Hoş geldin, yüregime can veren…
Sen oldugun icin, yıldızlar yüregime yakın..
Sadece senin oldugun düşünceler, bende saklı..
Hic olmadıgı kadar güzel hayat şimdi..
Varlıgın beni, bana getiren…
Sensin bana huzur veren…
Yüregimdeki korkulara…
Aklımdaki sorulara…
İçimdeki yalnızlıga inat, Seviyorum Seni…
Bir hayalim var, kendimden bile sakladığım..
Bir korkum var, görmek istemedigim..
Bir de sen varsın, yokluğuna isyan ettiğim…
Görmüyorum, bilmiyorum, duymuyorum..
Sadece sana acık, yüregim..
Belki de huzurumu alıp gideceksin benden…
Ama şimdi değil, biliyorum..
Varken, seni yasamalıyım bir rüya gibi…
Sen,
Bugünümsün..
Yarınıma dahil olur musun ki?
Seni yanımda,
Yüreğini, yüreğimde istiyorum…
Seni bende istiyorum…!
Sensiz beni istemiyorum, anlasana