Anlayana - Sayfa 235

Gitme Yarim



Yağmur gibi yağdın hep ıslandırdın
Bu deli gönlümü sen uslandırdın.
Ela bakışınla hep kıskandırdın
Kaçma yarim kaçma dedim ben sana

Bu gönül mir ırmak sanma ki dere
Benide götürsen giitiğin yere
Kapıldın gittin muamma bir yele.
Gitme yarim gitme dedim ben sana

Mağripte güneşin her batışında.
Münezzeh yüreğin her atışında
Hare,lerin gözden her akışında
Kaçma yarim kaçma dedim ben sana

Rotasını şaşırmış yürek teklerken
Hasretini dağa taşa yüklerken
Ay gibi doğacak günü beklerken
Gitme yarim gitme dedim ben sana

Sana ah etmeye dilim döner mi.
Yaktığın bu ateş bir gün söner mi
Sevdasız yaşamak söyle hüner mi
Kaçma yarim kaçma dedim ben sana.

SAMYELİ esince hüzün yayılır,
Halini görenler düşer bayılır
Tefsi mülhime bak günüm sayılır.
Gitme yarim gitme dedim ben sana.

Safiye Samyeli

Elimin keskinliği, incinmeye yerim kalmadığındandır !

Ben Sana Sevdalıyım Canım


Ay düştü saçlarıma
Gözlerime yıldızlar
Bütün gökyüzü üstümde
Demek ki sevdalandım ben yine

Dağların karı yanı başımda
Buz tutmuş dört bir yanım
Bir sana anlatamadım
Ben sana sevdalıyım canım

Uçan kuş biliyor
Yer de gezen karınca bile
Bir sen bilmezsin be canım
Ben kime sevdalıyım böyle

Ölmek mi lazım uğruna
Bedbaht bir mecnun gibi çöllerde
Kerem mi olayım dökeyim tüm dişimi
Kafi değil ki zaten ;yüreğim elinde

Martılar başımda gezer; sevdandayım
Ellerim deniz kokardı hani benim
Ben böylesi bir sevdada yanmadım
Ne olur söndür beni can cazım

Yine bulutlar üstümde
Hasret rüzgarları eser
Gecenin dördü olmuş
Yıldızlar sabahı bekler

Ben beklerim seni
Sen beklersin beni
Bu hasret bir deniz midir
Kavuşturmaz ellerimi

Hayrullah Cırık

Masal Mavisi / Aydın Hatipoğlu

Kalabalık kıpırtılar içinde
Gizli saklı karanlıklar içinde
Koparılmış bir gül yaprağı gibi
Yüreciği titremeler içinde

Sonsuzluğun sınırında duruyor
Çiçekler takınmış reyhan kokunmuş
Hayatın devingen beşiğinde uyur gibi
Gülücüğü ışıltılar içinde

Akşamın hançeri hüzne boyanmış
Acımasız rahim sevecen mezar
Ölüme bir nokta düşürmek için
Bağrında inciler duruyor gibi

hiçbir duygumu ertelemedim ben. yaşayacağım hiçbir şeyi sonraya bırakmadım. sonra diye bir şeyin olmadığını biliyorum çünkü. hep yarına dair hayaller kurmak, gelmesi mümkün olmayacak zamanları beklemek benim işim değil.
aşk zamana meydan okur ama sen karşı koyamazsın ona. orada durup öylece bekleyemezsin geleceği. bir adım atmalısın, bir el uzatmalısın aşka doğru. aşkın anahtarı cesaret değil mi yar? cesur olmak gerekmez mi bir sevdayı yaşamak, bir sevdayı büyütmek için? kaç gece yalnız geçti hesaplasana...


kaç gece bir sonraki günü düşünerek geçti. neler yapabilirdik, neler yaşayabilirdik düşünsene... her sabahı birlikte karşılamak vardı seninle. gözünü açar açmaz ilk gördüğün şey ben olurdum ve sen benim yüzümde mutluluğu görürdün.


bu kentin her yerinde, herkesin içinde el ele dolaşabilirdik. girmediğimiz sokak kalmazdı. bakışlara aldırmadan sokağın ortasında sarılıp öpebilirdim seni. bir şarkıyı sözlerini bilmesek bile bağıra çağıra söyleyebilirdik. sonra bir filme gider, bir kitap okur, denize bakar, bir martının bir lokma simit kapabilmek için vapurların peşinden bıkmadan uçuşunu izleyebilirdik. paylaştığımız her an beynimize bir daha çıkmamak üzere kazınırdı.


özlerdik birbirimizi delicesine. bir saati yalnız geçirsek, bir sonraki saati iki saatlik yaşardık. yaşayamadığımız o bir saatin acısını çıkarmak için. peki biz ne yaptık? aşkı bir bekleyişin sırtına yükleyip ona sadece uzaktan bakmakla yetindik. her an aşkı yaşamak varken, her gün birbirimizi yeniden keşfetmek varken, bu yolda birer kaşif olmak varken sürgünleri yaşamaya mahkum ettik birbirimize.


bu sürgünlüğe son vermenin zamanı geldi artık. sana huzur vaad etmiyorum. aşkta huzur arayan yanılır. ben tutkunum, en koyu, en deli sevdanın sözcüsüyüm. onlar adına konuşuyorum. yarını olmayan zamanlarda hiçbir şeyi düşünmeden erimek adına konuşuyorum.


gözlerinin içine bakıp Seni Seviyorum demek istiyorum. aşkın akışına kapılıp hiçbir kaygı duymadan gidebildiğin yere kadar gitmek istiyorum. kokunu içime çekmek, teninin sıcaklığıyla irkilmek istiyorum. yaşama senin adınla anlam katmak, mutluluğu bulmak ve bir daha kaybetmemek istiyorum.


alıntı

Yalnızca kökleriyle övünenler patatese benzer, en değerli yerleri toprağın altındadır.

Anla Artık..

Biraz boş, biraz saçmasapan, çokça yalnız bir gece daha.. Nerden başlarsan başla, sonların hep kaçınılmaz olduğu, film gibi biraz hayat. Toparlamaya kalktığımda kendimi beceriksiz saymam, bana her daim ders olmamıştır mesela. Sayfayı çevirmekten hep korktum, o sayfaya uzun uzun bakıp düşünmeyi, marifet sayıyorum hala. Sanki herşey yoluna girecekmiş gibi, sanki tüm bunlar kendi kendime uydurduğum aptallıklarmış gibi. Aslında kabul etmenin yürek istediği bir yolun ortasındayım, ne yana baksam, bir adım daha atıp atmamanın hesabını yapıyorum. Bazen geri dönmek daha mantıklıdır diyorum, bazen hiçbir şey diyemiyorum, zaten çoğu kez de saçmalıyorum. Mesela bugün, içimde hiç umut yok. İçimde başka bir şey de yok, öyle bir boşluk işte, nedenleri çok, çaresi yok.. Yarın da günlerden soğuk mesela, içim şimdiden üşüyor.. Uzak şehirlerin, beni anlamadığı, anlamadan yargıladığı, sevgi nedir bilmeyen, öylesine bencil, öylesine vurdumduymaz, öylesine sağır dokunuşlarından sancılanıyor ömrüm.. ve ben “Bitsin artık” cümlelerini saklıyorum aklımda hala.. File çorap giymeyen doğrularım, bazı bencilliklerin üzerine çıkamadıysa, alıp başımı bu boşa geçen yıllara çarparım, çarpa çarpa büyürüm, büyüyünce unuturum..

Bu hale ne zaman geldim hatırlamıyorum, iki güzel söz bana fazla mı bilmiyorum, kelimelerin anlamları sana çok mu uzak kestiremiyorum, var mısın yok musun göremiyorum..

Öylece kalıyorum, kanıyorum ama anlatamıyorum..