-Y- Harfi İle Başlayan Kelimeler - Sayfa 14

YEMİ a Bir kimsenin, bir toplumun, bir nesnenin, bir göreneğin vb. yerildiği, alaya alınarak eleştirildiği söz, yazı, yapıt; taşlama, hicviye: O film törelerimize yöneltilen bir yergiydi.

—Ed. - HİCİV.

YERGİCİ a. Yergide bulunan ya da yazınsal tür olarak yergiyi kullanan, yergiler yazan kimse.

YERGİN sıt. Beğenilmeyen, kötü görülen, yerilen bir şey için kullanılır.

YERGİNLİK a. Yaygın ahlak anlayışınca kötü görülen niteliklere verilen ad.

YERİNİALAN a Dilbil. Sözcede yinelenmesini önlemek için genellikle uzun bir biçimin yerine geçen dilsel biçim. (Sözcüğün ya da sözcük öbeğinin yerini tutan adıllar.)

YERSİL a. Bir sünger ve bir sıkma düzeneği taşıyan ve elleri ıslatmadan yerleri silmeye olanak veren bir tür paspas.

YESAR a. (ar. yesâr). Esk.
1. Sol, sol taraf: ' 'Odanın cihet-i yesarını işgal eden ya-. tak ile cihet-i mukabelesinde bulunan tek bir pencere arasında..." (H.Z. Uşaklıgil).
2. Zenginlik, varlık: "Hased ol lârig-ül -nîk ü bed-ahval dünyaya/Kİ yanında ye- sar ü fakr ile sûr ü elem birdir" (Namık Kemal, XIX. yy.).

YESARET, -tl a. (ar. yesâret). Esk
1. Kolaylık
2. Zenginlik.