-Z- Harfi İle Başlayan Kelimeler - Sayfa 23

ZEMANET, -ti a. (ar. zemanet). Esk.
1. Kötürüm olma.
2. Afet, bela.

ZEMANİYAN çoğl. a (ar. zemani'rim fars. çoğl. zemsniyân). Esk. İnsanlar.

ZEMBİL a. (ar. zinbil, zenbil'den). Hasırdan, sazdan örülerek yapılmış kulplu torba.

ZEMBİLOTU a. Rüzgârda sallanan uzun saplı yassı başakçıkları gevşek ve hafif bir salkım halinde sarkan birçenekli otsu bitki. (Bil. a. Briza; buğdaygiller familyası.) [Türkiye'de birkaç türü yetişir: koca zembilotu (B. maxima), adi zembilotu (B. media), küçük zembilotu (B. minör), başaklı zembilotu (B. spica) vb]

ZEMEN a. (ar. zemen). Esk. Zaman, vakit.

ZEMİLER, Kolomböncesi Antilleri'nde putlar. (Zemiler tebeşirden, taştan, pamuktan ya da pişmiş topraktan yapılırdı.)
ZEMİM, ZEMİME sıf. (ar. zemm'den zemim, dişi, zemime ). Esk. Beğenilmeyen kötü huy, hal, davranış için kullanılır: Ahlak-ı zemime (kötü ahlak).

ZEMİSTANİYE a (fars zemistan ve ar iyye'den zemistSniye). Kur. tar. Padişahın her yıl yeniçeri ağası başta olmak üzere tüm ocak ağalarına ve yeniçeri kâtibine dağıttığı kışlık giysi ya da kumaş. (Yazın dağıtılana da bahariye' denirdi. Ocak ağaları, ayrıca, zemistani bedeli olarak her kış belirli miktarda bir para da alırlardı.)

ZEMLEMEK g. f. Yörs. Seram. Kütahya seramikçiliğinde, desen fonunu boyamak.