-Z- Harfi İle Başlayan Kelimeler - Sayfa 7

ZAİR sıf. (ar. ziyaretten za'it). Esk. Ziyaret eden, ziyaretçi: "Kızcağızın bu tarzda bir zaire hiç alışmadığı yüzünden, bakışından belli idi" (Y. K. Karaosmanoğlu).

ZAİRE a Zaire'nin para birimi.

ZAİRELİ sıt. ve a. Zaire'den, Zaire halkından olan.

ZAİT sıf. (ar. ziyade1 den za’id). Esk. 1. Çoğalan, artan: "Bu zâid masrafı çocuklarına hasretmekle..." (H. C. Yalçın).
2. Gereksiz, fazla: "Hâcer üzerindeki ince yün elbiseyi de zâid gördü" (H. Z. Uşaklığı')
—Esk. mat. Artı. || Zait namütenahi, artı sonsuz.

ZAKİ sıf. (ar. zekSdan zski). Esk. Saf, temiz kimse için kullanılır.

ZÂKİR, ZÂKİRE sıf. (ar. zikri den zâkir, dişi. zSkire). Esk. Anan, zikreden.
—Tasav. müz. Tekkelerdeki ayin ve devranlarda ilahi okumakla görevli hanende. (Bunlar, ilahilerin yanı sıra, özellikle devran sırasında tekbir getirerek dervişlerin heyecanlanıp kendilerinden geçmelerini sağlarlardı. Bazı tarikatlarda ilahilerden başka kaside ve şugal da okurlardı. Zâ- kirlerden kurulu okuyucuların başında bulunan kişiye de zâkirbaşı, denirdi.) zâkire a. Esk. fels. Bellek, hafıza (fr. memoire karşılğı olarak kullanılmıştır.)

ZÂKİRİN ya da ZÂKİRÛN çoğl. a. (ar. zakiriin çoğl. zakirin, zSkirun}. Esk. Zikredenler, ananlar.

ZAKKAY, Erihalı zengin sarraf ya da aşarcı. Boyu çok kısa olduğundan, İsa’yı daha iyi görebilmek için bir çınar ağacının tepesine çıktı ve onu evine aldı, (Lu- ka XIX, 1-10). İsa’nın öğretisinden.etkilenerek mallarını yoksullarla paylaştı. Hıristiyan efsanelerinde aziz Petrus’un yoldaşı olduğu ve azizin ona, Kaisareia piskoposluğunu verdiği anlatılır.