Naile Akıncı

NAİLE AKINCI

(d. 1923; Van - ö. 2 Nisan 2014, İstanbul)
1923 yılında Van'da doğdu. 1938 yılında Güzel Sanatlar Akademisi’nin açtığı giriş sınavını kazanarak Resim Bölümü Orta Kısmı’na kaydolan Naile Akıncı, Leopold Levy ve Zeki Kocamemi’nin atölyelerinde çalışarak 1943’te Resim Bölümü Orta Kısmı’ndan mezun oldu. Rahatsızlanarak altı yıl öğrenimine ara veren sanatçı, 1949’da yeniden akademiye döndü ve 1952 yılında Yüksek Resim Bölümü Zeki Kocamemi Atölyesi’nden mezun oldu. Ayrıca, öğrenimi süresince Nurullah Berk, Bedri Rahmi Eyüboğlu ve Şefik Bursalı’dan da dersler aldı.

Eğitimini tamamlamadan önce Arkeolog Ferruh Akıncı ile yaşamını birleştiren Naile Akıncı, resim öğretmeni olarak İstanbul’da çeşitli okullarda görev yapmıştır. Sanatçının, yurt içi ve yurtdışında çok sayıda kişisel sergisi olmuş ve yine ulusal ve uluslararası karma sergilere katılmıştır.

Naile Akıncı, parkinsonla mücadele ediyordu. Resim yapma sevgisinin hastalığını yenme gücü verdiğini söylemişti. Hastalığına rağmen resim yapmaya devam etti. İlk kişisel sergisini 1964 yılında İstanbul’da açan Akıncı, başta İstanbul olmak üzere Ankara, İzmir, Atina ve Japonya-Niigata’da bugüne kadar toplam 48 kişisel sergi gerçekleştirdi.

Naile Akıncı, 1974 yılında X. Clermont-Ferrand Çağdaş Sanat Sergisi ve UFACSI X. Vichy Biennali‘nde üst üste iki kez Uluslararası Büyük Ödüle, 1976’da UFACSI XI. Vichy Biennali’nde Jüri Özel Ödülüne, 1979’da Belçika Krallığı’nın 150. Kuruluş Yılı nedeni ile düzenlenen Uluslararası Charleroi Çağdaş Sanat Sergisi’nde Kraliyet I. Mansiyonu’na ve 1986’da Milano Modigliani Kültür Merkezi tarafından düzenlenen XI. Uluslararası Trofeo Raffaello Sergisi’nde 3’üncülük ödülüne değer görüldü.

Naile Akıncı, kendine özgü benzersiz bir ikonografinin temsilcisi olarak Türk resminde ayrıcalıklı bir yere sahiptir. Akıncı, yapıtlarında izlenimci bir yaklaşımın aksine doğayı kopya etmekten kaçınır. Bu bakımdan çeşitlemeleri birer peyzaj olmanın ötesine geçerek plastik bir değer kazanır. “Resim yapmak icat etmektir, taklit etmek değil.” diyen hocası Zeki Kocamemi’nin izinden giden sanatçı için önemli olan doğa değil, “doğanın özü”dür. Doğanın bir köşesini defalarca gözlemleyip tuvalinde yeniden canlandıran Akıncı’yı bu bağlamda izlenimci bir tutum sergilemekten çok; izlediği doğanın/temanın kendisinde oluşturduğu resimsel kavramların izlenimini sürekli geliştiren bir sanatçı olarak değerlendirebiliriz.

Florance Nightingale Hastanesi’nde tedavi gören Akıncı, 91 yaşında hayatını kaybetti, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.