Bu mesaj 'en iyi cevap' seçilmiştir.
Tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları
Relaps ve reenfeksiyon olarak ayrılabilir. Relaps idrar yolu enfeksiyonu geçiren kişide ilk 2 hafta içerinde aynı bakterinin aynı suşu ile enfeksiyon gelişmesidir. Re-enfeksiyon ise ilk 6 ay içerisinde farklı bir bakteri ile ya da aynı bakterinin farklı bir suşu ile enfeksiyon görülmesidir.
Tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonlarında risk faktörleri son 1 ay içerisinde cinsel temas sıklığı ya da yeni bir partner, spermisidlerin son bir yıl içinde kullanımı, ilk ÜSE geçirme yaşının 15 yaş altında olması, annede ÜSE hikayesinin olması olarak bildirilmiştir. Menapoz sonrası dönemde kadınlarda östrojen eksikliği, laktobasillerin vajen florasından kaybına neden olmakta E. coli kolonizasyonu kolaylaşmaktadır. Tekrarlayan sistitlerde idrar kültürü önerilir.
Tedavi
ÜSE'larında tedavinin amaçları; tedaviye etkin ve hızlı yanıt oluşması tedavi edilen hastalarda nüksün önlenmesi ile mikroorganizmalarda antimikrobiyallere karşı hızla artan direncin önlenmesidir. Tedavi seçiminde üriner sistem enfeksiyonunun tipinin belirlenmesi önemlidir. Tedavi seçimi başlangıçta ampiriktir. Hastada komplike eden faktörlerin varlığı, antimikrobiyal direnç paterni de göz önüne alınarak tedavi planlanmalıdır. Seçilecek antibiyotiğin idrarda aktif olması, renal parankim, mesanede yeterli idrar konsantrasyonuna ulaşması ve konsantrasyonun uzun sürmesi, olası etken mikroorganizmalara etkili olması, üropatojenlerde direncin prevalansı, bakterisid etkili olma, hasta uyumu, antibiyotiğin dışkı ve vajen florasına etkileri, olası yan etkileri ile maliyet göz önüne alınmalıdır. Antibiyotikler barsak ve perine florasını bozmamalıdır. Üse tedavisinde bir diğer önemli nokta yaşlılarda bakteriyel eradikasyon oranının gençlerden düşük bulunmasıdır.
İdrar yolu enfeksiyonlarında en çok kullanılan ilaçlar TM-SMZ ile kinolonlardır. Üçüncü kuşak sefalosporinlerden seftriakson, sefotaksim, ayrıca aminoglikozidlerden gentamisin parenteral yolla, sefiksim de oral yolla tedavide önerilir. Ancak betalaktamların dışkı ve vajinal floraya da yan etkileri olması kullanımlarını sınırlayabilir. Tedavi verilirken antimikrobiyallere ülke, bölge direncinin bilinmesi önemlidir. Ülkemizde 1999 yılında yapılan çok merkezli çalışmada E. coli suşlarında direnç TM-SMZ'a %22 oranında, siprofloksasine %7 oranlarında belirlenmiştir. Diğer çalışmalarda TM-SMZ direncini %40-50 oranlarında bulan çalışmalar da vardır.
DEVAMI İdrar Yolu Enfeksiyonu