Arama

Tekirdağ - Sayfa 2

Güncelleme: 4 Ekim 2012 Gösterim: 47.881 Cevap: 12
GÜLGECELER - avatarı
GÜLGECELER
Ziyaretçi
28 Ağustos 2008       Mesaj #11
GÜLGECELER - avatarı
Ziyaretçi
Tekirdağ Mutfak Kültüründen Örnekler

TARİHİ GELİŞİMİ

Sponsorlu Bağlantılar
Bilindiği gibi Tekirdağ ve çevresinde yerleşen vatandaşlarımız ;Rumeli Fatihi Gazi Süleyman Paşa ve 1.Murat Beyle beraber yöremize göç eden Gazi Dervişler, Ahı Dervişler ve Yürük, Türkmen dediğimiz vatandaşlarımızdan teşekkül etmiştir.1854 yılından sonra Karadeniz üzerinden Balkanlara yerleşen Kırımlılarla beraber 1876/1877 Osmanlı-Rus Savaşı kısaca 93 harbi denilen savaş sonrası Bulgaristan, 1924'te mübadele ile gelen Selanik, Serez, Yenice göçmenleri , Makedonya ahalisi, 1930-34 yılları arasında Bulgaristan'dan zorunlu göçe tabi olan ahali Trakya ve çevresinde mevcut kasabalar, çiftliklere yerleşmişler kendi mutfak kültürlerini getirmişlerdir.Yörenin yerli ahalisinin zengin mutfak kültürü karşısında kendi mutfak ve yemek kültürlerini muhafaza etmişlerdir.Sonuç olarak Tekirdağ ve çevresinde çok zengin bir MUTFAK KÜLTÜRÜ meydana gelmiştir.

TEKİRDAĞ KÖFTESİ

Bu köftenin bir adı tat köftesi, diğer bir adı ise Hacıköylü köftesidir.Aslen Hayrabolu Alacaoğlu köyünden Tekirdağ’ına gelen ve kebapçı Hüseyin Ağa tarafından piyasaya tanıtılmıştır.Hüseyin Ağadan köfteciliği öğrenen Hacıköylü Hüseyin ve çocukları hem yoğurtçuluk hem de köftecilik yaparak bu iki ürünü de tanıtmışlar ve Hacıköylü köftesi zamanla Tekirdağ Köftesi adını almıştır.Tekirdağ köftesinin ünü Türkiye çapında yayılmış olup, halen T.S.E. damgası alınarak ve vurularak hazır şekilde vakumlanıp paketler halinde satılmaktadır.

1 kg orta yağlı Parça et (sığır daha yumuşak dana eti ise sıkı ve sert gelir.)

75 gr bayat ekmek

1 baş (ufak) soğan

Ufak bir diş sarımsak

Bu karışım hep beraber makinede çekilir.Sonra içine baharat olarak

1/2 çorba kaşığı kimyon

1/2 çorba kaşığı tuz

1/2 çorba kaşığı taze çekilmiş karabiber

1/2 çorba kaşığı pul kırmızı biber

1/2 çorba kaşığı karbonat

Evvelce çektiğimiz kıyma içine konur ve yoğurulur.Yeniden çekilir.Normal kapta bir gece bekletilir.

Pişirilmesi:

Kömür (mangal) ufak parçalar halinde kırılır, kömür ızgarası içine yayılır.Izgara üstübü ile yağlan›r ve ızgara oluğuna yağ konur.

Köfteler yapışmasın diye ızgara silinir.15 grlık yuvarlak köfteler, maşa ile ızgara yağlığındaki yağa bulanıp, ızgarada pişirilir.

CİZLEME

Su, maya, tuz, un karıştırılarak boza kıvamında bir hamur elde edilir.Bir müddet bekletilip hamur mayaya geldikten sonra saç kızdırılır.Cezve ile hamur ince bir tabaka halinde kızgın saçın üstüne dökülür.Hamurun piştiği üzerindeki deliklerin oluşmasından anlaşılır.Cizlemeler piştikten sonra ise üzerine tereyağ sürülür.Arzu edilirse toz şeker serpilir, bal sürülür bu şekilde servise sunulur.

HöŞMELİM

Malzemesi:

Tuzsuz ve taze peynir, un, şeker, tuz.

Yapılışı:

Peynir bir tencereye konur.Orta şiddetli ateşte eritilen peynire çok az tuz ilave edilir.önceden ölçüsü belirlenen un katılarak sürekli karıştırılır.Unun miktarı çok önemlidir.Daha sonra şeker ilave edilerek karıştırmaya devam edilir.Kıvamında olabilmesi için peynirin tencerenin içinde yağ çıkararak dönmesi gerekir.Yağ salmaz ve iyi dönmezse çok lezzetli olması beklenmez.Yaklaşık 25 dakika süren pişirme ve çevirme işlemi sonrası genişçe bir tepsiye boşaltılır.

üzerine toz şeker serpilir.Kaşıkla dikey olarak kestirilerek yağın yukarı çıkarılması sağlanır.Sıcak yenir.

Höşmelim için hazırlanan peynire kullanılan peynir mayası oranı ile tuzsuz peynirin tatlı haline getirileceği zaman iyi ayarlanmalıdır.çok taze olan peynirden veya çok bekletilen peynirden iyi höşmelim elde edilimez.Peynir tadılarak bu kıvam anlaşılabilir.

AKITMA

Malzemesi:

Hamur için:1 kg un, 2 yumurta, bir miktar su, 1/2 kg yoğurt

üstü için:1 tavuk, 1 baş soğan, karabiber, tuz

Yapılışı:

Yumurta ve su çırpılır.Un ilave edilir.Sıvı bir hamur elde edilir.Bu hamur azar azar teflon tavada pişirilir.Pişirilen hamur bir tepside üst üste dizilir.Diğer taraftan tavuk, soğan, tuz, karabiber bir tencerede pişirilir.Pişirilen tavuğun suyu hamurların üstüne dökülür.En son pişen hamurlar kare olarak kesilir ve tavuk etleri üstüne serpiştirilir.Yoğurt da dökülür.

KAÇAMAK

Malzemesi:

Mısır unu, su, tuz, tahin, pekmez, tereyağ.

Yapılışı:

Isıtılan sıcak suyun içine mısır unu salınır.Mısır unu ve su bir oklava ile karıştırılır.Koyulaşıp patlar hale gelince kaçamak tepsiye dökülür.Ortası açılır.çukura eritilmiş tereyağı dökülür.Veya tahin ile pekmez dökülür.

PEYNİR HELVASI TATLISI

Malzemesi:

Tuzsuz peynir, 4 yumurta, yarım sanayağı, un, irmik ve karbonat.

Yapılışı:

Tuzsuz peyniri tencereye koyup eriyinceye kadar kaynatın.Peyniri tencereye koyduktan sonra yarım çay kaşığı karbonat, 1 çorba kaşığı irmik koyup eriyinceye kadar kaynatınız.Eridikten sonra 4 yumurtanın sarısını ve şekeri kapağa koyup karıştırın ve sonra erimiş olan peynire yavaş yavaş karıştırarak dökün.Yumurtayla kaynadıktan sonra içine ununu dökün.Unu dökerken sürekli karıştırın.Koyulaşıncaya kadar unu, daha sonra altına sanayağı koyup karıştırmaya başlayın.Piştikten sonra ateşten indirip, sıcak servis yapın.

HAYRABOLU TATLISI

Malzemesi:

1 kg tuzsuz peynir, 8 yumurta, 250 gr un, 250 gr irmik, 2 çay kaşığı karbonat.

Yapılışı:

Peynir kıyma makinesinde makine yoksa elle yumuşatılır.içine 8 yumurtanın 2 sinin akı ayrılarak hepsi kırılır.Unla irmik beraberce, Karbonatla birlikte yoğrulur.Karışım kulak memesi yumuşaklığında olunca, hazırlanan altı yağlanmış tepside orta ısıda 45 dakika pişirilir.Piştikten sonra 1250 gr su, 1 kg toz şekerle yapılan şerbet kaynamaya başladığı zaman tatlılar kepçe ile içersine atılır.

20-25 dakika bastırmak sureti ile kaynatılan tatlılar tabağa konarak servis yapılır.

BULAMA

Malzemesi:

üzüm suyu, çöğen, toz şeker, ceviz içi, şıra toprağı.

Bulama tavası, tahta büyük kaşık, üzüm teknesi.

Yapılışı:

Trakya’da bağcılık en çok Tekirdağ ve Kırklareli civarı ile Kırcasalih beldesi civarında yapılmaktadır.Bulamanın ilk malzemesi de üzümden elde edilen şıradır.

Bir tahta tekne içine konan olgunlaşmış üzümler ayakla veya çizme ile çiğnenir.çıkan üzüm suyu (şıra) kazan içinde bir gün bekletilip, çöğen kaynatılıp şıra içine konur.Karışımın rengi kararana kadar şeker ilave edilir.şıra pekmez kıvamına gelinceye kadar kaynatılır Ateşte emdirilir.çöğen suyundan köpük yapılıp içine atılır.Kazan içinde büyük bir tahta kaşıkla köpükleri alınır.Konu komşu hep beraber büyük bakır kazan içinde tahta kaşıkla karıştırdıkları malzeme beyazlaşmaya başlayınca ateşten indirilir.Kaplara boşaltılır.üzerine ceviz içi serpilir.Teneke kutularda veya kavanozlarda muhafaza edilir.

İNCİR TATLISI (DOLMASI)

Arzu edilen miktarda inciri ılık suda yumuşatarak yıkanır. iç cevizi döver şekerle karıştırılır.Bu karışımı, yumuşamış ve sapları çıkarılmış incirleri sudan çıkarıp, içlerini el ile genişletip, incir içine doldurulur. Tereyağı sürülmüş tepsiye dizeriz. Ateşte bir miktar kaynatılır. Bol şekerli su veya süt ilave edip pişirerek, üzerine tereyağı haşlanır.

YOĞURTLU KUZU ETİ (ELBASAN TAVASI )

But tarafından bir kg. kuzu eti.

Az miktarda tereyağı.

Bir baş soğan.

Tuz, yeterince su,

1/2 kg. yoğurt, bir bardak un, iki yumurta,

Kuzu eti dilimler ve parçalar halinde bölünür. Etlerin iki tarafı da tereyağında biraz kızartılır. Sonra su katılıp iyice pişene kadar haşlanır. Başka bir yerde; yoğurt, un, et suyu karıştırılıp, biraz pişirilir. çok hafif ateşte yumurta sarıları ilave edilip, iyice karıştırılır. Kaba ve parça etler tepsiye yerleştirilir. üzerine hazırlanmış sos dökülür. Fırına verilir. iyice pişince servis yapılır.

ÇENEÇARPAN ÇORBASI ( HAMUR ÇORBASI)

Malzemesi:

Un, su, yumurta, limon, süt.

Yapılışı :

Yumurta limonla terbiye edilir. Hamur oklava ile kalın bir şekilde açılır. içine un serpip tekrar oklavaya sarılır. Oklava çekilerek kalan hamur parça parça kesilir.(parmak büyüklüğünde) Süt ve su karıştırılarak kaynatılır. Kaynama devam ederken hamurlar, tuz ve terbiye edilmiş limon suyu ile yumurta bu karışımın içine atılır. çorba pişince sıcak olarak servis yapılır.

UMAÇ ÇORBASI

Malzemesi :

Yağ, salça, un, su, tuz, nane.

Yapılışı :

Yağ kızdırılır. Salça ilave edilerek su ve tuz katılır. Unla karıştırılıp katıca hamur yapılır. Küçük parçalara ayrılan hamur pişirilir, servis yapılırken üzerine nane serpilir.

Son düzenleyen _Yağmur_; 4 Ekim 2012 14:04 Sebep: sayfa düzeni
volture - avatarı
volture
VIP "Ipıslak Balık"
1 Ocak 2010       Mesaj #12
volture - avatarı
VIP "Ipıslak Balık"
Tekirdağ ili Marmara Bölgesi'nin Avrupa kıtasında kalan bölümündedir. Tekirdağ ili tarihi bir ildir, yaklaşık 2000 yıl önce Roma İmparatorluğu hakimiyetinde olan ilin Türklere geçişi 1354 yılında Süleyman Paşa'nın Gelibolu'ya çıkmasıyla olmuştur. Sırasıyla Malkara, Şarköy, Tekirdağ ve Çorlu alınmıştır. Daha sonra bir süreliğine bu bölgeler Bizans hakimiyetine girmiş olsada 1363 yılında tekrar geri alınmıştır. Mondros Antlaşmasına dayanarak 1920 yılında Yunanlıların işgaline uğrayan Tekirdağ 1922 yılında tekrar işgalden kurtarılmıştır. Tekirdağ ilinde turizmde büyük yer tutmaktadır. Tekirdağdaki turizm açısısından önemli beldeler Çamlıköy, Kumbağ, Uçmakdere, Hoşköy, Mürefte, Maramara Ereğlisi ve Şarköydür. Tekirdağ kültürel olarakta zengin bir şehirdir. Vatan şairimiz Namık Kemal'de Tekirdağlıdır. İldeki kültürel zenginler içinde Arkeoloji ve Etnografya Müzesi, Namık Kemal Evi ve Rakoczi Müzesi sayılabilir. Tekirdağda gezilecek yerler arasında Tekirdağ Arkeoloji ve Etnografya Müzesi, Namık Kemal Evi, Rakoczy Müzesi, Namık Kemal Anıtı, Namık Kemal Heykeli, Şehitler Abidesi, Hürriyet Abidesi, Süleymaniye Camii, Ayaz Paşa Camii, Eski Camii, Rüstem Paşa Camii, Orta Camii, Atatürk Ormanı, Hora Feneri diyebiliriz. Tekirdağ ilinin ilçeleri Hayrabolu, Malkara, Şarköy, Çorlu, Çerkezköy, Marmara Ereğlisi, Saray, Muratlı ilçeleridir.
Sponsorlu Bağlantılar
_Yağmur_ - avatarı
_Yağmur_
VIP VIP Üye
4 Ekim 2012       Mesaj #13
_Yağmur_ - avatarı
VIP VIP Üye
TEKİRDAĞ

Trakya'da il ve bu ilin merkezi olan kent.

Kuzeyde Kırklareli, batıda Edirne, doğuda Marmara'nın kuzey kıyısında oldukça uzun bir kıyıya sahiptir. İl toprakları, kuzeydoğu kesiminde Istırancalar'ın doğu uçlarına kadar sokulursa da, orta ve kuzey kesimleri Ergene Havzası içinde kalır.

Kaynağını Saray ilçesinin kuzeydoğusundan alan Ergene Irmağı, Muratlı ilçesi yakınlarına kadar yukarı çığırıyla il toprakları içinde akar. Bu yöre, yer şekilleri bakımından sade bir görünüştedir. Ergene ve ona karışan birçok küçük sular, geniş tabanlı, yayvan ve yatık yamaçlarıyla "dalgalı" bir topografya yaratır. Bu sadelik il topraklarının güneybatısında bozulur ve yöre dağlık bir arazi hâline gelir. Bu yörenin önemli engebeleri Saros Körfezi'nin kuzey kıyılarından, doğuya uzanan Koru Dağları'nın, Keşan-Malkara arasında kalan doğu uzantısı (en yüksek yeri 676 m.) ve ilin güneybatı kıyıları ardında yükselen Ganos Dağları'dır (en yüksek yeri 924 m.).

İklim bakımından Marmara kıyılarıyla ilin iç kesimleri arasında, çok kısa olan uzaklığa karşın hissedilir bir fark vardır. Örneğin kıyıda Tekirdağ'da en soğuk ve en sıcak ayların ortalamaları 4,3° ve 23,5° C; yıllık yağış tutarı 586 mm. olduğu hâlde aynı değerler Çorlu'da 2,8° ve 22,4° C ve 559 mm.dir. Donlu gün sayısı Tekirdağ'da 5,2, Çorlu'da 9,2'dir. Böylece, sıcaklık rejimi, içe doğru az da olsa karasallığa kayar.

Orman azdır; egemen bitkisel örtü, içte daha çok bozkır, kıyılarda Akdeniz kıyılarını hatırlatan makimsi topluluklardır.

Tekirdağ ilinin yüzölçümü 6.128 km2'dir. İlin 1990'daki toplam nüfusu 468.842'dir. 1929'dan beri il merkezi olan Tekirdağ'ın nüfusu 117.455'tir.

Tekirdağ, sanayide ileri gitmiş bir il değildir. Sanayi kuruluşlarının başlıcaları, bitkisel yağ fabrikaları (ayçiçeği), içki (Şarköy ve Tekirdağ şarap fabrikaları), kereste, un, deterjan, sabun, yem, balık konservesi fabrika ve atölyeleridir.

Yeraltı kaynakları içinde linyit nispeten önemlidir ve birkaç yerde işletilir. Trakya'nın öteki illerinde de olduğu gibi, ekonomi büyük ölçüde tarım ve hayvancılığa dayanır.

Tarımsal üretimde tahıllar, ayçiçeği ve şekerpancarı başta gelir. Diğer toprak ürünlerinin üretimi azdır. Toplam meyve üretiminin büyük bir bölümünü üzüm oluşturur.

Tekirdağ, karayolları ağı bakımından çok avantajlı bir ildir. Bütün ilçelerine, komşu illere düzgün şoselerle bağlıdır. Bu yollar içinde en önemlisi, İstanbul'dan gelerek Tekirdağ-Malkara-Keşan üzerinden İpsala yakınında Yunan sınırına ulaşan uluslararası yoldur. Bu şose, Keşan'da ayrılan başka bir yolla Gelibolu ve Eceabat'a iner ve bu iki limanda, arabavapuru bağlantılarıyla Güney Marmara ve Ege yollarına bağlanır. Böylece, Çanakkale yönünden gelen yük ve yolcu trafiğinin bir bölümü İstanbul'a Tekirdağ üzerinden ulaşır. İl merkezi, 24 km. kuzeyindeki Muratlı ilçe merkezinde, İstanbul-Edirne-Avrupa demiryolundan da yararlanır.

MsXLabs.Org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.

Benzer Konular

4 Temmuz 2012 / Ziyaretçi Soru-Cevap
15 Mayıs 2018 / Misafir Cevaplanmış
4 Ocak 2017 / Misafir Cevaplanmış
11 Eylül 2012 / Mira Türkiye Coğrafyası