Arama

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü - Sayfa 15

Güncelleme: 6 Ocak 2012 Gösterim: 98.477 Cevap: 434
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
24 Şubat 2011       Mesaj #141
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
İsviçre Üzerinde Samanyolu - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

21 Şubat 2011

mwcliffsvetterannotated

İsviçre Üzerinde Samanyolu

Katkı Sağlayanlar : Stephane Vetter (Nuits sacrees)

Açıklama : Yılın bu zamanında geceleri gökyüzünde neler görülebiliyor acaba? Bu sorunun cevabını bir resimle anlatabilmek amacıyla bu ayın başlarında Neuchâtel / İsviçre'de güzel bir arazi, bulutlar ve gökyüzü manzarası görüntülenmiş. Ön planda bir açık hava tiyatrosuna benzeyen Creux du Van'ın karla kaplı sarp kayalıkları yanında uzaklardaki ağaçlar ve kasabanın ışıklarıyla aydınlanmış bulutlar yer alıyor. Gece yarısı gökyüzünde görülebilen gökadalar arasında Samanyolu Gökadamızın merkez kuşağına ait uzun kemer, Zincirli Prenses (Andromeda - M31) ve Üçgen (Triangulum - M33) sayılabilir. Görülebilen yıldız kümeleri arasında da NGC 752, M34, M35, M41, Çift Küme ve Arıkovanı (Beehive - M44) yer alıyor. Görülebilen bulutsular arasında ise Avcı Bulutsusu (Orion - M42), NGC 7822, IC 1396, Rozet Bulutsusu, Parlayan Yıldız Bulutsusu (Flaming Star Nebula), Kaliforniya Bulutsusu, Kalp ve Ruh Bulutsuları (Heart and Soul Nebulas) ile Pacman Bulutsusu bulunuyor. Farenizin imlecini yukarıdaki görüntünün üzerine getirdiğinizde tüm bunların etiketleri ortaya çıkmaktadır. Ancak geniş açıyla çekilen bu gökyüzü manzarası yukarıda sayılanlardan çok daha fazlasını yakalamış durumda. Fotoğrafta başka hangi bulutsuları görebiliyorsunuz?

Anahtar Sözcükler : Samanyolu, Bulutsu, Yıldız Kümesi

Yarınki Görüntü : Açık Uzay



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
24 Şubat 2011       Mesaj #142
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
MESSENGER'ın Gözünden Güneş Sistemi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

23 Şubat 2011

solarsystemmessenger900

MESSENGER'ın Gözünden Güneş Sistemi

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Johns Hopkins Üniversitesi Uygulamalı Fizik Laboratuvarı (JHU APL), Carnegie Bilim Enstitüsü (CIW)

Açıklama : Güneş sisteminin merkezinden dışarıya doğru baksanız neler görebilirdiniz acaba? Buna yakın bir görüntü, Merkür mesafesinde Güneş yörüngesinde dolanan MESSENGER uzay aracı tarafından kısa bir süre önce kaydedildi. Kaydedilen bu görüntüde Güneş'in tüm gezegenleri, en yakın ve en büyük olanlar en parlak görünecek biçimde noktacıklar halinde görülebiliyorlar. Gezegenlerin hepsi aynı yönde dönüyormuş gibi görünürken, yine neredeyse hepsi gökyüzünde aynı büyük çemberin yani tutulum düzleminin içerisine hapsolmuş gibi görünüyorlar. Yatay olarak sıkıştırılmış olan yukarıdaki fotoğrafta Merkür, Venüs, Dünya, Mars, Jüpiter ve Satürn görülebilirken, kendileri görülemeyecek kadar soluk olan Uranüs ve Neptün'ün de konumları işaretlenmiş. Kısa bir süre önce gezegen sınıfından çıkarılan Plüton ise görülemeyecek kadar soluk. Buna karşılık, Dünya'nın uydusu Ay ile Jüpiter'in Galileo uyduları fotoğrafta seçilebiliyor. Yukarıdaki görüntü, 1990 yılında Voyager 1 uzay aracı tarafından güneş sisteminin dışından çekilen fotoğrafın tam tersidir. Şu ana kadar tam üç kez Merkür'ün yanından geçen MESSENGER'ın, önümüzdeki ay içerisinde güneş sisteminin en içte yer alan bu gezegeni çevresinde yörüngeye girmesi planlanıyor.

Anahtar Sözcükler : Güneş Sistemi, Tutulum, Gezegen, Uzay Aracı

Yarınki Görüntü : Açık Uzay



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
25 Şubat 2011       Mesaj #143
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
NGC 1999 : Avcı'nın Güneyi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

24 Şubat 2011

n1999block900c

NGC 1999 : Avcı'nın Güneyi

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Adam Block, Mount Lemmon SkyCenter, Arizona Üniversitesi

Açıklama : Parlak mavi renkli yansıtma bulutsusu NGC 1999, Avcı Bulutsusu olarak bilinen büyük yıldız oluşum bölgesinin güneyinde yer almaktadır. Bizden yaklaşık 1500 ışıkyılı uzaklıkta yer alan Avcı molekül bulutunun da kenarında bulunan NGC 1999'un ışığı içerisinde gömülü halde bulunan değişen yıldız V380 Avcı'dan ileri gelir. Bulutsu, 10 ışıkyılının üzerinde geniş bir alanı kapsayan bu uzay manzarasının ortasına yakın bir konumda yer almakta olup, yana yatık koyu renkli T harfi biçimindedir. Bir zamanlar koyu renkli bu şeklin parlak yansıtma bulutsusu üzerinde karaltı halinde görünen örtücü bir toz bulutu olduğu varsayılırdı. Ancak kırmızı ötesi dalga boyunda çekilen yakın tarihli görüntüler, bu şeklin enerji dolu genç yıldızlardan esen rüzgârlar tarafından bulutsu boyunca açılan bir delik olduğunu gösteriyor. Aslına bakarsanız, bu bölge oluşturdukları fıskiye ve akıntılarla parlak şok dalgaları yaratan etkin genç yıldızlarla doludur. Gökbilimci George Herbig ve Guillermo Haro'nun anısına Herbig-Haro (HH) nesneleri olarak kaydedilen bu dalgalar, yukarıdaki resimde parlak kırmızı renkte görülmekte olup, NGC 1999'un hemen altında yer alan HH1 ve HH2'yi kapsamaktadır. Yıldızlardan esen rüzgâr ve akıntılar çevrelerini saran malzemeye saniyede yüzlerce kilometreye varan hızlarla çarpmaktadır.

Anahtar Sözcükler : Yıldız Oluşum Bölgesi, Avcı, Herbig-Haro Nesnesi, Bulutsu

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Soru İşareti




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Şubat 2011       Mesaj #144
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
NGC 4449 : Küçük bir Gökadanın Yakın Çekim Görüntüsü - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

25 Şubat 2011

ngc4449hlagendler900

NGC 4449 : Küçük bir Gökadanın Yakın Çekim Görüntüsü

Katkı Sağlayanlar : Görüntü Verisi - Hubble Miras Arşivi, Avrupa Uzay Dairesi (ESA), ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA);
Görüntü İşleme - Robert Gendler

Açıklama : Büyük sarmal gökadalar çoğu zaman bütün dikkatleri kendi üzerlerinde toplarlar. Geniş alanlar kaplayan sarmal kolları boyunca uzanan genç, mavi yıldız kümeleri ile pembe yıldız oluşum bölgeleri dikkatlerin çekilmesini garantilemektedir. Ancak 12 milyon ışıkyılı uzaklıkta yer alan NGC 4449 gibi küçük düzensiz gökadalar da yıldızlar oluştururlar. Yaklaşık 20.000 ışıkyıllık bir genişliğe sahip olan bu küçük ada evren, sık sık Samanyolu'nun benzer boyutlardaki uydu gökadası Büyük Macellan Bulutu (BMB) ile karşılaştırılır. İyice incelenmiş olan gökadanın Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekilmiş bu olağanüstü görüntüsü, hidrojen gazını ele veren kırmızı ışıltıları ön plana çıkarmak amacıyla yeniden işlemden geçirilmiştir. Bu ışıltılar, NGC 4449'un bazıları BMB'dekilerden bile daha büyük olan ve kısa ömürlü, büyük kütleli yıldızlardan esen rüzgârlarla meydana gelmiş devasa yıldızlararası kemerler ve kabarcıklar içeren yaygın yıldız oluşum bölgelerini takip ederler. NGC 4449, Avköpekleri Takımyıldızı içerisinde keşfedilen bir gökada grubunun üyesidir. NGC 4449 içerisindeki yıldız oluşumunun, yakınlarında yer alan diğer gökadalarla meydana gelen etkileşimler nedeniyle tetiklendiği düşünülmektedir.

Anahtar Sözcükler : Cüce Gökada, Düzensiz Gökada, Yıldız Oluşum Bölgesi, Gökada

Yarınki Görüntü : Arkadaşlar



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Şubat 2011       Mesaj #145
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Balıklar Takımyıldızı'ndaki Deniz Kabuğu Gökadaları - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

26 Şubat 2011

arp227friendsleshin900

Balıklar Takımyıldızı'ndaki Deniz Kabuğu Gökadaları

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Stephen Leshin

Açıklama : Yukarıdaki renkli uzay manzarası, yaklaşık 100 milyon ışıkyılı uzaklıkta yer alan ve kayıtlara Arp 227 olarak geçmiş bulunan garip bir gökadalar sistemini konu ediyor. Balıklar Takımyıldızı'nın sınırları içerisinde yüzen Arp 227, sol tarafta iki belirgin gökada içeriyor; tuhaf deniz kabuğu gökadası NGC 474 ve onun sarmal kollara sahip mavi komşusu NGC 470. NGC 474'ün soluk ve geniş kemerleri veya kabukları, komşu NGC 470 ile yaşanan kütleçekimsel çarpışmalar sonucu meydana gelmiş olabilir. Diğer bir seçenek olarak, küçük bir gökada ile yaşanan bir birleşme küçük bir su birikintisinin yüzeyindeki dalgalara benzer bir etkiye neden olarak bu deniz kabuklarının ortaya çıkmasını sağlamış olabilir. Bu arada, uzun pozlu bu görüntünün sağ tarafında yer alan büyük gökada NGC 467 de, etkileşim halinde bulunan bir diğer gökada sistemine kanıt olacak şekilde soluk deniz kabukları ile sarmalanmış gibi duruyor. Öte yandan görüntü alanına yayılmış ilgi çekici arka plan gökadaları arasında ön planda yer alan sivri uçlu yıldızlar da yer alıyor. Doğal olarak, bu yıldızlar Samanyolu Gökadamızın sınırları içerisinde bulunuyor. Fotoğrafın görüntü alanı gökyüzünde 25 yaydakikalık veya bir başka deyişle yarım derecelik bir alanı kapsıyor.

Anahtar Sözcükler : Çarpışan Gökadalar, Gökada, Kırınım Işını

Yarınki Görüntü : Zarafet Simgesi




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
28 Şubat 2011       Mesaj #146
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Satürn'ün Hyperion'u : Tuhaf Kraterlerle Dolu Bir Uydu - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

27 Şubat 2011

hyperion3cassini900

Satürn'ün Hyperion'u : Tuhaf Kraterlerle Dolu Bir Uydu

Katkı Sağlayanlar : Cassini Görüntüleme Takımı, Uzay Bilim Enstitüsü (SSI), Jet İtiş Gücü Laboratuvarı (JPL), Avrupa Uzay Dairesi (ESA), ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)

Açıklama : Hyperion'un acayip kraterlerinin dibinde ne var acaba? Kimse bundan tam olarak emin değil. Cevabın bulunmasına yardımcı olmak için, şu anda Satürn'ün yörüngesinde bulunan robot uzay aracı Cassini, 2005 ve 2010 yıllarında sünger desenli uydunun yanından geçerek daha önce hiç görülmemiş ölçüde detaylı görüntüler elde etti. 2005 geçişinden yapay renklendirmeyle yukarıda sunulan bir görüntü, genel olarak garip bir yüzeye sahip, tuhaf kraterlerle kaplı, görülmeye değer bir dünyayı gözler önüne sermektedir. Renklerdeki hafif ton farkları büyük bir ihtimalle yüzey bileşimindeki farklılıkları yansıtmaktadır. Çoğu kraterin dibinde özellikleri bilinmeyen koyu renkli bir madde yer almaktadır. Resimde görülen parlak kısımların yakından incelenmesi, koyu renkli maddenin bazı yerlerde sadece onlarca metre kalınlığında olabileceğini göstermektedir. Hyperion yaklaşık 250 kilometre genişliktedir ve kendi etrafında karmaşık bir düzende dönmektedir. Uydunun yoğunluğu o kadar düşüktür ki; iç kısmında büyük bir mağaralar sistemine ev sahipliği yapıyor olabilir.

Anahtar Sözcükler : Satürn, Uydu, Uzay Aracı

Yarınki Görüntü : Ay Şehri



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
1 Mart 2011       Mesaj #147
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Edmonton Üzerinde Kırmızı Renkli Kar Dolunayı - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

28 Şubat 2011

mooncityvanzella900

Edmonton Üzerinde Kırmızı Renkli Kar Dolunayı

Katkı Sağlayanlar : Luca Vanzella

Açıklama : Şu binaların arasında havada asılı duran şey de neyin nesi acaba? Ay. Yukarıdaki görüntü, bundan iki hafta önce, kar dolunayı* Kanada'nın Alberta eyaleti içerisinde yer alan Edmonton kenti üzerine doğarken çekilmiş. Çok uzaklarda bulunan Ay'ın açısal büyüklüğü ile yakınlarda bulunan binaların açısal genişliği arasındaki tuhaf rastlantı, büyüleyici bir dizi yaratmış. Binalardan uzaklaşıp, açısal büyüklüklerini küçültmek bu görüntünün planlanmasında kilit noktayı oluşturmuş. Hava sıcaklığı o kadar düşükmüş ki (-25 santigrat derece); yakınlardaki petrol rafinerilerinden yükselen buhar, bulutlar oluşturmuş. Burada doğmakta olan Ay, batan bir Güneş ile aynı sebepten dolayı kırmızı görünüyor; araya giren havanın tercihli olarak mavi ışığı etrafa saçması. Ayrıca bu olayda, titreşen buhar bulutları Ay'ın biraz basık görünmesine de neden olmuş olabilir. Bir sonraki dolunay (solucan dolunayı**), Mart ayının ortasında meydana gelecek.

Anahtar Sözcükler : Ay

Yarınki Görüntü : Mekik Boşluğu



Bilgi Notu : Farklı kültür ve uygarlıklar, mevsimleri takip edebilmek için yüzyıllar boyunca dolunaylara farklı isimler vermişler ve bu isimler için de doğadan ve tarımsal etkinliklerden ilham almışlar.

Örneğin;

*
En çok kar genelde şubat ayı içerisinde yağdığından, Amerika yerlileri bu ay içerisinde ortaya çıkan dolunaya kar dolunayı adını vermişler.

** Havalar ısınmaya başlayıp, yerdeki buzlar eridiğinde, solucanlar ortaya çıkıp kızıl gerdanların (küçük bir kuş türü) dönüşünü müjdelediğinden, Mart ayındaki dolunaya bu ad verilmiş.



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
2 Mart 2011       Mesaj #148
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Discovery Uluslararası Uzay İstasyonu'nu Ziyaret Ediyor - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

1 Mart 2011

discoveryiss900

Discovery Uluslararası Uzay İstasyonu'nu Ziyaret Ediyor

Katkı Sağlayanlar : Uzay Mekiği STS-133 Tayfası, Uzay İstasyonu Sefer 26 Tayfası, ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)

Açıklama : Uzay istasyonunun dışında neler oluyor öyle? Bir uzay mekiği kenetlenmiş. Uzay mekiği Discovery, bundan beş gün önce altı tayfa ve Leonardo Çok Amaçlı Lojistik Kapsülü ile birlikte Uluslararası Uzay İstasyonu'na gönderilmişti. İstasyona kenetlenen mekik, üç gün önce çekilen yukarıdaki görüntüde uzay istasyonunun robotu Dextre ve robot kolu Canadarm2 ile boşaltılmaya hazırlanırken görülüyor. Öte yandan, bu geniş fotoğraf sağ alt tarafta Japon Kibo Deney Kapsülü, karenin üst kenarı boyunca uzanan Dünya ve arka planda yıldızsız gibi görünen uzay boşluğu da dahil olmak üzere pek çok detayı yakalamış durumda. Mekik ve UUİ tayfaları önümüzdeki hafta boyunca Leonardo'yu kalıcı olarak istasyona bağlamak ve UUİ üzerinde yapılacak tamirat ve iyileştirmeleri yerine getirmekle meşgul olacaklar. Daha önce gerçekleştirilen 38 yolculuk sonrası bu uçuşun uzay mekiği Discovery'nin son uzay seferi olması bekleniyor.

Anahtar Sözcükler : Uzay Mekiği, Uluslararası Uzay İstasyonu

Yarınki Görüntü : Açık Uzay




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
3 Mart 2011       Mesaj #149
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
NGC 1499 : Kaliforniya Bulutsusu - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

2 Mart 2011

californianoller900

NGC 1499 : Kaliforniya Bulutsusu

Katkı Sağlayanlar : Markus Noller (Deep Sky Images)

Açıklama : Kaliforniya'nın uzayda ne işi var? Sarmal biçimli Samanyolu Gökadası'nın Avcı (Orion) Kolu içerisinde sürüklenmekte olan bu uzay bulutu, şans eseri ABD'nin batı kıyısında yer alan Kaliforniya eyaletinin dış hatlarını hatırlatmaktadır. Güneşimiz de Samanyolu'nun Avcı Kolu içerisinde yer almakta olup, Kaliforniya Bulutsusu'ndan yalnızca 1500 ışıkyılı uzaklıkta bulunmaktadır. NGC 1499 olarak da bilinen ve türünün tipik bir örneği olan bu yansıma bulutsusu yaklaşık 100 ışıkyıllık bir uzunluğa sahiptir. Kaliforniya Bulutsusu'na ait pek çok görüntüde en belirgin özellik, enerji yüklü yıldız ışıkları ile hidrojen atomlarından koparılarak (iyonlaşma) çoktan yitip gitmiş elektronların bu atomlarla yeniden birleşmeleri sonucu ortaya çıkan kendine has kırmızı ışıltıdır. Bununla birlikte, yukarıdaki fotoğrafta hidrojen yeşil renkte görünürken, silikon kırmızı, oksijen de mavi renk ile eşleştirilmiştir. Bulutsu gazının büyük bir kısmını iyonlaştıran enerji yüklü yıldız ışığı, muhtemelen görüntünün sağ kenarının hemen dışında kalan parlak, sıcak ve mavimsi yıldız Ksi Kahraman'dan kaynaklanmaktadır. Gökbilim fotoğrafçıları tarafından düzenli olarak görüntülenen bir hedef olan Kaliforniya Bulutsusu, karanlık bir gökyüzünde Kahraman Takımyıldızı yönünde, Ülker'e yakın bir konumda bulunabilir.

Anahtar Sözcükler : Kaliforniya Bulutsusu, Salma Bulutsusu, Bulutsu, Yıldız

Yarınki Görüntü : Yakın Kenar



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
6 Mart 2011       Mesaj #150
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ay'ın Bize Dönük Yüzü - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

3 Mart 2011

lrocwacnearside800


lrocwacnearside800lab

Ay'ın Bize Dönük Yüzü

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC) / Arizona Eyalet Üniversitesi - ABD / Ay Keşfi Yörünge Aracı (LRO)

Açıklama : Tanıdığımız bir yüzün, Ay'ın bize dönük olan yüzünün bu görkemli görüntüsünü oluşturabilmek için LRO uzay aracının geniş açılı kamerası ile çekilmiş 1300 civarında fotoğraf kullanılmıştır. İyi güzel de, Ay'ın niçin bize dönük bir yüzü var acaba? Ay kendi ekseni etrafında ve Dünya çevresinde aynı hızda, yani yaklaşık her 28 günde bir dönmektedir. Kütleçekimsel olarak kilitlenmiş olan bu durumda, eş zamanlı dönüş bir yüzün, yani bize yakın olan yüzün hep Dünya'ya dönük kalmasını sağlamaktadır. Bunun bir sonucu olarak, yüksek çözünürlüğe sahip olağanüstü detaylı bu mozaikte görülen koyu renkli, pürüzsüz bir yüzeye sahip ay denizleri (aslında lavla dolu çarpışma havzaları) ve engebeli yükseltiler gökyüzü tutkunu dünya sakinleri tarafından gayet iyi bilinmektedir. En sevdiğiniz denizi veya en beğendiğiniz krateri bulabilmek için farenizin imlecini görüntünün üzerine getirmeniz yeterli olacaktır. Bu mozaik görüntüyü meydana getirebilmek için kullanılan LRO fotoğrafları, geçtiğimiz Aralık ayı içerisinde yaklaşık iki haftalık bir sürede çekilmiştir.

Anahtar Sözcükler : Ay, Krater

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Pikseller



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

Benzer Konular

9 Haziran 2013 / NeutralizeR Site ve Forum Hakkında
7 Eylül 2011 / arwen Uzay Bilimleri
13 Kasım 2008 / Ziyaretçi Taslak Konular
20 Temmuz 2012 / ThinkerBeLL Coğrafya