Arama

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü - Sayfa 20

Güncelleme: 6 Ocak 2012 Gösterim: 98.555 Cevap: 434
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
15 Nisan 2011       Mesaj #191
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Messier 101 - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

15 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Messier 101

Katkı Sağlayanlar : Hubble Miras Arşivi, Avrupa Uzay Dairesi (ESA), ABD Ulusal Havacılık Uzay Dairesi (NASA); Görüntü İşleme ve İlave Görüntüleme : Robert Gendler

Açıklama : Büyük, güzel sarmal gökada M101 Charles Messier'nin meşhur kataloğuna giren son kayıtlardan bir tanesi olmakla birlikte, kesinlikle en küçüklerden biri değildir. Yaklaşık 170.000 ışıkyıllık genişliğiyle devasa ölçülere sahip olan bu gökada, Samanyolu gökadamızın neredeyse iki katı büyüklüktedir. M101 aynı zamanda Lord Rosse'nin büyük 19. yüzyıl teleskobu Parsontown'lı Leviathan ile gözlediği ilk sarmal bulutsulardan da biriydi. M101'in bu mozaik görüntüsü Hubble Miras Arşivi'ndeki mevcut veriler kullanılarak oluşturulmuştur. Etkin durumdaki hidrojen gazından ileri gelen ve bu olağanüstü gökadanın yıldız oluşum bölgelerini ele veren kırmızımsı ışıltıyı daha da belirginleştirmek amacıyla görüntüye yer temelli teleskoplardan gelen yeni veriler eklenmiştir. Bu net görüntü, gökadanın tam karşıdan görülen yıldız ve toz diski üzerindeki büyüleyici niteliklerin yanı sıra bazıları doğrudan M101'in içerisinden görülebilen arka plan gökadalarını da göstermektedir. Fırıldak Gökadası olarak da bilinen M101, kuzey yarımküre takımyıldızlarından Büyük Ayı'nın sınırları içerisinde yer almakta olup, yaklaşık 25 milyon ışıkyılı uzaklıktadır.

Anahtar Sözcükler : Kırmızı Ötesi, Sarmal Gökada, Gökada, Messier

Yarınki Görüntü : Aydınlık Hafta Sonu



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
17 Nisan 2011       Mesaj #192
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
IC 410'un Kurbağa Yavruları - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

16 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

IC 410'un Kurbağa Yavruları

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Mark Hanson

Açıklama : Teleskop kullanılarak yapılan bu yakın çekim, normalde soluk bir salma bulutsusu olan IC 410'u çarpıcı yapay renklerle gözler önüne seriyor. Görüntü aynı zamanda gaz ve tozdan oluşan bu uzay gölünün dikkate değer iki sakinini, yani görüntü merkezinin üst ve sol taraflarında yer alan kurbağa yavrularını da içeriyor. Fotoğraf hem geniş hem de dar bant süzgeçlerle çekilmiş görüntülerin birleşiminden oluşuyor. Dar bant veriler kükürt atomlarından gelen salımı kırmızı, hidrojen atomlarını yeşil ve oksijen atomlarını da mavi renklerde göstererek bulutsu içerisindeki atom dağılımının izini sürüyor. Ön planda yer alan toz tarafından kısmen örtülen bulutsunun kendisi de ışıldayan gaza enerji sağlayan genç yıldız kümesi NGC 1893'ün etrafını sarmış durumda. Daha yoğun ve daha soğuk gaz ve tozdan meydana gelmiş olan kurbağa yavruları ise yaklaşık 10'ar ışıkyılı uzunluktalar ve muhtemelen yıldız oluşumunun devam ettiği alanlar. Yavruların küme yıldızlarından gelen rüzgâr ve ışınımla biçimlenen kuyrukları, kümenin merkez bölgesinden dışarıya doğru izler yaratmış. IC 410, Arabacı Takımyıldızı yönünde, yaklaşık 12.000 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.

Anahtar Sözcükler : Salma Bulutsusu, Bulutsu, Yıldız Oluşum Bölgesi, Dar Bant



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
18 Nisan 2011       Mesaj #193
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Everest'ten Manzara - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

17 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Everest'ten Manzara

Katkı ve Telif Hakkı : Roddy Mackenzie

Açıklama : Dünya'nın en yüksek dağının zirvesinde ayakta durmak nasıl bir şey olurdu acaba? Oradan bakınca görülebilecek manzaranın tamamını görmek için resmi sağa doğru kaydırın. Görebilecekleriniz arasında, yakında ve uzakta yer alan karla kaplı zirveleriyle dağlar, kocaman uçurumlar, uzaktaki yaylalar, bulutların tepesi ve masmavi bir gökyüzü sayılabilir. Everest, deniz seviyesinden 8,85 kilometre olan yüksekliğiyle, aşağı yukarı uluslararası uçan uçakların ulaşabildiği maksimum yüksekliğe sahiptir; ama bu yükseklik uzay mekikleri tarafından tırmanılabilen 300 kilometrelik yükseklikten çok daha düşüktür. Yüzlerce kişi, ilk defa 1953 yılında tam anlamıyla yerine getirilen bu üstün başarıyı elde etmek için, Everest'e yürüyerek tırmanmayı denedi ve başarısız oldu. Şimdiye kadar 1000 civarında kişi zirveye ulaşmayı başardı. Yukarıdaki fotoğraf, dağa 1989 yılında tırmanan Roddy Mackenzie tarafından kaydedildi. Everest Dağı, Nepal'de bulunan Himalaya dağları arasında yer alır. Nepal'in yerel dilinde bu dağın adı, "gökyüzünün alnı" anlamına gelen "Sagarmatha"dır.

Anahtar Sözcükler : Dünya

Yarınki Görüntü : Bilinmeyen Canlandırmalar



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
19 Nisan 2011       Mesaj #194
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
GRB 110328A'nın Senfonisi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

18 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

GRB 110328A'nın Senfonisi

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA), Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü (STScI)

Açıklama : Dünya yörüngesinde dolanan Swift uydusu 28 Mart tarihinde GIP (GRB) 110328A'dan gelen yüksek sıklığa sahip bir gama ışını patlaması (GIP) tespit ettiğinde, ansızın gezegen çapında bir gözlem senfonisi başladı. Aynı kaynak 45 dakikalık bir duraklama sonrası tekrar alevlendiğinde ise bu olayın normal bir gama ışını patlaması olmadığı kesinleşmişti. İlk gösteriden 12 saat sonra 2,5 metrelik Nordic Görünür Işık Teleskobu'nu kullanan gökbilimciler, görünür ışık dalga boyundaki emsallerine uygun orta seviye bir gözlemle gösteriye dahil oldular. Patlama, ertesi gün erken saatlerde ABD'de bulunan Genişletilmiş Çok Büyük Dizi (ELVA)'nin radyo çanaklarında düşük sıklıklı radyo dalgaları şeklinde yakalandı. Sonrasında ise Hawai'de bulunan 8 metrelik İkizler Kuzey Teleskobu da dahil olmak üzere görünür ışık dalga boyunda gözlem yapan pek çok teleskop, akranlarını takip eder biçimde birlikte çalmaya başladılar. Olağandışı bu kaynak Chandra Gözlemevi tarafından x-ışını dalga boyunda yüksek bir ses perdesinde yakalanıp, bir hafta boyunca aralıklı olarak daha bile tiz olan gama ışını aralığında takip edildi. Koroya katılan Hubble Uzay Teleskobu ise yukarıdaki görüntüyü görünür ışık ve kırmızı ötesi dalga boylarında kaydederek, bu ani parıltının kırmızıya kayması 0,351 olan bir gökada yönünde yer aldığını teyit etti. Bu gökada ile ilişkilendirilebilmesi, patlamanın evrenin bugünkü yaşının üçte ikisinde olduğu bir dönemde meydana geldiği anlamına gelecektir. Bu olağandışı gama ışını patlamasının bir gökadanın merkezinde yer alan çok büyük kütleli bir karadelik tarafından parçalanan bir yıldız ile ilişkili olduğuna dair de çok yorum var; ve uzaklarda meydana gelen bu patlamanın kafa karıştırıcı özellikleri halen araştırılıyor.

Anahtar Sözcükler : Gama Işını Patlaması, Kırmızıya Kayma, Kara Delik

Yarınki Görüntü : Ay'lar



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
20 Nisan 2011       Mesaj #195
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Rio'da Sabahleyin Ay Batımı - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

20 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Rio'da Sabahleyin Ay Batımı

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Babak Tafreshi (Geceleyin Dünya - TWAN)

Açıklama : Geçen Pazartesi günü Rio de Janeiro / Brezilya'da çekilen huzur dolu bu sahil manzarasında, Güneş yükselirken batmakta olan dolunay görülüyor. Ön planda, Atlas Okyanusu'nun güney kıyılarında sabahın erken saatlerinde kırmızılaşmış gün ışığı ile aydınlanmış bir bölüm görülüyor. Rio'nun Ipanema plajına gidenler için tanıdık olup, Batı'ya dönük çekilen bu manzarada Morro Dois Irmaos (İki Kardeş Tepeleri) altında kurulu gecekondu semti Vidigal görülüyor. Gayet iyi düzenlenmiş olan ve birden çok pozun birleşiminden oluşan görüntü, düzenli bir süreç olan bu çarpıcı Ay batımını 6,5 dakika aralıkla çekilmiş karelerle yakalamış durumda. Şafak vakti yuvalarından ayrılan okyanus kuşları ise yalnızca son karede ortaya çıkmışlar.

Anahtar Sözcükler : Ay, Gün Doğumu

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Pikseller



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
23 Nisan 2011       Mesaj #196
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Arp 273'ün Tuhaf Gökadaları - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

21 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Arp 273'ün Tuhaf Gökadaları

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA) ve Hubble Miras Ekibi (Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü / Gökbilim Araştırmaları İçin Üniversiteler Birliği - STScI / AURA

Açıklama : Bu net uzay portresinin ön planında yer alan sivri uçlu yıldızlar kendi gökadamız Samanyolu'nun epey içerisinde yer almaktadır. Öte yandan, insanın gözüne takılan gökadalar ise Samanyolu'ndan çok daha uzakta, 300 milyon ışıkyılının üzerinde bir mesafede bulunmaktadır. Gökadaların biçimleri bozulmuş görüntüleri yakın bir etkileşim içerisine girmiş olan bu çiftin maruz kaldığı kütleçekimsel gelgit dalgalarından ileri gelmektedir. Kayıtlara Arp 273 (ve UGC 1810) olarak geçmiş bulunan bu gökadalar tuhaf görünseler de, günümüzde etkileşim içerisindeki gökadaların evrende yaygın olduğu anlaşılmış durumdadır. Aslına bakarsanız, yakınlarımızda bulunan Zincirli Prenses (Andromeda) Gökadası bizden yaklaşık 2 milyon ışıkyılı uzaklıkta yer almakta olup, Samanyolu'na doğru yaklaşmaktadır. Arp 273, bu gökadaların uzak gelecekteki karşılaşmalarına bir örnek sunuyor olabilir. Evrensel zaman ölçeğinde tekrar tekrar karşı karşıya gelen gökadalar önünde sonunda tek bir gökada halinde bir araya gelebilirler. Dünya'dan bakıldığında, Arp 273 gökadalarının parlak çekirdekleri birbirlerinden yalnızca yaklaşık 100.000 ışıkyılı uzaklıktadır. Bu etkileyici manzara, Hubble Uzay Teleskobu'nun yörüngedeki 21. yılını kutlamak amacıyla yayımlanmıştır.

Anahtar Sözcükler : Çarpışan Gökadalar, Gökada, Kırınım Işını

Yarınki Görüntü : Şehir Merkezine Yolculuk



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
23 Nisan 2011       Mesaj #197
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Başak Kümesi Gökadaları - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

22 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Başak Kümesi Gökadaları

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Rogelio Bernal Andreo

Açıklama : Kendi yerel grubumuza en yakın büyük gökada kümesi olan Başak Kümesi'nin bilinen üye sayısı binin üzerindedir. Aslına bakarsanız, gökyüzünde kapladığı geniş alan nedeniyle bu gökada kümesini bir kerede değerlendirebilmek zordur. Teleskopla çekilmiş fotoğrafların dikkatle bir araya getirilmesi sonucu oluşturulan yaklaşık 5 x 3 derecelik bu mozaik görüntü, Başak Kümesi'nin merkez bölgesini ön planda yer alan ve Samanyolu Gökadamızın düzlemi üzerinde yavaş yavaş ilerleyen soluk toz bulutları içerisinden gayet net bir şekilde yakalamış durumda. Kümenin hakimi olan devasa büyüklükteki eliptik gökada M87'yi görüntü merkezinin hemen altında görebiliyorsunuz. M87'nin üzerinde ise etkileşim içerisinde bulunan ve Gözler (The Eyes) adıyla da bilinen meşhur gökada çifti NGC 4438 yer alıyor. Görüntüye yakından baktığınızda Başak Kümesi'ne dahil olan pek çok gökadayı küçük bulanık benekler halinde görebilirsiniz. Farenizin imlecini görüntünün üzerine getirdiğinizde büyük gökadaların NGC katalog numaraları ortaya çıkacaktır. M84 ve M86 ile renkli sarmallar M88, M90 ve M91'in Messier katalog numaraları da belirtilmiştir. Başak Kümesi gökadalarının ortalama olarak 48 milyon ışıkyılı uzaklıkta oldukları tespit edilmiştir. Başak Kümesi'nin uzaklığı, Hubble Sabiti ve evrenin ölçeği konularında önemli tespitler yapmak için kullanılmıştır.

Anahtar Sözcükler : Gökada Kümesi, Başak Kümesi, Gökada

Yarınki Görüntü : Zamana Bağlı Aydınlanma Haritası



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
24 Nisan 2011       Mesaj #198
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ay'ın Güney Kutbundaki Gölgeler - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

23 Nisan 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Ay'ın Güney Kutbundaki Gölgeler

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC) / Arizona Eyalet Üniversitesi - ABD / Ay Keşfi Yörünge Aracı (LRO)

Açıklama : Bu da nedir böyle? Zamana bağlı bir aydınlatma haritası tabii ki. LRO uzay aracı üzerindeki geniş açılı kamera bu haritayı yapabilmek için yaklaşık 6 Ay günü (6 Dünya ayı) boyunca Ay'ın güney kutbu üzerinde ortalanmış bir alanı tekrar tekrar kapsayacak şekilde 1700 görüntü kaydetmiş. Gölgeye denk gelen pikseller 0, aydınlık pikseller 1 değeri alacak şekilde ikili taban değerlerine çevrilen bu görüntüler üst üste bindirilerek yüzeydeki her bir noktanın Güneş tarafından aydınlanma sürelerini yüzde olarak temsil eden bir harita elde edilmiş. Haritanın merkezinde, insanı ikna edecek ölçüde gölgede kalan Shackleton Krateri'nin 19 kilometre çaplı zemini görülüyor. Ay'ın güney kutbu ise yaklaşık olarak saat 9 yönünde kraterin kenarında yer alıyor. Ay'ın dönüş ekseni tutulum düzlemine neredeyse dik açıyla yer aldığından kuzey ve güney kutuplarına yakın bulunan krater zeminleri sürekli olarak gölgede kalabilirken, dağların zirveleri neredeyse sürekli olarak günışığı alabilmektedir. Gelecekte kurulacak ileri karakollarda faydalı olmak üzere gölgede kalan krater zeminleri su buzu için depo olarak kullanılabilecekken, güneş ışığı ile aydınlanmış dağ zirveleri de güneş enerjisi sağlayacak panel dizileri için uygun pozisyonlar olacaktır.

Anahtar Sözcükler : Ay, Krater

Yarınki Görüntü : Dünya'dan Üç Bin Işıkyılı Uzaklıkta


Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
25 Nisan 2011       Mesaj #199
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Hubble'dan Kedi Gözü Bulutsusu - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

24 Nisan 2011

catseye4hst900

Hubble'dan Kedi Gözü Bulutsusu

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA), Hubble Avrupa Uzay Dairesi Bilgi Merkezi (HEIC) ve Hubble Miras Ekibi (Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü [STScI] / Gökbilim Araştırmaları İçin Üniversiteler Birliği [AURA])

Açıklama : Yıldızlararası uzaya dik dik bakmakta olan albenili Kedi Gözü Bulutsusu, Dünya'dan üç bin ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır. Klasik bir gezegenimsi bulutsu olan Kedi Gözü (NGC 6543), güneş benzeri bir yıldızın ömründeki kısa süreli fakat bir o kadar da görkemli, nihai bir aşamayı temsil etmektedir. Bulutsunun ölmekte olan merkezi yıldızı, tozdan meydana gelen ve eş merkezli kabuklardan oluşan dıştaki bu basit deseni, bir dizi düzenli kasılma sonucu dış katmanlarını fırlatarak meydana getirmiş olabilir. Ancak, içerideki daha karmaşık ve güzel yapının oluşumu tam olarak anlaşılamamıştır. Hubble Uzay Teleskobu'ndan alınan yukarıdaki net görüntüde son derece açık bir şekilde görülen bu gerçek uzay gözü yarım ışıkyılından biraz daha geniştir. Kedi Gözü'nün içine gözlerini dikip bakan gökbilimciler, tabii ki, yaklaşık beş milyar yıl sonra evriminde gezegenimsi bulutsu aşamasına girecek olan Güneşimizin kaderine bakıyor da olabilirler.

Anahtar Sözcükler : Kedi Gözü Bulutsusu, Gezegenimsi Bulutsu, Bulutsu

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Şekiller



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
26 Nisan 2011       Mesaj #200
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
IC 1396'nın Canavarları - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

25 Nisan 2011

ic1396barentsen900

IC 1396'nın Canavarları

Katkı ve Telif Hakkı : Geert Barentsen ve Jorick Vink (Armagh Gözlemevi) ve Uluslararası Hidrojen Alfa Işık Ölçümü Araştırması (IPHAS Collaboration) İşbirliği

Açıklama : IC 1396'nın içerisinde bir canavar mı var acaba? Kimileri tarafından Fil Hortumu Bulutsusu olarak bilinen bu yıldız oluşum bölgesindeki ışıltılı gaz ve toz bulutlarının bazı bölümleri, bir kısmı neredeyse insana benzeyen biçimler almış gibi görünebilmektedir. Hatta bulutsunun kendisi de bir canavarın yüzüne benzetilebilir. Bununla birlikte burada mevcut tek canavar, Dünya için tehlikeli olamayacak kadar uzakta bulunan parlak, genç bir yıldızdır. Bu yıldızdan gelen enerji yüklü ışık görüntünün üst kısmında yer alan koyu renkli kuyruklu yıldız benzeri küreciğin tozlarını yiyip bitirmektedir. Ayrıca, bu yıldızdan salınan parçacık fıskiye ve rüzgârları da çevresinde yer alan gaz ve tozu ileriye doğru itmektedir. Yaklaşık 3000 ışıkyılı uzaklıkta yer alan IC 1396 yapısı nispeten soluk görünümlü olup, gökyüzünde görünür genişliği 10 dolunaydan daha büyük bir alanı kaplamaktadır. Kısa bir süre önce ise bulutsu içerisinde halen oluşumu devam eden 100'den fazla genç yıldız tespit edilmiştir.

Anahtar Sözcükler : Fil Hortumu Bulutsusu, Salma Bulutsusu, Yıldız Oluşum Bölgesi

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Pikseller


Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.

Benzer Konular

9 Haziran 2013 / NeutralizeR Site ve Forum Hakkında
7 Eylül 2011 / arwen Uzay Bilimleri
13 Kasım 2008 / Ziyaretçi Taslak Konular
20 Temmuz 2012 / ThinkerBeLL Coğrafya