Arama

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü - Sayfa 27

Güncelleme: 6 Ocak 2012 Gösterim: 98.572 Cevap: 434
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
28 Haziran 2011       Mesaj #261
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Güneytacı Üzerindeki Yıldızlar Ve Tozlar - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

27 Haziran 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü

Güneytacı Üzerindeki Yıldızlar Ve Tozlar

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Leonardo Julio (Astronomia Pampeana)

Açıklama : Uzaydaki toz bulutları, Güneytacı'nın kuzey sınırı yakınlarındaki bir alanı gösteren bu teleskop görüntüsü içerisinde bulunan zengin yıldız bölgeleri üzerinde bir uçtan diğerine yayılmış durumda. Muhtemelen 500 ışıkyılından daha yakın bir mesafede yer alan ve Samanyolu'nun daha uzakta yer alan arka plan yıldızlarından gelen ışığı etkili bir biçimde engelleyen bu toz bulutunun en yoğun kısımları yaklaşık 8 ışıkyılı genişliktedir. Bu bulutların uç kısmında (sağ üst tarafta), kayıtlara NGC 6726, 6727, 6729 ve IC 4812 olarak geçmiş bulunan bir grup güzel yansıma bulutsusu yer alıyor. Sıcak yıldızlardan gelen ışık bu uzay bulutları tarafından yansıtıldığında, kendine özgü mavi bir renk ortaya çıkmaktadır. Öte yandan, daha küçük sarımsı bir bulutsu (NGC 6729) genç, değişen yıldız R Güneytacı'nın çevresini sarmış durumda. Görkemli küresel yıldız kümesi NGC 6723 ise manzaranın sağ üst köşesinde görülebiliyor. NGC 6723 bu grubun bir parçası gibi görünse de, aslında Güneytacı toz bulutunun çok daha ötesinde, yaklaşık 30.000 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.

Anahtar Sözcükler : Yansıma Bulutsusu, Bulutsu, Yıldız Kümesi, Yıldız

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Pikseller



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
29 Haziran 2011       Mesaj #262
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Yıldız Tozu Ve İkizlerevi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

28 Haziran 2011

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü



Yıldız Tozu Ve İkizlerevi

Katkı Sağlayanlar : Avrupa Güney Gözlemevi (ESO), Pierre Kervella (Uzay Araştırmaları ve Gökfiziği Aygıtlandırma Laboratuvarı - LESIA, Paris Gözlemevi) ve diğerleri

Açıklama : Avrupa Güney Gözlemevi'ndeki Çok Büyük Teleskop (VLT) ile kırmızı ötesi dalga boyunda çekilmiş olan olağanüstü yüksek çözünürlüğe sahip bu birleşik görüntü, kırmızı üstdev yıldız İkizlerevi (Betelgeuse - α Ori)'ni çevreleyen büyük bir toz bulutsusunu gözler önüne seriyor. Görüntüde, İkizlerevi'nin kendisi merkezde yer alan küçük kırmızı çember ile işaretlenmiş durumda. Bu yıldız bizim güneş sistemimizde bulunsaydı, çapı neredeyse Jüpiter'in yörüngesine kadar uzanırdı. Ancak yıldızın çevresini saran tozdan oluşan ve daha büyük bir alanı kaplayan kılıfın genişliği ise uzayda 60 milyar kilometreye kadar uzanıyor ki; bu da yaklaşık 400 Dünya - Güneş mesafesine denk geliyor. Bahse konu bu toz, büyük bir olasılıkla üstdev yıldızın kabarık havaküresinin uzaya malzeme saçmasıyla ortaya çıkmıştır. Bu durum büyük kütleli bir yıldızın evrimindeki son aşamadır. Yıldızlararası maddeye karışan toz bir gün Dünyamız gibi kayalık gezegenler yaratabilecektir. Dıştaki görüntünün merkezinde yer alan parlak kısım, dışarıya doğru uzanan soluk yapıları ortaya çıkarabilmek amacıyla maskelenmiştir. Fotoğrafın görüntü alanı bir uçtan diğerine 5,63 yaysaniyelik bir genişliğe sahiptir.

Anahtar Sözcükler : Yıldız, Bulutsu, Kırmızı Ötesi

Yarınki Görüntü : Kırmızı Ötesi



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
1 Temmuz 2011       Mesaj #263
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Abell 2744 : Pandora'nın Gökada Kümesi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

29 Haziran 2011

abell2744hst900



Abell 2744 : Pandora'nın Gökada Kümesi

Görüntü Katkısı : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA), J. Merten (Heidelberg Üniversitesi - Kuramsal Gök Fiziği Enstitüsü - [ITA], İtalyan Ulusal Gökfiziği Enstitüsü - Bologna Gökbilim Gözlemevi [AOB]) ve D. Coe (Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü / Gökbilim Araştırmaları İçin Üniversiteler Birliği [STScI] )

Açıklama : Bu gökada kümesi neden böyle altüst olmuş vaziyette acaba? Abell 2744, düzenli bir dağılım şöyle dursun, gökada yumrularına sahip olmanın yanı sıra küme içerisinde x-ışını yayacak kadar sıcak olan gaz da (kırmızı renkle gösterilmiş) karanlık maddeden farklı bir dağılım sergiliyor gibi görünüyor. Kümenin kütlesinin yüzde 75'ten fazlasını oluşturan ve fotoğrafta mavi renkle gösterilen karanlık madde, arka plandaki gökadaların görüntüsünde kütleçekimsel merceklenme nedeniyle meydana gelen bozulmayı yaratabilecek etki göz önüne alınarak çıkarsanıyor. Küme içindeki bu karmaşıklığın, geçtiğimiz birkaç milyar yıl içerisinde en az dört küçük gökada kümesinin yavaş çekimde çarpışması sonucu ortaya çıktığı düşünülüyor. Yukarıdaki görüntü, Hubble Uzay Teleskobu (HST) ve Çok büyük Teleskop (VLT)'tan gelen görünür ışık dalga boyundaki verilerle, Chandra X-Işını Gözlemevi'nden gelen x-ışını dalga boyundaki veriler birleştirilerek elde edilmiş. Pandora'nın kümesi olarak adlandırılan Abell 2744, iki milyon ışıkyılının üzerinde bir genişliğe sahip olup, iyice izleyebilmek için gerçekten büyük bir teleskopla Yontar Kümesi yönüne bakılması gerekmektedir.

Anahtar Sözcükler : Gökada Kümesi, Karanlık Madde, Kütleçekimsel Merceklenme, X-ışını, Gökada

Yarınki Görüntü : Açık Uzay



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen ener; 8 Temmuz 2011 10:57 Sebep: Link yenilendi
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
1 Temmuz 2011       Mesaj #264
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Yıldız Fabrikası Messier 17 - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

30 Haziran 2011

esom17c900


Yıldız Fabrikası Messier 17

Katkı Sağlayanlar : Avrupa Güney Teleskobu (ESO), İtalyan Gök Fiziği Enstitüsü - VLT Araştırma Teleskobu (INAF-VST), OmegaCAM

Teşekkür : OmegaCen / Astro-WISE / Kapteyn Enstitüsü

Açıklama : Yıldız rüzgârları ve ışıma ile biçimlendirilen ve Messier 17 olarak bilinen bu yıldız fabrikası, bulutsu bakımından zengin Yay Takımyıldızı içerisinde, yaklaşık 5500 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır. ESO'nun yeni VLT Araştırma Teleskobu ve bu teleskop üzerinde kurulu OmegaCAM kamerası kullanılarak çekilmiş olan ve bir derece genişliğinde bir görüş alanına sahip olan bu görüntü söz konusu bu uzaklıkta yaklaşık 100 ışıkyıllık bir alanı kapsamaktadır. Hem görünür ışık hem de kırmızı ötesi dalga boyunda toplanmış veriler içeren ve yapay olarak renklendirilmiş olan bu net görüntü, bölgedeki gaz ve toz bulutlarının soluk detaylarını Samanyolu Gökadamızın merkez yıldızlarından oluşan bir arka plan üzerinde gözler önüne seriyor. M17'nin kendi gaz ve toz birikiminden ortaya çıkan sıcak, büyük kütleli yıldızlardan gelen rüzgâr ve enerji yüklü ışık, geriye kalan yıldızlararası malzemeyi yavaşça parçalayarak bu mağaramsı görünümü ve dalgalı biçimleri yaratmıştır. M17, Omega Bulutsusu veya Kuğu Bulutsusu olarak da bilinmektedir.

Anahtar Sözcükler : Messier, Bulutsu, Omega Bulutsusu, Kuğu Bulutsusu

Yarınki Görüntü : Uzaydaki Pikseller



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen ener; 8 Temmuz 2011 10:57
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
2 Temmuz 2011       Mesaj #265
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
DEĞ! - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

1 Temmuz 2011

varhubblepanelhst800

DEĞ!

Katkı Sağlayanlar : E. Hubble, ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA) ve Hubble Miras Ekibi

Açıklama : 1920'li yıllarda Wilson Dağı Gözlemevi'nin 254 santimetrelik teleskobu ile çekilmiş fotoğraf plakalarını inceleyen Edwin Hubble, Zincirli Prenses Bulutsusu'nun uzaklığını Samanyolu'nun ötesinde başka gökadaların da var olduğunu kesin olarak kanıtlayacak biçimde tespit etti. Sağ alt taraftaki küçük kutucukta yer alan ve aynı bölgenin 90 yıl sonra yer temelli bir teleskop ve Hubble Uzay Teleskobu ile çekilmiş görüntüleriyle birlikte gösterilen tarihi fotoğrafta, Hubble'ın yaptığı işaretlemeler açıkça görülebiliyor. Hubble farklı plakaları karşılaştırarak parlaklıkları aniden artan yıldızları, yani novaları araştırıyordu. Bu plakada birkaç tane bulmuş ve "N" harfiyle işaretlemişti. Daha sonra sağ üst köşede yer alan (çizgilerle işaretlenmiş) bir tanesinin aslında bugün Sefe türü olarak bilinen bir değişen yıldız olduğunu keşfedince, "N" harfinin üzerini çizmiş ve "VAR!" ("VAR"iable star - "DEĞ"işen yıldız) yazmış. Harvard'lı gökbilimci Henrietta Leavitt'in yaptığı çalışmalar sayesinde, düzenli olarak değişim gösteren zonklayan yıldızlar olan Sefelerin uzaklık belirlemekte ölçünlü kandiller olarak kullanılabileceği anlaşıldı. Böyle bir yıldızın tespit edilmesi Hubble'a Zincirli Prenses'in kendi gökadamız içerisinde yer alan yıldız ve gazlardan meydana gelmiş küçük bir küme değil, Samanyolu'ndan epey uzakta yer alan başlı başına büyük bir gökada olduğunu ispat etme imkânı sağladı. Hubble'ın bu keşfi, gökadalarla dolu güncel evren modelinin oluşmasına da neden oldu.

Anahtar Sözcükler : Değişen Yıldız, Zincirli Prenses (Andromeda)

Yarınki Görüntü : Sabah Hilâlleri




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen ener; 8 Temmuz 2011 10:58 Sebep: Link yenilendi
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
4 Temmuz 2011       Mesaj #266
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Şafak Vakti Ay Ve Venüs - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

2 Temmuz 2011


mv2011Jun30 tezel900c

Şafak Vakti Ay Ve Venüs

Katkı ve Telif Hakkı : Tunç Tezel (Geceleyin Dünya - TWAN)

Açıklama : Göz kamaştırıcı Venüs ile ince bir hilâl halindeki Ay, 30 Haziran tarihinde gün doğumundan hemen önce doğu ufku üzerinde birlikte bulunuyorlardı. Sabah karanlığında İzmir / Türkiye yakınlarındaki bir baraj gölüne yukarıdan bakan bu renkli gökyüzü manzarası, gökyüzündeki bu güzel birlikteliği yakalamış. Bazıları için, bu yakın kavuşum gündüz vakti meydana gelen bir örtülme olarak da görülebildi. Venüs Dünya gezegeninin Sabah Yıldızı olarak sürdürdüğü gösterisinin sonlarına yaklaşırken, yeniay evresine yaklaşık 24 saat kalmış eski Ay'ın hilâli de şimdilik şafağa veda ediyor. Aslına bakarsanız, önümüzdeki iki gece gün batımından hemen sonra ince ayçayı görebilirsiniz. Bunun için batı ufkunda parlak Merkür gezegenine yakın bir konumda yer alan ve güneş ışığıyla aydınlanmış ince bir dilim aramanız yeterli olacaktır.

Anahtar Sözcükler : Türkiye'den Katkılar, Gün Doğumu

Yarınki Görüntü : Güneş'e En Yakın Yıldız



Tunç TEZEL'den

30 Haziran sabahı birbirlerine yakın konumdaki Ay ve Venüs, Güneş'ten yalnızca 1 saat önce doğacaktı. Ne de olsa gittikçe alçalan ve daha kısa süre gözlenebilen Venüs'ün Kasım 2010'dan beri sürdürdüğü "Sabah Yıldızı" görüntüsü sona ermek üzere.

İkiliyi görebilmek için İzmir-Gümüldür karayolunda, Menderes ve Tahtalı Baraj Gölü manzaralı yüksek bir noktayı seçtim. Çünkü doğuda bulunacak yüksek bir dağ ya da tepe bile görüşü kısıtlayabilirdi. Bu yüksek noktanın sağladığı görüş ve havanın temiz olması, ikilinin doğar doğmaz rahatça görülebilmesini sağladı. Birkaç yıldır boş gördüğüm Tahtalı Baraj Gölü'nün son aylardaki yağışlarla dolmuş olması da manzaranın güzelliğine kesinlikle katkıda bulunuyor.


Açıklamaları için Tunç TEZEL'e teşekkür ederiz. (Bulutsu)


Çeviri ve Düzenleme


Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
4 Temmuz 2011       Mesaj #267
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Alfa Erboğa : Bize En Yakın Yıldız Sistemi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

3 Temmuz 2011

alphacen eso 900


Alfa Erboğa : Bize En Yakın Yıldız Sistemi

Katkı Sağlayanlar : 1 Metre Çaplı Schmidt Teleskobu, Avrupa Güney Gözlemevi (ESO)

Açıklama : Güneş'e en yakın yıldız sistemi Alfa Erboğa (Centaurus)'dır. Sistem içerisindeki üç yıldızdan en soluk olanı, Proksima Erboğa da aslında bize en yakın yıldız durumundadır. Sistem içerisindeki parlak yıldızlar Alfa Erboğa A ve B birbirlerinden Dünya - Güneş mesafesinin yalnızca 23 katı uzaklıkta, yani Uranüs ile Güneş arasındaki mesafeden biraz daha uzak bir konumda bulunduklarından, yakın bir ikili oluşturmaktadırlar. Yukarıdaki görüntüde yıldızların parlaklığı fotoğrafı ışığa boğduğundan, yıldızların kendisi gerçekte küçük birer ışık noktası iken daha büyüklermiş gibi bir göz aldatmacası yaratmaktadır. Alfa Erboğa sistemi kuzey yarımkürenin büyük bir bölümünden görülemez. Rigil Kentaurus olarak da bilinen Alfa Erboğa A, Erboğa Takımyıldızı içerisindeki en parlak yıldız olup, aynı zamanda gece göğündeki en parlak dördüncü yıldızdır. İki kat daha uzak bir mesafede bulunmasına rağmen, dünya gecelerindeki en parlak yıldız ise Akyıldız (Sirius)'dır. Alfa Erboğa A heyecan verici bir rastlantı sonucu Güneşimizle aynı türde bir yıldız olduğundan, pek çok kişinin yaşam içeren gezegenlere ev sahipliği yapıyor olabilmesi konusunda tahminlerde bulunmalarına neden olmaktadır.

Anahtar Sözcükler : Yıldız

Yarınki Görüntü : Okyanusta Kıyısında Gökyüzü



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
8 Temmuz 2011       Mesaj #268
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Büyük Bir Yanardağın Üçgen Biçimindeki Gölgesi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

5 Temmuz 2011

teideshadow casado 900


Büyük Bir Yanardağın Üçgen Biçimindeki Gölgesi

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Juan Carlos Casado (Geceleyin Dünya - TWAN)

Açıklama : Bu yanardağın gölgesi neden üçgen gibi görünüyor acaba? Teide Yanardağı'nın kendisi, geometrik bir biçime sahip gölgesinin akla getirmiş olabileceği şekilde tam bir piramit biçiminde değildir. Bununla birlikte, üçgen biçimindeki gölge olgusu yalnızca Teide Dağı'na özgü değildir. Diğer büyük dağ ve yanardağların zirvelerinden de sıklıkla görülebilmektedir. Koyu renkli bu tuhaf biçimin başlıca sebebi, gözlemcinin bir gün batımında (veya gün doğumunda) aşağıya doğru bakıp ufka doğru uzanan uzun bir gölge görüyor olmasıdır. Bu devasa yanardağ tam bir küp şeklinde olup, sonuçta ortaya çıkan gölgesi uzun dikdörtgen biçiminde bir kutu olsaydı bile, bu kutunun ufka doğru uzanan gölgesi de aynen paralel biçimde uzanan tren raylarında olduğu gibi tepe kısmında incelip sivrileşecekti. Yukarıdaki muhteşem görüntü, ön planda İspanya'ya bağlı Kanarya Adaları'nda yer alan Tenerife üzerindeki Pico Viejo kraterini gözler önüne seriyor. Bu arada, neredeyse dolunay evresine ulaşan Ay da geçen ay meydana gelen tam tutulma sonrası bu kraterin yakınlarında görülüyor.

Anahtar Sözcükler : Yanardağ, Ay, Krater

Yarınki Görüntü : Açık Uzay



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
8 Temmuz 2011       Mesaj #269
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Tycho'da Gün Doğumu - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

6 Temmuz 2011

tychoCentralPeaks lro950



Tycho'da Gün Doğumu

Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC) / Arizona Eyalet Üniversitesi - ABD / Ay Keşfi Yörünge Aracı (LRO)

Açıklama : Bu olağanüstü Ay görüntüsünde, Tycho Krateri'nin merkezinde yer alan tepe gün doğumu sırasında uzun, karanlık bir gölge oluşturmuş. Eğimli bir yapıya sahip olan manzara, Ay Keşfi Yörünge Aracı (LRO) tarafından 10 Temmuz'da kaydedilmiştir. En yüksek çözünürlüklü sürümde (1 piksel = 1,5 metre), yamaçlara dağılmış büyük kaya parçaları ve girintili çıkıntılı gölgeler şaşırtıcı bir ayrıntıyla görülmektedir. Bu engebeli yapı yaklaşık 15 kilometre genişlikte olup, zirvenin krater zemininden yüksekliği 2 kilometredir.

Anahtar Sözcükler : Ay, Krater

Yarınki Görüntü : Evren Adası



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
8 Temmuz 2011       Mesaj #270
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Arp 78 : Koç Takımyıldızı'ndaki Tuhaf Gökada - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

7 Temmuz 2011


Arp78 leshin900


Arp 78 : Koç Takımyıldızı'ndaki Tuhaf Gökada

Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Stephen Leshin

Açıklama : Tuhaf sarmal gökada Arp 78, Koç Takımyıldızı'nın sınırları içerisinde, Samanyolu gökadamızın yıldız ve bulutsularının 100 milyon ışıkyılı ötesinde bulunmaktadır. Aynı zamanda NGC 772 olarak da bilenen bu evren adası 100 bin ışıkyılının üzerinde bir genişliğe sahiptir. Sarmal gökadanın yoldaşlarından en parlak olanı, sağ üst tarafında yer alan NGC 770'tir. NGC 770'in bulanık, elips biçimindeki görünüşü, ön planda görülen sivri uçlu ve sarımsı bir renge sahip Samanyolu yıldızı ile güzel bir tezat oluşturmuş. Toz şeritleri ve bir hat boyunca uzanan genç mavi yıldızların bir araya geldiği Arp 78'in büyük sarmal kolu, büyük olasılıkla kütleçekim etkileşimleriyle ilişkilidir.

Anahtar Sözcükler : Sarmal Gökada, Gökada

Yarınki Görüntü : Eve Yakın



Çeviri ve Düzenleme


Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.

Benzer Konular

9 Haziran 2013 / NeutralizeR Site ve Forum Hakkında
7 Eylül 2011 / arwen Uzay Bilimleri
13 Kasım 2008 / Ziyaretçi Taslak Konular
20 Temmuz 2012 / ThinkerBeLL Coğrafya