Arama

APOD - Günün Gökbilim Görüntüsü - Sayfa 39

Güncelleme: 6 Ocak 2012 Gösterim: 98.668 Cevap: 434
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #381
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
GK Kahraman : 1901 Yılındaki Nova - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

5 Kasım 2011


gkper block900c


GK Kahraman : 1901 Yılındaki Nova


Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Adam Block, Lemmon Dağı Gökyüzü Merkezi, Arizon Üniveritesi

Açıklama : GK Kahraman 20. yüzyılın başlarında kısa bir süre için Dünya göklerindeki en parlak yıldız olmuş ve meydana gelen bu olay Nova Kahraman 1901 adıyla bilinir hale gelmişti. Yaygın olarak Havai Fişek Bulutsusu olarak adlandırılan bu patlamanın 2003 ve 2011 yıllarında çekilmiş iki fotoğrafı kullanılarak kısa bir süre önce yaratılan bu görüntünün de belgelediği gibi püskürtüler uzayda ilerlemeyi sürdürüyor. Birleşik görüntüde kullanılan bu görüntüler geçtiğimiz 17 yılda bulutsunun genişlemesini takip eden hızlandırılmış video görüntüsünden alınmıştır. 1500 ışıkyılı uzaklıkta yer alan bulutsu, halen bir ışıkyılından daha küçük bir çapa sahiptir. GK Kahraman ve benzeri kataklismik değişen yıldızlar klasik novalar olarak bilinmekte olup, küçük bir beyaz cüce yıldız ile buna çok yakın bir yörüngede dolanan kabarık ve soğuk dev bir yıldızdan oluşan ikili sistemler oldukları anlaşılmış durumda. Bir yığılma diski yoluyla dev yıldızdan beyaz cücenin yüzeyine aktarılıp büyüyen kütle, önünde sonunda nükleer bir patlamayı tetikler ve beyaz cüce yıldıza bir zarar vermeden bu yıldız malzemesini uzaya fırlatır. İki günlük yörünge süresine sahip olan GK Kahraman sistemi son yıllarda çok daha küçük patlamalar yaratmıştır

Anahtar Sözcükler : Değişen Yıldız, Beyaz Cüce, Yığılma Diski

Yarınki Görüntü : Geriye Çöküş




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.






BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #382
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Yıldız Oluşum Bölgesi S106 - Günün Gökbilim Görüntüsü

Sponsorlu Bağlantılar
Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

7 Kasım 2011


s106 canarias 900


Yıldız Oluşum Bölgesi S106


Katkı Sağlayanlar : Büyük Kanarya Teleskobu (GRANTECAN) ve Kanarya Adaları Gökfiziği Enstitüsü (IAC)

Açıklama : Büyük kütleli yıldız IRS4 kanatlarını açmaya başlıyor. Bundan yalnızca 100.000 yıl önce doğmuş olan bu yıldızdan dışarıya doğru akan malzemeler, Sharpless 2-106 (S106) olarak adlandırılan ve bir fotoğrafı yukarıda görülebilen bulutsuyu yaratmıştır. Görüntü merkezine yakın bir konumda koyu kırmızı renkte görülen Kızıl Ötesi Kaynak 4 (IRS 4)'ün yörüngesinde dolanan büyük bir gaz ve toz diski ise bulutsuya bir kum saati veya bir kelebek biçimi vermektedir. IRS 4'ün yakınlarında bulunan S106'nın gazı iyonlaşma sonrası bir salma bulutsusu gibi davranırken, IRS 4'ten uzakta bulunan toz ise merkezdeki yıldızdan gelen ışığı yansıtarak bir yansıma bulutsusu gibi davranmaktadır. Yukarıdakine benzer görüntüler üzerinde yapılan dikkatli incelemeler, bulutsunun gazı içesinde gizlenmiş durumda bulunan yüzlerce düşük kütleli kahverengi cüce yıldızı ortaya çıkarmış durumdadır. S106 Bulutsusu yaklaşık 2 ışıkyıllık bir genişliğe sahip olup, Kuğu Takımyıldızı yönünde yaklaşık 2000 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.

Anahtar Sözcükler : Yıldız Oluşum Bölgesi, Yansıma Bulutsusu, Salma Bulutsusu, Bulutsu

Yarınki Görüntü : Sıçrayan Yalancı Güneşler



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.



BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #383
Misafir - avatarı
Ziyaretçi

Küçük Gezegen 2005 YU55 Dünya'nın Yanından Geçerken - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

9 Kasım 2011


yu55 dsn 900



Küçük Gezegen 2005 YU55 Dünya'nın Yanından Geçerken


Katkı Sağlayanlar : Derin Uzay Ağ Bağlantısı, Jet İtiş Gücü Laboratuvarı (JPL), ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)

Açıklama : Küçük gezegen 2005 YU55 dün gece hiçbir tehlike yaratmadan Dünya'nın yanından geçip gitti. Yaklaşık olarak 400 metrelik bir çapa sahip olduğu tahmin edilen bu uzay kayası, uydumuz Ay'ın dolandığı yörüngenin hemen içerisinden geçti. Her ne kadar uzaydan gelen küçük kayaların her gün Dünya'ya çarptıkları göz önüne alınsa ve Dünya'ya yakın mesafelerden geçmeleri pek sıra dışı bir şey olmasa da, böylesi büyük bir kaya 1976'dan beri bu kadar yakınımızdan geçmemişti. YU55 Dünya'ya çarpacak olsaydı, yedi büyüklüğünde bir depreme neden olup, geriye şehir büyüklüğünde bir krater bırakabilecekti. Daha büyük bir tehlike ise YU55'in okyanusa çarpıp büyük bir dev dalga yaratmasıyla ortaya çıkabilecekti. Radar dalgaları ile çekilmiş olan yukarıdaki görüntü ABD'nin Kaliforniya eyaletindeki Goldstone kasabası yakınlarında bulunan Derin Uzay Ağı adlı radyo teleskop tarafından iki gün önce çekilmiş. Ancak 2005 yılında keşfedilebilen YU55, potansiyel olarak tehlikeli olabilecek başka küçük gezegenlerin de henüz fark edilmemiş bir halde güneş sistemimizin içerisinde gizleniyor olabileceklerinin bir göstergesi. Ancak YU55 benzeri nesneleri tespit edebilmek zor, çünkü hem çok solgunlar hem de çok hızlı hareket ediyorlar. Bununla birlikte insanoğlunun gökyüzünü tarayıp, böyle nesneleri bulma, kayıt altına alma ve inceleme yeteneği de son yıllarda fark edilebilir oranda artmış durumda.

Anahtar Sözcükler : Küçük Gezegen

Yarınki Görüntü : 62




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.








BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #384
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
RCW 86 : Tarihi Üstnova Kalıntısı - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

10 Kasım 2011


rcw86 IRXraycomposite960


RCW 86 : Tarihi Üstnova Kalıntısı


Katkı Sağlayanlar : X-ışını : X-ışını Dalga Boyunda Çoklu Ayna Projesi (XMM-Newton), Chandra; Kırmızı Ötesi : Geniş Açılı Kırmızı Ötesi Araştırma Kaşifi (WISE), Spitzer

Açıklama : Çinli gökbilimciler, M.Ö. 185 yılında Nanmen yıldız kümesinde (çağdaş yıldız haritalarında Alfa ve Beta Erboğa yıldızlarıyla tanınan gökyüzü bölgesi) yeni bir yıldızın ortaya çıktığını kayıt altına almışlardı. Yeni yıldız aylar boyunca gökyüzünde görünür kalmıştı. Bugün bu yıldızın kayıt altına alınmış en eski üstnova olduğu düşünülüyor. 21. yüzyılın yörünge teleskopları olan XMM-Newton ve Chandra'dan alınan x-ışını verileri ile Spitzer ve WISE'den alınan kızıl ötesi veriler kullanılarak birden çok dalga boyunda hazırlanmış bu görüntü, o yıldız patlamasından geriye kalmış enkaz olduğu anlaşılan üstnova kalıntısı RCW 86'yı gözler önüne seriyor. Yapay olarak renklendirilmiş bulunan manzara, genişleyen şok dalgası ile ısıtılan yıldızlararası tozu x-ışını dalga boyunda (mavi ve yeşil), daha soğuk renklerde ışıldayan yıldızlararası tozları ise kırmızı ötesi dalga boyunda (sarı ve kırmızı) gösteriyor. Kalıntı içerisinde bol miktarda demir bulunmasına karşılık bir nötron yıldızı veya bir atarca yer almaması, en baştaki üstnovanın 1a türü olduğunu gösteriyor. 1a türü üstnovalar, ikili bir sistem içerisinde eşinden malzeme toplamış beyaz cüce yıldızları yok eden termonükleer patlamalardır. X-ışını salan kabuk içerisindeki darbe hızı ile kırmızı ötesi toz sıcaklıkları, kalıntının beyaz cüce sistemi tarafından daha önce yaratılmış olağandışı düşük yoğunluğa sahip bir kabarcık içerisinde aşırı yüksek bir hızla genişlediğini gösteriyor. Samanyolu Gökadamızın düzlemi yakınlarında yer alan RCW 86 yaklaşık 8200 ışıkyılı uzaklıkta yer almakta olup, tahmini olarak 50 ışıkyıllık bir yarıçapa sahiptir.

Anahtar Sözcükler : Üstnova Kalıntısı, Üstnova, Kırmızı Ötesi

Yarınki Görüntü : 25 Milyon Yıl Genç



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.


BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #385
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
M83'ün Kollarında - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

11 Kasım 2011


M83 HSTgendler600h


M83'ün Kollarında


Katkı Sağlayanlar : Hubble Miras Arşivi, Avrupa Uzay Dairesi (ESA), ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA); Görüntü işleme ve ek görüntüleme - Robert Gendler

Açıklama : Büyük, parlak ve güzel sarmal gökada M83 bizden yalnızca on iki milyon ışıkyılı uzaklıkta, çok uzun bir takımyıldız olan Suyılanı'nın güneydoğu ucuna yakın bir konumda yer almaktadır. Hubble Miras Arşivi'nden alınan veriler temel alınarak meydana getirilen bu yakın çekim mozaik görüntü, gökadaya yaygın olarak kullanılan Güney Fırıldağı adının konmasına neden olan koyu renkli toz şeritleri ve mavi yıldız kümeleriyle bezeli belirgin sarmal kolları gözler önüne seriyor. Bu arada, genelde kalın toz şeritlerinin kenarlarına yakın konumlarda bulunan kırmızı renkli yıldız oluşum bölgeleri de, akla M83 için yaygın olarak kullanılan bir diğer lakabı getiriyor; Bin Yakut Gökadası. M83'ün yaşlı yıldızlardan gelen ışığın hakim olduğu sarımsı renkli parlak çekirdeği fotoğrafın sağ üst tarafında yer alıyor. M83'ün çekirdeği, yoğun yıldız oluşum patlamalarından arda kalan yüksek bir nötron yıldızı ve kara delik topluluğunu ele verecek biçimde, x-ışını dalga boyunda da parlaktır. Aslına bakarsanız, M83 aralarında etkin gökada Erboğa A'nın da yer aldığı bir gökada grubunun üyesidir. Bu yakın çekim manzara, M83'ün tahmini mesafesinde 25.000 ışıkyılının üzerinde bir alanı kapsamaktadır.

Anahtar Sözcükler : Çubuklu Sarmal Gökada, Sarmal Gökada, Gökada

Yarınki Görüntü : Aydınlık Hafta Sonu




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.





BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #386
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Güneş Lekesi Kalesi - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

12 Kasım 2011


SunspotCastle hackmann900


Güneş Lekesi Kalesi


Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Jens Hackmann

Açıklama : Güneş batı ufkundan batarken her gün güzel bir şekilde sona erebiliyor. Devasa büyüklüğe sahip etkin bölgelerin arkadan dönüp, soluk ve kırmızılaşmış güneş diski üzerinde görüş alanımıza girdiği bu hafta, batmakta olan Güneş son saniyelerine çıplak gözle görülebilen lekeleri de ekledi. 7 Kasım tarihinde yakınlaştırıcı mercek ile çekilen bu manzarada Güneş'în merkezine yakın konumda görülen bu lekeler, Etkin Bölge 1339 olarak anılıyor. 3 Kasım tarihinde meydana gelen X sınıfı güçlü bir püskürtüye neden olan Etkin Bölge 1339, Jüpiter gezegeninden daha büyük bir alanı kaplıyor. Manzaranın ön planında ise bir ortaçağ kalesinin hasarlı kulesi etkileyici bir karaltı meydana getirmiş durumda. Igersheim / Almanya'da yer alan ve geleneksel olarak Neuhaus Kalesi olarak anılan bu yapı, güzel çekilmiş bu manzaraya ithafen Güneş Lekesi Kalesi olarak da adlandırılabilirdi.

Anahtar Sözcükler : Güneş Lekesi, Güneş

Yarınki Görüntü : Zarafet Simgesi




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #387
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Hubble Uzay Teleskobu'ndan Kelebek Bulutsusu - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

13 Kasım 2011


butterfly hst



Hubble Uzay Teleskobu'ndan Kelebek Bulutsusu


Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA) ve Hubble Bakım Seferi 4 Takımı

Açıklama : Pek az kelebek bu kadar büyük bir kanat genişliğine sahiptir. Dünya gezegeninde geceleri gökyüzünde görülen parlak küme ve bulutsulara genellikle çiçek ve böcek adları verilir; NGC 6302 de bir istisna değil. Bu olağan dışı gezegenimsi bulutsunun mor ötesi dalga boyunda pırıl pırıl parlayan ama çörek biçimindeki yoğun bir toz perdesi ile gözlerden gizlenen merkez yıldızı, yaklaşık 250.000 santigrat derecelik yüzey ısısıyla olağanüstü ölçüde sıcaktır. Yukarıdaki görüntü, ölmekte olan yıldıza ait bulutsunun 2009 yılındaki yenileme seferinden kısa bir süre sonra Hubble Uzay Teleskobu tarafından etkileyici ölçüde ayrıntılı olarak kaydedilmiş bir yakın çekimidir. İyonlaşmış parlak bir gaz çukurunu yarıp geçerek merkezdeki yıldızı çevreleyen çörek biçimindeki toz tabakası, bizim bakış açımıza göre neredeyse tam yandan görülen yukarıdaki manzaranın merkezine yakın bir konumda yer alıyor. Bu sıcak yıldızın tozla kaplı kefeni içerisinde kısa bir süre önce moleküler hidrojen tespit edildi. NGC 6302, örümcekbilim açısından doğru takımyıldız olan Akrep Takımyıldızı içerisinde, yaklaşık 4000 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.

Anahtar Sözcükler : Gezegenimsi Bulutsu, Bulutsu

Yarınki Görüntü : Açık Uzay




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.


BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #388
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
İzlanda'da Şelale, Aykuşağı Ve Kutup Işıkları - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

14 Kasım 2011


moonbow vetter 900


İzlanda'da Şelale, Aykuşağı ve Kutup Işıkları


Katkı Sağlayanlar : Stephane Vetter (Nuits sacrees)

Açıklama : Bu görüntüye uzun süre baktıkça, daha fazlasını göreceksiniz. Muhtemelen gözleriniz ilk olarak görüntünün sağ tarafında yer alan ve Skogarfoss adıyla anılan resmedilmeye değer şelaleye takılacak. İzlanda'da çekilmiş olan bu görsel fantezide görüntüye hakim olan bir diğer unsur da sol tarafta yer alan rengârenk kemer. Bu renkli kavis bir gökkuşağı değil; çünkü ne bu renkleri yansıtan su damlacıkları yağmurdan kaynaklanıyor ne de yansıttıkları ışık Güneş'ten geliyor. Tam aksine, su damlacıkları şelaleden saçılırken, aydınlatma da neredeyse dolunay evresindeki Ay'dan kaynaklanıyor. Gökyüzünde, çok yükseklerde ise soluk yeşil renklere sahip kuzey ışıklarını görüyoruz. Geçen ay içerisinde bir gece çekilmiş olan bu görüntü, ayrıca aralarında Büyükayı Takımyıldızı'nın bir parçası olan Büyük Kepçe'nin de yer aldığı yıldızlarla dolu güzel bir arka plana sahip.

Anahtar Sözcükler : Gökkuşağı, Kutup Işığı, Gece Manzarası, Yıldız Deseni

Yarınki Görüntü : Meşgul Güneş



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.




BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #389
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Portakal Rengi Güneş Kıvılcımlar Saçıyor - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

15 Kasım 2011


sun friedman 900


Portakal Rengi Güneş Kıvılcımlar Saçıyor


Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Alan Friedman (Averted Imagination)

Açıklama : Güneşimiz gittikçe daha hareketli bir yer haline geliyor. Daha geçen hafta çekilen yukarıdaki görüntüde Güneş, şimdiye kadar kaydedilen en büyük güneş lekesi gruplarından biri olan ve fotoğrafın sağ tarafında görülebilen AR 1339'un da aralarına dahil olduğu pek çok ilginç özellikle birlikte yakalanmış. Halbuki Güneş daha geçen yıl, yıllarca suren ve olağandışı ölçülerde sessiz geçen güneş minimumundan çıkıyordu. Yukarıdaki görüntü, ışığın hidrojen alfa adı verilen tek bir dalga boyunda çekildikten sonra, tersine çevrilip, yapay olarak renklendirilmiş. Görüldüğü gibi Güneş'in yüzeyinin büyük bir bölümü iğnecikler ile kaplı. Güneş'in kenarlarına doğru gidildikçe aşamalı olarak artan parlaklık, nispeten soğuk güneş gazının artan oranda soğurulmasından ileri geliyor ve dış kenar kararması olarak adlandırılıyor. Güneş diskinin hemen dışına doğru uzanan birkaç fışkırma kıvılcımlar gibi görülürken, diskin üzerine denk gelen fışkırmalar ise açık renkli çizgiler halinde görülebiliyorlar. Bütün bunların arasında görsel olarak en ilgi çekici özellik ise soğuk güneş lekelerini içeren ve manyetik olarak karmakarışık durumda bulunan etkin bölgelerdir. Güneşimizin manyetik alanı da koşar adım önümüzdeki birkaç sene içerisinde ulaşacağı güneş maksimumuna doğru ilerlediğinden, önümüzdeki dönemde artan etkinlik nedeniyle Güneş'in yüzeyinin çok daha karmaşık görüneceği zamanlar olacaktır.

Anahtar Sözcükler : Güneş, Güneş Lekesi, Güneş Fışkırması

Yarınki Görüntü : Açık Uzay




Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.






BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
27 Kasım 2011       Mesaj #390
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Kral Takımyıldızı'ndaki NGC 7822 - Günün Gökbilim Görüntüsü

Kâinatı Keşfedin! Büyüleyici evrenimizin farklı bir resmi veya fotoğrafı, her gün profesyonel bir gökbilimcinin yazdığı kısa bir açıklama ile birlikte yayımlanır.

16 Kasım 2011


NGC7822 fernandez1000


Kral Takımyıldızı'ndaki NGC 7822


Görüntü Katkısı ve Telif Hakkı : Manuel Fernandez Suarez

Açıklama : NGC 7822'nin içi genç, sıcak yıldızlar ile gaz sütunları ve tozla dolu gibi görünüyor. Kuzey yarımküre takımyıldızlarından Kral yönünde yer alan devasa büyüklükte bir molekül bulutunun kenarında bulunan bu ışıltılı yıldız oluşum bölgesi, bizden yaklaşık 3000 ışıkyılı uzaklıktadır. Bulutsu içerisinde yer alan parlak sırtlar ve koyu renkli biçimler bu renkli uzay manzarası içerisinde ön plana çıkarılmış durumda. Görüntü, dar bant süzgeçlerden gelen verilerle, oksijen, hidrojen ve kükürt atomlarından gelen salımları sırasıyla mavi, yeşil ve kırmızı tonlarda gösteriyor. Atomlardan gelen bu salımlar güçlerini sıcak yıldızlardan gelen enerji yüklü ışımalardan alırken, aynı yıldızlardan esen güçlü rüzgârlar ile bu ışımalar daha yoğun olan sütunları yontup, erozyona da uğratıyorlar. Bu sütunlar içerisinde kütleçekimsel çökme yoluyla halen yıldızlar oluşabilir; fakat sütunlar erozyona uğradıklarından, oluşan herhangi bir yıldız önünde sonunda yıldız malzemelerinin bulunduğu bu depodan mahrum kalacaktır. Yukarıdaki görüntü, NGC 7822'nin tahmini uzaklığında yaklaşık 40 ışıkyıllık bir alanı kapsamaktadır.

Anahtar Sözcükler : Yıldız Oluşum Bölgesi, Dar Bant, Salma Bulutsusu

Yarınki Görüntü : Bir Uçtan Diğerine Gökyüzü



Çeviri ve Düzenleme

Murat Tunçay - Tahir Şişman
Hazırlayanlar: Robert Nemiroff (MTU) ve Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Yetkilisi: Phillip Newman Özel haklar uygulanır.
Gizlilik İlkeleri ve Önemli Uyarılar
NASA / Goddard Uzay Uçuşları Merkezi (GSFC)
Gök Fiziği Bölümü (ASD) ve
Michigan Teknoloji Üniversitesi'nin bir hizmetidir.




BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.

Benzer Konular

9 Haziran 2013 / NeutralizeR Site ve Forum Hakkında
7 Eylül 2011 / arwen Uzay Bilimleri
13 Kasım 2008 / Ziyaretçi Taslak Konular
20 Temmuz 2012 / ThinkerBeLL Coğrafya