Soylu Nedir?

Soylu
TDK, Türk Dil Kurumu

Sponsorlu Bağlantılar

sıfat
1 . Doğuştan veya hükümdar buyruğuyla, bazı ayrıcalıklara sahip olan ve özel unvanlar taşıyan (kimse), asaletli, asil:

"Soylu kişidir, iyi bir öğrenim görmüştür, zekidir, yeteneklidir."- N. Cumalı.

2 . İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen (kimse), necip, kişizade, asil:

"İzmir'in varlıklı ve soylu ailelerinden birinin tek erkek çocuğu."- T. Buğra.

3 . Saygı uyandıran, yücelik taşıyan:

"Japonların soylu ve çetin savaşçılık gururuna, bu eğiliş ağır geldi."- F. R. Atay.

4 . Soyu iyi nitelikli olan, iyi cins soydan gelen (at vb.).

• soylu erki
• soylu soplu
• baba soylu
• bey soylu
• kent soylu

SOYLU sıf. ve a. Bir mutlakıyette ya da bir imparatorluk yönetiminde doğuştan ayrıcalıklı bir sınıfın üyesi olan ya da bu sınıfa hükümdar kararıyla sonradan katılan kimse için kullanılır; asil, aristokrat, asilzade

♦ sıf.
1. Soylu bir kimseye ya da soyluluğa ilişkin şey için kullanılır; asil: Soylu kan. Soylu bir aileden gelmek.
2. Ağırbaşlılığı, ciddiyetiyle saygı uyandıran, yüce gönüllü kimse ve bu kimsenin tutumunu, yüce gönüllülüğünü belirten şey için kullanılır; asil: Soylu duygular. Soylu bir kişilik. Soylu bir özveri. Tarafları incitmeyecek soylu bir çözüm.
3. İnceliğiyle, görkemiyle hayranlık, saygı uyandıran şey için kullanılır, asil: Soylu bir yüz ifadesi. Soylu bir davranış.
4. Görünümü görkemli, etkileyici, hareketleri kurumlu hayvan için kullanılır, asil: Aslan, soylu bir hayvandır.
5. Soylu soplu, eski, köklü, tanınmış aileden gelen kimse için söylenir.