YANKAFA a. Anat.
1. Kafanın yan tarafı.
2. Yankafa çapı, iki yankafa kemiğinin birlikte çapı. (Doğum esnasında bıngıldakların esnekliği sayesinde epeyce daralır.)
3. Yankafa kemiği, dört köşe ve yassı, kafatası kubbesinin orta ve iki yan bölümünü oluşturan çift kemik. (Önde alın kemiği, arkada artkafa kemiği, aşağıda şakak kemiği ve sfenoidin büyük kanadı ile eklemleşir.) [Eşanl. PARİETAL.]
—Nöroanat. Yankafa lobu, önde Rolando yarığı, arkada Sylvius yarığı olmak üzere beyin yarımkürelerinin dış yan lobu (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Nöroanat. Yankafa lobu üç bölgeye ayrılır:
1. Yükselen yankafa kıvnmı, talamusta aktarma yapan büyük duyu sinirlerinin sona erdiği alandır. Buradan çıkan iletici yollar grasilis ve kamamsı çekirdeklere ve omuriliğin arka boynuzuna giderler. Yükselen yankafa kıvrımı üzerinde bütün vücudun bir duyum haritası vardır; bölgelerin genişliği temsil etmekte oldukları vücut bölütünün işlevsel önemiyle orantılıdır. En uçtaki vücut bölütleri, kıvrımın üzerinde, içe yakın bölütlerinkine göre daha ön tarafta yer alırlar.
2. Üst yankafa lopçuğu, talamustan gelen sinir liflerini aldığı gibi yükselen yankafa kıvrımından ve karşı tarafın üst ve alt yankafa lopçuklarından da lifler alır. Gönderdiği lifler beyin kodeksinde insulanın ve şakağın üst motor lopçuklarına, talamus, çizgili çekirdek gibi korteksaltı oluşumlara gider.
3. Alt yankafa lopçuğu, talamustan doğrudan doğruya ve dolaylı geliş liflerini aldığı gibi çeşitli korteks çıkışlı (alın önü ve insula kodeksi, çizgili bölge çevresi alanı, üst yankafa lopçuğu) lifleri toplar. Giden lifleri alın bölgelerine, limbik sisteme ve yankafa kıvrımına giderler Yankafa kodeksi duyumsal kodekstir; algılamanın ilk evresinde ve vücudun mekândaki yerini beliriemede temel rolü oynadığı sanılmaktadır, esas işlevi biçimleri tanımaktır. Hareketin mekânda bütünleşmesini sağladığı için hareketin motor bütünleşmesine de gereklidir.
1. Kafanın yan tarafı.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Yankafa kemiği, dört köşe ve yassı, kafatası kubbesinin orta ve iki yan bölümünü oluşturan çift kemik. (Önde alın kemiği, arkada artkafa kemiği, aşağıda şakak kemiği ve sfenoidin büyük kanadı ile eklemleşir.) [Eşanl. PARİETAL.]
—Nöroanat. Yankafa lobu, önde Rolando yarığı, arkada Sylvius yarığı olmak üzere beyin yarımkürelerinin dış yan lobu (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Nöroanat. Yankafa lobu üç bölgeye ayrılır:
1. Yükselen yankafa kıvnmı, talamusta aktarma yapan büyük duyu sinirlerinin sona erdiği alandır. Buradan çıkan iletici yollar grasilis ve kamamsı çekirdeklere ve omuriliğin arka boynuzuna giderler. Yükselen yankafa kıvrımı üzerinde bütün vücudun bir duyum haritası vardır; bölgelerin genişliği temsil etmekte oldukları vücut bölütünün işlevsel önemiyle orantılıdır. En uçtaki vücut bölütleri, kıvrımın üzerinde, içe yakın bölütlerinkine göre daha ön tarafta yer alırlar.
2. Üst yankafa lopçuğu, talamustan gelen sinir liflerini aldığı gibi yükselen yankafa kıvrımından ve karşı tarafın üst ve alt yankafa lopçuklarından da lifler alır. Gönderdiği lifler beyin kodeksinde insulanın ve şakağın üst motor lopçuklarına, talamus, çizgili çekirdek gibi korteksaltı oluşumlara gider.
3. Alt yankafa lopçuğu, talamustan doğrudan doğruya ve dolaylı geliş liflerini aldığı gibi çeşitli korteks çıkışlı (alın önü ve insula kodeksi, çizgili bölge çevresi alanı, üst yankafa lopçuğu) lifleri toplar. Giden lifleri alın bölgelerine, limbik sisteme ve yankafa kıvrımına giderler Yankafa kodeksi duyumsal kodekstir; algılamanın ilk evresinde ve vücudun mekândaki yerini beliriemede temel rolü oynadığı sanılmaktadır, esas işlevi biçimleri tanımaktır. Hareketin mekânda bütünleşmesini sağladığı için hareketin motor bütünleşmesine de gereklidir.
Kaynak: Büyük Larousse
Son düzenleyen Safi; 20 Mart 2016 12:52
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.