SEFERİ sıf. (ar. sefer ve -/"den seferi). Esk.
1. Yolculuk ya da seferle ilgili.
2. Savaşla ilgili.
3. Yolcu olduğu için oruç tutmak gibi din görevlerini yerine getiremeyen kimse için kullanılır.
—Ask. Askeri bir sefer görevi olan: Seferi kol, birlik; seferi kuvvetler || Seferi kuruluş ve kadro, kurulu birliklere sefer sırasında kurulacak birliklerin, seferi kadro düzeyine çıkarılması ve seferde lağvedilecek birliklerin bu kadrodan düşülmesiyle oluşturulan kuruluş ve kadro. || Seferi ordugâh bölgesi, seferberlik duyurusu alan birlik ve kurumların her türlü ikmal gereksinimlerini tamamlayarak görevi sürdürecekleri emniyeti sağlanmış konma bölgesi.
—İsi. Yolculuğu nedeniyle ibadetlerinde kendisine bazı özel kolaylıklar tanınan kişi. ( SEFER.)
1. Yolculuk ya da seferle ilgili.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Yolcu olduğu için oruç tutmak gibi din görevlerini yerine getiremeyen kimse için kullanılır.
—Ask. Askeri bir sefer görevi olan: Seferi kol, birlik; seferi kuvvetler || Seferi kuruluş ve kadro, kurulu birliklere sefer sırasında kurulacak birliklerin, seferi kadro düzeyine çıkarılması ve seferde lağvedilecek birliklerin bu kadrodan düşülmesiyle oluşturulan kuruluş ve kadro. || Seferi ordugâh bölgesi, seferberlik duyurusu alan birlik ve kurumların her türlü ikmal gereksinimlerini tamamlayarak görevi sürdürecekleri emniyeti sağlanmış konma bölgesi.
—İsi. Yolculuğu nedeniyle ibadetlerinde kendisine bazı özel kolaylıklar tanınan kişi. ( SEFER.)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.