SAFİ sıf. (ar. şafvet'ten safi). Esk.
1. Katışıksız, halis, temiz.
2. Saf, samimi kimse için kullanılır. temiz kalplı
3. Net bir nicelik için kullanılır.
—ikt. ve İşi. ikt. Safi fiyat - NET FİYAT. || Safi hâsıla - NET HÂSILA. || Safi kâr - KÂR. || Safi kazanç, vergi alınırken matrah olarak kabul edilen net kâr. (Bu matrah, Gelir vergisi kanunu’na göre düzenlenir.)
♦ be. Yalnız, sadece.
Kaynak: Büyük Larousse