Bak seni düşünüyorum yine gecenin dibinde
Simdi gece..Belki birazdan da sabah.
Sonra güneş doğar belki
İnsanlar yine işlerine gider
Cocuklarsa 4 duvarın ortaladıgı kara tahtanın onune.
Vapurlar yine marmarayı ikiye ayırırcasına gecer belki yine.
Bak yine bir umutla seni düşünüyorum hala.
Yine simit kapmaya çalısıyorlar balıklar ,
Renkli bir oltanın siyah gecesinde halicin.
Bak yine hersey aynı hayatımda
Yine aynı saatde uyanıyor ayni saatde geciyorum ,
Aynı sokaklardan
Ayni kişilerle selamlasarak hemde.
Güneş dogdugunu sanıyor gene
Ama sensiz ne mümkun
Yinede devam ediyorum yoluma
Gazetemi alıp tekrar dönüyorum evime
Duvarlar isyan etmeye başlıyor bu duruma
Hergün beni gordüklerine kızarak ,
Geliyorlar ustume aldırmıyorum onları
Baslıyorum okumaya gazeteyi
Ama yine ayni seyler cıkıyor soğuk evin soğuk sayfalarında
Birkaç dolandırıcı ve
Siyahi bir adamın hükümet davaları
Sinirlenip kapatıryorum gazeteyi
Yine alıyorum elime kalemi buhulu camları soğuk istanbulunda
Ama her kalemi elime aldıgımda
Anlatmak istedigimden seni,
Ne mümkün gözlerinin silüetini bile anlattırmak ''sen'' i
Türkçenin en kızdıgım kelimesine
Çünkü anlatmak mümkün deildi seni ona...
Sonra bırakırdım kalemide..
Biraz yatardım
Rüyalarımda yine melekler gelirdi bulutlardan üstünde yine
Sendin tabi onların ardından gelen..
Sonra uyanırdım terler sarardı bedenimi
Saçım sakalım ayrı bir perişan yine..
Anlasana ne mümkün sensiz birşeler yapmak..
Aynı saatde kalkardın sende
Bak yine aynı saatde kalkıyorum,
Bak yine senin sevdigin kişiler ile selamlasıyorum
Belki sensizligimi giderir diye
Yine aynı gazeteyi alıyorum
Onca gazetenin arasından
Belki o günkü gibi sen cıkarsın karşıma diye .
Aynı eve dönüyorum gene birgun beni bırakıp gittigin yerde..
Keşke burda olsan
Keşke birlikde yapsak bu olanları
Ne duvarlar isyan etse buna
Ne güneş dursa yerinde
Doğsa yeniden.. Keşke sen olsan
Toplam Yorum 0
