İnsanı elden ayaktan düşüren hayat şakasıymış adı..
''Bu ne cüret'' demek var içimde..
Ahh içim..
hafızan ne kadar da derinmiş..
Gecelerin dili hala çözülmedi,
acıların da mevsimi sonbahar..
Sigaramı bile yakamıyorum,
seninle herşeyim kaybolmuş,
çakmağım dahil..
Sen de beni içinde kaybettin, niyeyse..
70'lik rakıya meze misali..
Sabah ayıldığında unuttun muhtemelen,
yada unuttuğun gün ayıldın kimbilir..
Temize çekilecek kelimelerin bile yok hala.
Senle başlayan cümlelerde
ben susmaya direnirken yorgun düştüm üstelik.
Toplam Yorum 0
