Ay ışığında bir yolcu
Düşer aşkın bilinmez yollarına
Düşer gölgesi kederlerine
Üşümüştür yalnızlığın ayazında
Sığınır kalbindeki son sevda damlasına
Ve ısınır kalbindeki kayıp çığlık
Yansır rüzgarın canavar ıslığına
Savurur saçlarını
Gizli bir hıçkırık olur
Aşkın ilk öpüşmeleri
Düşmüştür yollara
Artık dönüşü yoktur
Ki her yol bir gidişin dönüşüydü aslında
Düşünüyordu her adımında
Sevgilimiydi ardında
Yoksa
Kalbinin ta kendisimi
Yalnızlık olup kalmıştı onunla
Pusluydu tüm yollar
Tüm sevdalar alıngan
Ve mevsim kıştır artık
Ne yana baksa
Ayrılığın ayak izleri
Karların beyazında
Uzuyor her adımda yolculuk
Anlatır aşkını martılara yağan kara
Bir destan gibi akıverir cümleler
ki kelimelerin tutanakçısıydı
Akan gözyaşlarının
Aşkın bilinmez yollarında
Adı çoktan unutulmuş bir yolcuydu artık
Ki her yağışında karın
Görürler aşkın yeni serüvencileri
Ayrılıkların acımsı ayak izlerini
