Sen… Tüm yüreğimle
tüm hücrelerimle sevdiğim…Sen… Hayatımın ilham kaynağı…
Sen… Yüreğimin vazgeçilmezi
“arkadaş”tan“dost”tan öte… “her şey”im…Bir “nefes” kadar yakınsın bana…
Bir “hasret” kadar uzak…
Bir “kar” kadar sevgi dolusun bana…
Bir “yağmur” kadar huzur verici…
Bir “beyaz” kadar güzelliklerle sırlısın…
Bir “siyah” kadar koruyucu…
Bir “ateş” kadar sıcaksın bana…
Bir “su” kadar yürek soğutucu…
Hayatımdaki tüm şeylere dair her şeysin
her şeyim…Vazgeçemediğim
vazgeçemeyeceğim “vazgeçilmez”im…Kelimelere sığdıramıyorum seni
hayatıma sığdıramadıktan sonra…Seni anlatmaksa
hiç kolay değil…Bazen bir omuzsun
en rahat dayanabileceğim…Bazen bir yüreksin
kuytu köşede kalsam bile her an orda olacağım…Bazen bir yuvasın
ne olursa olsun yüreğinde konaklayabileceğim…Bazen bir meleksin
en zor günlerimde o meleğe sığınıp ağlayabileceğim…Bilirsin benim gözlerime ne kadar değer verdiğimi… Bak onlara
orda SEN varsın ve her zaman da SEN olacaksın…Her zamanki gibi bak onlara
umut dolu sevgi dolu öpücük dolu…Bak ki; bu gözler onları görünce
bir kez daha anlasın senin benim başıma gelen en güzel şey olduğunu 
