Porselen ve seramiğin kullanım alanları nelerdir?

Porselen ve seramiğin kullanım alanları nelerdir?

PORSELEN

a. (fr. porcelaine; ital. porcellana, dişi domuzun cinsel organı biçiminde deniz kabuğu, porcella, dişi domuzdan).
1. ince ve sıkı hamurlu, genellikle beyaz renkli, ince yerlerinde yarısaydam, iç kısmı camlaşmış, dışı çoğu kez feldispat ya da kurşunlu parlak ve saydam bir sırla kaplı seramik ürünü. (Bk. ansikl. böl.)

—Camc. Reaumur porseleni, çok ağır bir soğutma ile elde edilen, porselen taklidi beyaz donuk cam (XVIII. yy.).

—Dişç. cerr. Diş porseleni, sabit ya da takma protezlerin yapımında kullanılan porselen çeşidi. (Porselen, yüksek ya da orta derecedeki erime sıcaklığında, laboratuvar fırınlarında pişirilir (ceket kuronlar, doğrudan doğruya değerli alaşımlar ya da krom-nikel üzerinde pişirilen porselenler, çengelli ya da borulu porselen dişler, vb.)
Diş porseleni tekniği, sabit ya da takma protez yapımında porseleni yapı aracı olarak kullanan teknik.

♦ sıf. Porselenden yapılmış eşya vb. için kullanılır; Porselen fincan takımı.

—ANSİKL. Porselenler başlıca iki gruba ayrılır: sert porselen ve yumuşak porselen.
Sert porselen
değişik oranlarda üç ana maddeden oluşur: biçimlendirilebilen, çözülmez bir tür beyaz kil olan kaolen; eritici olarak feldispat; camlaşmayı kolaylaştıran ve yarısaydamlığı sağlayan kuvars. Öğütme, eleme ve yoğurma yoluyla hazırlanan hamur, çarkta ya da elde işleme, ya da dökümle biçimlendirilir. Elde edilen ürün, alçak ısıda (yaklş. 800-1 050 °C) bir ön pişimden sonra feldispatlı bir sırla kaplanır ve yüksek ısıda (1 250-1 450 °C) yeniden pişirilir. Böylece sertleşen sır, çelikle çizilemez hale gelir. Özellikle Çin porseleni, sert Sövres porseleni ve yeni Sövres porseleni (içerdikleri kaolen oranı bakımından birbirlerinden ayrılırlar), mutfak ya da laboratuvar porseleni (ani ısı değişikliklerine dayanıklılığını artırmak amacıyla kaolen oranı yükseltilmiştir) ve yüksek ya da alçak gerilimde yalıtkan olarak kullanılan elektroteknik porselen bu gruba dahildir.

Yumuşak porselen
(genellikle kurşunlu olan sırı çelikle çizilebildiğinden böyle adlandırılır) kendi içinde iki gruba ayrılır: yapay yumuşak porselen ve doğal yumuşak porselen.

DEVAMI Porselen ve Kullanım Alanları

SERAMİK

a. (fr cöramique; yun. keramos, kil'den, kerameikos, kilden).
1. Killerin, suyla kanştırıldıklarında, plastik özellikleri olan, kolayca biçimlendirilebilen bir hamura dönüşme, pişirildikten sonra da sert, sağlam ve değişmez bir yapı kazanma özelliklerine dayalı çömlek üretme sanatı. (Bk. ansiki. böl. Güz. sarıt.)
2. Çanak çömlek.
3. Seramik gereç.

—Seram. Seramik değirmeni, seramik yapımında kullanılacak hammaddeleri öğütme ve ufaltma işleminde kullanılan aygıt. (Dışı kalın sac, içi sileks ya da granit taş örgülü, silindirik bir gövdeden oluşur, iki bilyalı bir yatağa yatay bir eksende bağlanan bu gövdenin üzerinde, doldurma ve boşaltma işlemleri için küçük bir kapak vardır.)

♦ sıf.
1. Seramik hamurundan yapılan: Seramik fayans, lavabo. Seramik takılar.
—ANSİKL Seramik malzemelerin günümüzdeki bilimsel tanımlaması şöyledir: “Seramikler, çoğul olarak kullanıldığı zaman, metaller ve alaşımları hariç, kimyasal açıdan anorganik olan, genellikle yüksek ısıda işlemlerle elde edilen ürün ya da maddelerin tümüdür. 'Seramik' terimi tekil olarak da kullanılabilir; o zaman metalik olmayan anorganik bir katı maddeyi tanımlayan bir sıfat olur. Seramik-metal karışımı ya da az miktarda organik malzeme içeren bileşimler çok zaman seramik malzeme olarak değerlendirilir.”Geleneksel seramikler. Öncelikle camları, hidrolik bağlayıcıları (çimento, kireç) ve sac üstüne emaylan saymak gerekir. Eskiden beri bilinen diğer Seramikler pişmiş hamurun yapısına göre iki sınıfa ayrılır.

DEVAMI Seramik ve Kullanım Alanları