Kıtalar - Afrika
Ziyaretçi
Afrika'nın İktisadi Coğrafyası
MsXLabs & Büyük L.
Uzun süre besin tarımının ağır bastığı zenci Afrika İktisadı, büyük ölçüde çeşitlenmiştir. Kırsal kesimde, iki tarım bir arada uygulanmaktadır: basit tekniklerle (her yıl sürme, çapalama, aile üyelerinin çalışması) sürdürülen besin tarımı; gerek aynı gelişmemiş tekniklerle (köylü çiftlikleri) gerekse sanayi tipinde tarım işletmelerinde gerçekleştirilen dış satım ürünleri tarımı. Bununla birlikte, kent pazarlarının artan gereksinimleri darı, manyok ve tatlı patatesi de ticari ürünler haline getirmektedir. Kurak mevsimi uzun süren bölgelerde uzun süre ağır basmış olan hayvancılığa yavaş yavaş tarım eklenmekte, buna karşılık hayvancılık da, soy ayıklama yöntemlerinin gelişmesi sayesinde yağışlı bölgelere yayılmaktadır. Bazı ırmak ve göllerde, kıyılarında yaşayan halk ya da her yıl suların alçalma döneminde başka bölgelerden gelenler, suların çekilmiş olduğu dönemde yoğun bir balık avcılığı uygulamaktadırlar. Sömürgeci devletlerin geliştirmiş olduğu doğal kaynaklardan yararlanma, bağımsızlıktan bu yana, devletlerin denetimi altında artmıştır: orman işletmeleri (ormanlık bölgelerde), petrol, uranyum, bakır, demir, manganez, kalay ülkelerin gelirlerinin önemli bir bölümünü sağlamaktadır.
Genel olarak büyük kentlerde toplanmış olan sanayi etkinlikleri önem kazanmıştır: ham maddelerin ilk işlenmesi, besin maddeleri ve içecek üretimi, dayanıksız tüketim maddeleri üretimi, montaj sanayileri, petrol arıtımı. Bununla birlikte sanayi hâla ikinci plandadır ve etkinliği hiç azalmayan çok çeşitli el sanatları kesimini kapsamaktadır. Zenci Afrika'nın başlıca güçsüz yanlarından biri,yapılması güç, bakımı masraflı olan ulaşım ağının kötülüğü ya da yetersizliğidir. Tartışılmaz gelişmeler gerçekleştirilmiş olmasına karşın, devletlerin çoğunda kişi başına gayri safı milli hasıla 100-400 dolar arasındadır; bu düşük ortalama, gelişme süreci içindeki toplumların kendi içlerinde önemli farklılıklar gösterir.
MsXLabs & Büyük L.
Sponsorlu Bağlantılar
Uzun süre besin tarımının ağır bastığı zenci Afrika İktisadı, büyük ölçüde çeşitlenmiştir. Kırsal kesimde, iki tarım bir arada uygulanmaktadır: basit tekniklerle (her yıl sürme, çapalama, aile üyelerinin çalışması) sürdürülen besin tarımı; gerek aynı gelişmemiş tekniklerle (köylü çiftlikleri) gerekse sanayi tipinde tarım işletmelerinde gerçekleştirilen dış satım ürünleri tarımı. Bununla birlikte, kent pazarlarının artan gereksinimleri darı, manyok ve tatlı patatesi de ticari ürünler haline getirmektedir. Kurak mevsimi uzun süren bölgelerde uzun süre ağır basmış olan hayvancılığa yavaş yavaş tarım eklenmekte, buna karşılık hayvancılık da, soy ayıklama yöntemlerinin gelişmesi sayesinde yağışlı bölgelere yayılmaktadır. Bazı ırmak ve göllerde, kıyılarında yaşayan halk ya da her yıl suların alçalma döneminde başka bölgelerden gelenler, suların çekilmiş olduğu dönemde yoğun bir balık avcılığı uygulamaktadırlar. Sömürgeci devletlerin geliştirmiş olduğu doğal kaynaklardan yararlanma, bağımsızlıktan bu yana, devletlerin denetimi altında artmıştır: orman işletmeleri (ormanlık bölgelerde), petrol, uranyum, bakır, demir, manganez, kalay ülkelerin gelirlerinin önemli bir bölümünü sağlamaktadır.
Genel olarak büyük kentlerde toplanmış olan sanayi etkinlikleri önem kazanmıştır: ham maddelerin ilk işlenmesi, besin maddeleri ve içecek üretimi, dayanıksız tüketim maddeleri üretimi, montaj sanayileri, petrol arıtımı. Bununla birlikte sanayi hâla ikinci plandadır ve etkinliği hiç azalmayan çok çeşitli el sanatları kesimini kapsamaktadır. Zenci Afrika'nın başlıca güçsüz yanlarından biri,yapılması güç, bakımı masraflı olan ulaşım ağının kötülüğü ya da yetersizliğidir. Tartışılmaz gelişmeler gerçekleştirilmiş olmasına karşın, devletlerin çoğunda kişi başına gayri safı milli hasıla 100-400 dolar arasındadır; bu düşük ortalama, gelişme süreci içindeki toplumların kendi içlerinde önemli farklılıklar gösterir.
