Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 117

necdet yağan

O Benim İşte

Simsiyah gözlerle süzdü süzeli,
Bir hülyaya dalmış... O benim işte.
Ahu gözlü bir güzeller-güzeli,
Kalbini mi çalmış? O benim işte.

Şerbet gibi sunmuş, zehir tasını.
Bir ömür çektirmiş, bitmez yasını,
Buğulu gözlerle ilk sevdasını;
Bir gönüle salmış... O benim işte.

Diyar-diyar gezmiş, varmış her yere.
Son bir defa görüp, aşkına ere.
Sönen umutlarla belki Bin kere;
Kader ''-Ah! ''ı almış... O benim işte.

Taht kurmuş kalbime, gönlüme sultan.
Hasretinle yanmış-yıkılmış Dört yan!
Bir Şiir yazılmış: ''-Sevgiye Destan.''
Efsane... Masalmış, O benim işte.

Başı göklerdeyken, düşmüş birisi,
Ufkunu kaplamış bir sevda sisi,
Hüzün deryasının, Hasret Gemisi...
Son yolcusu kalmış: O benim işte...

İrfan Yılmaz |

Rengi siyahi ömre bedel gülen gözlerinde
Işıl, ışıl aşkı, sevdayı okurken
Zemheri ayazı gecelerde sıcacık ellerinde
Aşığım sana der, türküler söyleriz...

Aşk senin yüreğinde bir başka güzel
Yanında, dizin dibinde seni yaşamak
Şimal yıldızı gibi parlayan gözlerinde
Ezelim, ebedim olacaksın biricik aşkım...

Baharı, yazı, kışı sevmeyi sen öğrettin bana
Aşığa nazlı nazlı bakmayı sende gördüm
Lale kızılı dudağından buse akarken
Dereler misali çağladım durdum sana
Elimde hanımeli çiçeğim
Demiştim: hatırla, yazacağım sana
Ezelim, ebedim olacaksın biricik aşkım...
Ayse Cemrem. B.

rıza baldede

hanımeli
Gözlerinde başladı asi yolculuğum
hiç bir vakit sevgi kaygısı taşımadım
Ela gözlerinin asude çekiminde kaldım
Mevsimler boyu sürdü yolculuğum

karanfil
Yasaklı kitap gibi bağrıma bastım seni
Yakacaklarsa bedenim yansın diye sevgili
ruhumu gözlerine hapseden bendim
Yinede dodo”ydum aşktan anlamayan

papatya
ağrılarını cam buğusuna yazan sevgili
içinde meryem taşıyan züleyha
kopmaz,kördüğümde olsa sana olan sevdam
Sen kalbinden kalbime zeytin dalı uzattın...

petunya
merhaban esenlik veren gece mavisi
hilesi,kelime oyunu olmaz seven kalbin
ötelerde mırıldanırsın şarkımızı, soluklanırım
umudu yitirmemeyi senden öğrendim

orkide
fotoğrafın gece yanıklarımı dindiren şifa
özlemekten pul pul dökülür derisi tenimin
sarıldığında çarem olursun,nilüfer kokarsın
zambak açar gamzelerinin kuytusunda ….

nergiz
Gül yaprağı gibi kalbinin kapısındaydım
buyur ettin kardelen....
mavi menekşe,laleler,fesleğen bırakıyorum
düşlerinden önce,gözlerin kapandığı an..

Portakal çiçeği
Kor ateştir düştüğü yere can verir cemrem
sevgililerin ellerinde çiçekler belli ki şubattır
sokakları leylak,açelya kokusu işgal eder
faili bellidir sunulan çiçeklerin “yakinen sevgilidir”

Kırmızı Gül demeti gülümsemen
Seni,sana sunamam gonca gülüm…

rıza baldede

Bir gün sabah uyandığında
Yaşamına şöyle bir bak
Her zaman yaşadığın
Robot günlerden birisi olsun
Ve sen yine her gün yaptığın şeylerin
Aynısını tıpkısını yap
Ama günün bir yerine
Bir kırmızı çizgi çekmeyi unutma
Bu kırmızı çizgi
Senin ölüm anın olsun
Ve sen bu andan geriye bir bak
Dilersen yine aynı şekilde yaşa
Sanki hiç yaşamıyormuşçasına

Veya cesur ol
Ve gerçekten yaşamaya başla
Yaşamanın anlamı ve gereği neyse
Öyle ol
Sev, mutlu ve neşeli ol
Olmaya çalışma
Sadece “ol”
Neşe ol sevgi ol
“Yaşam ol”

Kaybet kendini yaşamın içinde
Kaybet ki yeniden başla yaşamaya
Ama sakın
Sakın yaşıyormuş numarası
Yapmaya hiç çalışma...

mr can akın