Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 174

Anason Gülüşlü Hayat

Sponsorlu Bağlantılar

Özgürlük anasonlu bir suçluluk
Umarsız saatlere boyanan
Şalı rüzgârdan acemice uçan
İstemek düş mavisi çivitlisinden
Yorgun ses dil eskitirken

Ne çok anı içiyor
Susuz, katışıksız
Bulanmamış beyaz.

Bu gömütlükte sırlar saklı
Mecazlı baktıkça yüzünün ifadesi
Gözlere dalaşır siyahî susku
Şiir lambalarını yakmadan aydınlık yasak
Unutuldu sanma mum ışığı.

Ne çok üzgü içiyor
Susuz, katışıksız
Bulanmamış beyaz.

Yaz hatırlanan süslü bir peçete
Alnını sildikçe ilklerin sıcağı
Yanağına işlenmiş hayat kırmızısı ter
Seni bir örümceğin ağlarına saklı bıraktım
Bulman için kendi yolunu

Ne çok düzgü
Susuz, katışıksız
Bulanmamış beyaz.


Her aşk kelimelerde cesurdur
Yüz yüze gelmez içinin yansımasıyla
Ya şiire satar benliğini ya şarkılara
Hayat bu oyun yeri darmadağın
Sil dizindeki sıyrık lekelerini
Çocukken hiç düşmedin mi?

Ne çok oyun
Susuz, katışıksız
Bulanmamış beyaz.


Ne çok anason
Susuz, katışıksız
Nehirler giyince gözlerimiz
Beyazı bulanan
Rakı kadehinde sarhoşluk bu hayat

Nesli Yazıcılar

Aldırmıyoruz

aşk iklimi meltem
birden uçuşuyor eteklerim
alev aleviz
utangaç
hem serin serin
aldırmıyoruz nasılsa aşığız

yağmurdan kaçıyoruz güzün
pabuçlarımız delik
ıslak ıslağız
hem de sıcacık ellerimiz
aldırmıyoruz nasılsa aşığız

beş parasızız
ne çok dükkan
ne çok alacaksızız
en çoğumuz bile az
aldırmıyoruz nasılsa aşığız

gidiyorsun kalıyoruz
uğurluyorum titrek
yollar uzak
çekilir geleceksin yaza
aldırmıyoruz nasılsa aşığız

birden kışa göçmüşüz
uçuşmuyor eteklerim
yağmur ıslatmıyor
herşey ne ucuz
yollar kimsesiz
aldırıyoruz
nasılsa aşksızız


19.06.2006
Nurdan Ünsal

Nurdan Ünsal

Ölgün Renksizliği Düşün
İki omzunun arasındaki dünyayı düşün
yanılgını kaybedişini eksikliğini

her sabah anımsamayı sustuğun
cennetine cehennem makamı kör
kütük savrulmuş melekten birini

incitilen dem ağırlığında hafifliğinin
terkedişini düşün

aynalara genleşse de yüzündeki okyanuslar
derinlik sığ sözlerinde kaybetti coşkusunu
ırmak boyu aşk avında heves yükü
deryaya yitik gözlerin

büyümüş

ölgün renksizliğini düşün

güneşe serilmiş yağmur nüshalarını
yapay sezgili ezgilerle rüzgara kırdırırlar
dinmedi dinlemedi
yaban
hoyrat
gördüm
kulaklarında sağır bir mevsim

duyarsızlığın ezdiği
ya Muhammet deyip el koyduğun
kalbini düşün

iki omzunun ortasındaki hypoksia dünyayı
artarak onarılmadığını yanlışların

son uçurumda
U dönüşlerinin bulunmadığını düşün

gösterimden kalkan filmler gibi
dönmüyor artık dünya


perdeler kapalı....


... görmek mümkün!...

Nursel TÜRKEMİŞ

Beklenen bir karar var bu akşamın sonunda

İki çarpan yürek var bu caddenin solunda

Çok önemli bir karar ömür boyu sürecek

Böyle zor bir kararı bilmem nasıl verecek

Belki yüzüm gülecek döneceğim şaşkına

Belki mahkum olacak ömür boyu aşkına

Bu kararı verirken sakın bana deme toy

Sensiz ben yaşayamam elini kalbime koy

ANLARSIN BİR GÜN

Gün gelir,
ayrılır sana çıkan tüm yollarım,
Kendi ellerinle,
bu sevdanın ipini çekersin bir gün,
Düşünce pencerene o öksüz hayalim,
Sevmişti deyip te ardımdan ağlarsın,
ağlarsın bir gün,

...............................................................Sarar elbet seni de,
...............................................................hasretin alayları,
...............................................................Tüketir gün be gün,
...............................................................bir bir umutlarını,
...............................................................Sevdayla çağlayan,
...............................................................o sevda ırmaklarını,
...............................................................Kurutup da çöle döndürür,
...............................................................döndürür bir gün,

An gelir,
yenik düşersin sen de zamana,
Vurur o gün,
vuslatı vurmayan saatler sana,
İnerken kurşundan perdeler göz kapaklarına,
Sen de bir gün sevmek neymiş anlarsın,
anlarsın bir gün...

(O'na,
hep ona,
hep o
gözlerime yağan yağmur'a...)

Şiir : Ayhan UÇAR

SEVİ ŞİİRİ


Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu coğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukca mavi, kah inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direnişini
Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevgini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...

Ümit Yaşar OĞUZCAN