Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 281

ıssızlıkta yaşanan yokluklarda bile varlığının kutsallığını.
Hatırlamak gelmekte olan bekleyişlerini.

Sponsorlu Bağlantılar

Hatırlamak yinede hatırlamak alınteri gibi dökülen gözyaşları.

hissediyorum cok yakinlarda bir yerde uzaklığın.
yakınlarda bir yerde büyütüp hayatima bıraktığın yokluğun.
tanrıdan mı? kuldan mı?
sitemin mi? sevgin mi?

selahattin acar

Sen orada ben burada felek vurmuş silleseni
Ne yapsam boş çaresi yok aşk verir son nefesini

Sitemler ettim tanrıya duymadı benim sesimi
Kavuşmaya umudum yok son kez duysaydım sesini

Sen orada ben burada birşey gelmiyor elimden
Vuslat mahşere kaldı kalbim kırık elli yerinden

Sana sitemler gitmedi sebebim oldun yetmedi
Kara bulutlar gitmedi çekecek çilem bitmedi

Sen orada ben burada kader yüzüme gülmedi
Sevdim ben sevdim delice yarabbim beni sevmedi

Sen tanrının sevgili kulu sana aşkım bitmedi
Geleceksen artık gel sen duymuyormusun sesimi


fatma akgöl

Bir gecelik ay ışığı
Bir avuç yakamoz
Yeşilinde demlenmek isterim
Gümüşünde çimmek

Bir isparoz çırpınır
Işıktan ince
Misinamın son düğümü
Yüreğime akar
Kıvamım mı bu akşam
Sormayın duygularımı
Duygularım nasıl
Damlar inceden
Dolar içerime
Demlenmiş
Keyifli
Sıcak
Gümüş sarı
Ve ıpıslak


mehmet necip özmen

Papatya sevenlere yaprağını saydırır,
Nilüfer bu duyguyu hep göllerde kaydırır,
Gül dedinmi gidecek olanıda caydırır,
Çiçeklerle hasbihal etmeyi denedinmi.

Lale dersen endamı anlatmaya ne gerek,
Karanfil acılar çiçeği oldumu desek,
Kardelen asil yalnızlığı seçen çiçek,
Çiçeklerle muhabbet etmeyi denedinmi.

Kırçiçeği sevginin bir başka ifadesi,
Menekşe çiçeklerin renkleriyle gözdesi,
Manolya şarkıların türkülerin özdesi,
Çiçeklerle hasbihal etmeyi denedinmi.

Kasımpatı begonya sümbülüde unutma,
Seversen çiçeği yaprağını kurutma,
Bir demet çiçek ile hiç kendini avutma,
Çiçeklerle hasbihal etmeyi denedinmi.

Gelincik dokunmaya bile gelmez narindir,
Çiğdem sarı beyaz bahar çiçeği yarindir,
Leylak ağaçtaki gizli güzellik al indir,
Çiçeklerle muhabbet etmeyi denedinmi.

Ümüt Güngör

Her Aşk Katilidir Bir Öncekinin

rüzgarlı bir tepenin yamacındayım şimdi
kent suskun
ve istasyonlar ayrılık için var bu şehirde
imlası buzuk, üşümüş ve kirli bir çocuk olurum seni düşünürken
ömrüme iliştirdiğim martı leşleri yamalı bir geçmişi oynar
imtihanlar ve intiharlar üzerine kurulu hayatlardan
gecenin en serseri yanını alırım günceme

durup durup şiirler yazmak yoluna
yeni bir yaşam biçimim oldu son günlerde
kendimi sende kalabalık buluşum belki de bundan
her gece yorganımın altında sakladığım
kırlangıç sürüleriyle geliyorum sana
sen uykudayken
babam her gece ölüyor şimdilerde
annem nihavent bir çığlık oluyor
bana en çok sensizlik koyuyor
sonra babilin asma bahçelerine asıyorum kendimi
uyanmak için

eski bir aşkını anlatıyorken bana
konuştuklarından yapılma bir sessizlik oluyor ağzım
kaç kez kanıyorum bir bilsen
(ya da hiç bilmesen)
sesinin ardında yüzün sessiz bir tabanca gibi duruyor
kendimi kötü kurulmuş bir cümle sanıyorum
gece yüklü bir kamyon uykularımı solluyor

yastığının altında yalnızlığın var biliyorum
oysa ben senden bir bardak su istedim
akdeniz değil
son yalnızı benimdir bu kentin
istanbul arkamdan gelir
ey hüznü yüzünde gülücük diye taşıyan kız
hep kendine mi saklarsın çocukluğunu

ağzıma bir bulut bulaşsa da yokluğundan yapılmış
kayadan seken kurşun
en serseri yanımız olur kimi zaman
ve ben hep kendimi terk ederim senden
her katilin aşkı
her aşkın katili
bir öncekinin faili
hep ben olurum
hep ben ölürüm

içime uzanan koridorların ortasından
hep gülerdin beni görünce
bense sana hep geç kalırdım
sona kalırdım
sonra kanardım

yağmurlarla inseydin içime
içim senden yanaydı
yüzümdeki işgaller senden karaydı
seni sevmek en gizli ağlama biçimimdi
sana yazacaklarım sil sil bitmezdi
ve ben
sende hiçbir şeydim
sen bende her şeyken
canım
yastığının altında biriktirdiğin yalnızlıklarım
kendine varlaşıp bana yoklaşan biri yapar seni
ve ne kadar kaçsan o kadar yakınsındır aslında kendine
geciken sevdalar yıkık kentlere benzer bilirsin
ve sevgisizlik alır bir gün seni benden
işte bu yüzden
sen hep sevil
hep sevil
sevil

KAHRAMAN TAZEOĞLU

Ey Hakkın zuhuru nur-u nisa,
Sır-ı zahirsin haberin varmı,

Nasıl halk oldu babasız isa,
Hur-i batınsın haberin varmı,

Bul ehlini kalma gamda,
Ehli müptelâyım kederin varmı,

Ali Rıza Ünal

Beyaz Adam

Beyaz adam
küçücüktü ilk geldiğinde
ve oturmaktan
bütün kemikleri sızlıyordu
büyük teknesinde

Beyaz adam
kızılderililerin sunduğu yiyeceklerle beslenip
topraklarına uzandığında büyüdü
bulutlar arasında
barış içinde yaşayan
manitu yerine
tapmamızı istediği de
işkence görüp
çarmıha gerilen
bir ölüydü

Beyaz adam
özgürlük adına
dev bir kadın heykeli dikti
doğu denizinin kıyısına
ve her gece
altında dans ettiğimiz yıldızları
bayrak diye tutsak etti
bir bez parçasına

Beyaz adam
özgürlük gibi adaleti de
bir kadın heykeliyle simgeledi
ama elinde terazi tutan
zavallı kadın
gözleri bağlı olduğu için
kendisine tecavüz edenin
kim olduğunu göremedi...

Sunay Akın