Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 290

Dönüşü Olmayan Gidiş

Sponsorlu Bağlantılar

Kâmuran Esen


Giderken
Ne bir uğurlayan var
Bu evde beni
Ne / döndüğümde
Karşılayan bakışlar.
Sadece
Özleminin
Yalnızlığımla kesiştiği yerde
Asılı duran hüzün var.

Kalkmış göçün
Yükünü indirdiğin
Her duraktan.
Bana kalan
Fırtınaya yakalanmış
Kuru çiçekler yığını / hatıralar.

Kayıp gidiyor toprak
Ayaklarımın altında
Nereye bassam.
Irmakta / suya düşen öpüşlerimiz
Kırağı düşmüş saçaklarda
Gülüşlerimiz üşümekte.

Adı batsın
Yazgısı değişsin
Bu / dönüşü olmayan gidişin.
Ya da / öğretsin sabrı
Nafile
Çaresiz
Yüreğime dağları deviren bekleyişin.

Sanki Bir Atlı Geçer Yüreğimden

Utku KOÇAK


Sanki bir atlı geçer yüreğimden;
Ezilip giderim;
Ölür giderim bu karanlık odada,

Odam ayddınlık,
Sözlerim karanlık.

Sen burdasın,
Ben burda,
Ayrılık yok aslında;
Bunalım yok.
Türkülerle neşelen ama,
Sakın beni unutma.
Ah elinde olsa;
Beni hiç unutmasa...

Odam karanlık,
Sözlerim aydınlık.

Ah ellerinde bir buket olsa;
Sevse güllerini,
Gülümsese...

Ah benimle olsa,
Bir sevinse;

Ah o güzel gözler
Bir daha,
Bir daha ışıldasa...

ATES BIRGUN SUYU GORMUS YUCE DAGLARIN ARDINDA
SEVDALANMIS ONUN DELI DALGALARINA
HIRCIN HIRCIN KAYALARA VURUSUNA
YUREGINDEKI DURULUGA
DEMIS KI SUYA
GEL SEVDALIM OL!
HAYATIMA ANLAM VEREN MUCIZEM OL
SU DAYANAMAMIS ATESIN GOZLERINDEKI SICAKLIGA
AL DEMIS;
YUREGIM SANA ARMAGAN...
SARILMIS ATESLE SU BIRBIRLERINE
SIKICA,KOPMAMACASINA
ZAMANLA SU , BUHAR OLMAYA
ATES,kÜL OLMAYA BASLAMIS
YA KENDISI YOK OLACAKMIS,YA ASKI..
BASTAN ALINLARINA YAZILAN KADERIDE
YÜREGINDEKI KADERIDE
ALIP GITMIS UZAK DIYARLARA SU...
ATES KIZMIS,ATES YAKMIS ORMANLARI
ARAMIS SUYU DIYARLAR BOYU
GUNLER BOYU,GECELER BOYU
BIRGUN GELMIS SUYA VARMIS YOLU
BAKMIS O DURU GOZLERINE SUYUN
BIRAZ KIRGIN BIRAZ HIRCIN
VE O ZAMAN ANLAMIS KI ;
ASKIN BAZEN GITMEK OLDUGUNU
AMA GITMENIN YITIRMEK OLMADIGINI...
ATES DURMUS ,SUSMUS,SONMÜS ASKIYLA
ISTE O ZAMANDAN BERIDIRKI ;
ATES SUDAN
SU ATESTEN KACAR OLMUS...
ATESIN YUREGINI SADECE SU
SUYUN YUREGINI
SADECE ATES ALIR OLMUS

Meydan Okurum

Ne sonbahar ne de kış soğutur bu gönlümü
Her yandan alev alsam köze meydan okurum!
Eşim,dostum ahbabım varsın duymasın beni
Sözlüklere damlasam söze meydan okurum!

İster yolum sarp olsun isterse de çakıllı
Kalemim nişanımdır bak sinemde takılı
İsteyen deli desin isteyen de akıllı
Bir yol çizdim kendime düze meydan okurum!

Tuzak olsa her yerde akıl almaz biçim de
Namert’e nam verilse mert’te benim içimde
Bir tek yürek ararken yürekçikler içinde
Görmeyen bakar köre göze meydan okurum!

Sebepsiz çok sebepler her an çıksa karşıma
Bir günde iki defa girsem yeni yaşıma
Varsın dünya kurulsun taht misali başıma
Bire bin haykırıp ta yüze meydan okurum!

Aynalar dostum benim baksam düşman bakıyor
Her geçen gün her saat içimi karartıyor
Hep sormuştum kendime kim kimi ağlatıyor
Gözlerimden yaş sızsa yüze meydan okurum!

Sırrımı aynaların sırlarına bırakıp
Sırrı dökülene dek yüreğime kapatıp
İbret olsun diyerek kendime bakıp bakıp
Yüzümdeki kedere ize meydan okurum!

Ay buluta saklansa karanlık olur yollar
Fırtınalar kudursa eğilir bütün dallar
Kime faydası var ki,gönül kırdı mı kullar
Yaradan’a sığınıp yoza meydan okurum..!


M. levent özgeç
Gönül pınarı kitabından

Kurtulamam Üç Nesnenin Elinden