Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 444

gizemli bir düştü benimkisi......HAYAT KADAR ANLAMLI NEFES KADAR GEREKLİ
ACILAR KADAR GERÇEK DÜŞLER KADAR HAYAL
SADECE BİR DÜŞ, HAYAT BELKİDE...
HAYATA ANLAM KATAN NEDİR SİZCE
AŞK MI? SEVGİ Mİ?
YOKSA SADECE VERİLEN ÖMRÜ TÜKETMEK Mİ?
KADER Mİ YAŞANAN HERŞEY?
BENCE DEĞİL....
HER OLAY BİR YOL AYRIMI
YOLU SEÇMEK SİZE KALMIŞ
BİR SORUNUN CEVAP SEÇENEĞİ GİBİ BİRŞEY İŞTE
İSTER İSTER DE; NE SEÇERSEN SEÇ
SANA KALMIŞ!!!!!!
KALEM SENİN ELİNDE
ARZU ETTİĞİN GİBİ YAŞA HAYATINI
DÜŞLERİNDEKİ GİBİ ÖZGÜRSÜN
SONSUZ BİR BOŞLUK İ

KeŞke

Keşke herkes biraz sen olabilse
Gözleri senin gibi bakıp
Senin gibi gülebilse..

Keşke herkes senin gibi sevilebilse
Ve sevebilse herkes herkesi
Ömür boyu sürdürebilse...

Keşke herkes senin gibi konuşabilse
Söylese dili, özgürlüğü istese
Kıştan da bahar kadar hoşnut olabilse

Keşke ömrüm bunları görmeye yetse
Gülebilsem, sevinebilsem halimize
Ve herkes sana benzese

Kaçırmadan gözlerimi,
bakabilsem bir dostumun yüzüne
Adımlarım hızlanmasa,
eski bir öğretmenimi gördüğümde
Anılarda senin gibi iyi ve güzel olabilse..

Belki gelirsin...
Çocukça sevinçlerin çığlığıyla,
Kararlı bir yağmur damlası gibi
Düşersin omuzlarıma.
Rüzgarın güle dokunuşu misali,
Okşarsın ağarmış saçlarımı.
Bir bahar arefesinde,
Belki gelirsin
Bahar gelir ardın sıra.
Yitirilmiş zamanların kıyısında,
Dalga boyu hayaller kurarız.
İçimizdeki güneşin doğuşunu izleriz, günbatımında.
Aynı rüyaya uyuruz beraber,
Aynı rüyada uyanırız.
Portakal çiçeği kokusuyla gelen,
Billur bir gecenin sabahında,
Ay ışığından kalma şarkılarda,
Hep aynı nakarat olur mutluluk.

Kim bilir?
Ölümün buruk tadını
Eşsiz bir ziyafete dönüştürmeye
Son nefeste de olsa


SERAP GÜZ

Biliyorum, simdi uzaklardasin.
Sesimi duyamaz, elimi tutamazsin,
halimi soramaz, gözyasimi anlamazsin.
Son bakisin benim zindanim oldu.

Gitmiyor, gitmiyor, aklimdan çikmiyor.
Affetmez bakislarin, yüregim sizliyor.
Ask hatasi çok zor oluyormus,
Anladim, ask zindani ne yapiyormus.

Bagislarmisin yansam yaninda.
Bir ömür boyu dursam basinda.
Bak güller soldu, askim hüsran oldu.
Son bakisin benim zindanim oldu. Ahmet Arslan

Sana söylediğim tüm şarkılarda,
Aşkımı haykırdım duyan olmadı,
Kendimi kaybettim hatıralarda,
Karşıma gerçekten seven çıkmadı.

Kimisi kul etti, kimisi köle,
Mutluluk yerine verdiler çile,
Hasreti sapladım şimdi kalbime,
Karşıma gerçekten seven çıkmadı.

O suskun akşamın her saatinde,
Kaç gece ağladım duyan olmadı,
Yıllarca yaşadım kalbim dolmadı,
Karşıma gerçekten seven çıkmadı UMUT BUDAK

Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz.
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz.

Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz.

Benim doğduğum köylerde
Şimal rüzgarları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz.

Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkiyalar basardı
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz.

Sen Türkiye'm gibi aydınlık ve güzelsin
Benim doğduğum köylerde güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri
Anlat biraz. CAHİT KÜLEBİ