Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 463

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.169.273 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 463 / 801

arwen

Ziyaretçi

14 Ağustos 2007 Mesaj #4621

Ziyaretçi

Bir sokak lambası
Ağaçlara dokunamıyorum
Sponsorlu Bağlantılar
Rüzgar titrek
Ürperti alemlerine dalıyorum
İki yürek taşıyorum karanlığa
Biz kimdik?
Göğsüme Eylül batıyor
İncesinden isyankardık ya
Dönüşüyorum kabuğuma

Yalnız bir yıldız ağlıyor tepemde
Ağır sevmelerim prangalaşıyor
Bu ben miyim?
Kimdim ben?
Unutuyorum trenleri gemileri
Yola dair ne varsa
Bir mendile hasret yüzüm
Ağlayamıyorum

Kum kalesi yüreğim
Dağılıyor sözcüklerinde
Hangi yürek benimdi?
Kaç kürek kırılmış umuduma?
Gülüm'den öte bir yerdeyim
Çığlıklarım kısılıyor bu demokraside
Sevdam prangalaşıyor hücrelerimde
Susuzluğa sarılıyorum

Yitirdiklerimi şimdi anlıyorum
Çok sevdiler
Bin yürek için sevdiler
Yitirdiklerim kimdi?
Ben yitirildim mi?
Avuçlarımda yitipgiden yanıyor
Uzman varsayımlarım çökmüş
Yokluğa sayılıyorum

Yerim yok
Oturduğum sandalye emanet
Birazdan ayaklanmalar başlayacak
Kapı çalınacak
Açacağım sağduyularıma
Beklenen şarkı misali
Gelmeyecek sevdiğim
Sevdiğim kimdi?
Ben sevgili miydim?
Hatırlayamıyorum

Düşlerim prangalaşıyor
Zincirleniyorum
Ve kendimi mutsuzluğa asıyorum

mine gültepe

BEĞEN Paylaş Paylaş

recruit87

Ziyaretçi

14 Ağustos 2007 Mesaj #4622

Ziyaretçi

İçimdeki Boşluk

Sponsorlu Bağlantılar

Bencileyin şöyle garib var mı ki
Anlatamam ne menemdir hallerim
Yerim yurdum bir kör kuyu dibi ki
Hep çıkmaza gider gelir yollarım

Yumaklanmış yüreğimde acılar
Ucu kayıp bulamam ki çözeyim
Çaresizlik hükmediyor tabi ki
Gözyaşıyla her gece gözgözeyim

Hissiyatım ısyan eder aklıma
İçimde bir bitmek bilmez savaş var
Bir kararda eğleyemem kendimi
Yürek sever dilim söver karalar

Bir çıkmaza düşmüş gönül döneler
Beden mülküm yangınlarda kavrulur
Şu boşluk ki bir doldurmuş içimi
İçimdeki her şey dışa savrulur

Bir çıkmaza düşmüş gönül döneler
Çelişkiler benliğime kök salmış
Şu boşluk ki bir doldurmuş içimi
Şişmiş şişmiş patlamaya an kalmış
Hünkar Dağlı

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

14 Ağustos 2007 Mesaj #4623

Ziyaretçi

Aşk başıma bela açtı bilmem mi?
Sonumuzda vuslatı garipsedin görmem mi?
Bu işe ağlarken cümlesine sövmem mi?
Senin ki aşk olsa bu hallere düşmezdim.

Sevdanın muhabbeti aradığı akşamlarda.
Evinin perdelerini çekip,
Kapılarını ardına kadar bastırdığın yetmezmiş gibi.
Birde buğulu gözlerle seni aradım.
Güzelliğiyle sokak lambalarını geçiştiren sevgili…

Hayatın bana bakarak gülümseyen o toz pembe yüzünde.
Kendini üzerindeki yazıdan daha hafif gören
Mürekkebi gözyaşları gibi kurumaya bırakılmış bir kağıt gibiyim.
Sana daha doğru daha güzel şeyler anlat dedikçe
Sen baştan aşağı anlamsız imgelerle çizdin karizmamı.
Erkekler ağlamaz diyorlardı.
Ben seni her hatırlayışımda ağladım.
Güzelliğiyle sokak lambalarını geçiştiren sevgili.

İşporta tezgahlarında domates gibi kıpkırmızı
Körpe biberlerin temasından uzak taptazeydi duygularım.
Sen güzelliğinle buruşturdun hayallerimi.
Tazelikten uzağım şimdi.
Ne zaman kendime yaklaştırsam seni.
Edebimden kızarıyorum.
Ne zaman duygularımdan mahrum bıraksam güzelliğini.
Gülüşten uzak bütün ağlamaların
Güzelliğiyle sokak lambalarını geçiştiren sevgili

erkan gümüşsoy

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

14 Ağustos 2007 Mesaj #4624

Ziyaretçi

Yağdıkça Yerle yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü, Kavim göçlerinden bu yana ağlayan Ve durmadan Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler Çalan, çaldıran, yakalatan Adı bende gizli bir kadındı İstanbul Şehre bir yağmur yağdı Ben ağladım Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizanstan Yalan dolan yoktu gözlerde sadece ses Verilen sözler birdi edilen yeminler sıfır Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden Bir aşkın izlerini yok edecek yeni bir aşk sipariş edildi yeniden Bir şehre yağmur yağdı Ben ağladım Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında Hangisi talandı demli öpücüklerin Ve buğularda yitirilen kimin adıydı Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu Soyulur muydu kabuğu hayatın Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı? Yağmur şehre bir yağdı Ben ağladım Ben ençok seni götürdüm giderken Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı Ben... Yağmur... Ağladım... . Yılmaz Erdoğan

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

15 Ağustos 2007 Mesaj #4625

Ziyaretçi

yas

bu benim yas'ım dokunmayın
akıl vermeyin yanan yüreğime...

güldürmeye çalışmayın beni,
ortak olacaksanız acıma..
susun...

çok görmeyin ağlamayı bana
alıştığınız deliliğime
hüznüde katın bundan sonra...
her an dalıp gidebilirim artık..
bağırmayın arkamdan..duymam...

bu benim yas'ım..
ortak istemem acıma...
yarısını değil..
yanına bile yaklaştırmam kimseyi...

gözlerimdeki derin bakışlara alışın..
sevinciniz azalır biraz...
bu kabulumdür..benim suçumdur...
cezasıda benimdir..itirazsız çekerim...

yas'ıma karışmayın ne olur...
bırakın gözyaşlarım bulsun adresini
yüreğimdeki yangın sönmesede
gözyaşlarım azaltır biraz...

teselli istemem
akıl istemem
yardım hiç istemem....

birazcık huzur lazım..
ben bulamadım...

bırakın ne olur...
gözyaşlarım huzur içinde aksın
yanan yüreğime....

bırakın tutayım...
sırılsıklam yas'ımı....

çetin özcan

BEĞEN Paylaş Paylaş

NAIAS

Ziyaretçi

15 Ağustos 2007 Mesaj #4626

Ziyaretçi

HER SABAHIM
HER GECEM SENİ ÖZLEMEKLE GEÇER OLDU
SIÇAKLIĞINI DOKUNUŞUNU ÖZLER OLDUM
DÖN ARTIK BANA

UMUDUM BİTMEYECEK
BİLİYORUM DÖNCEKSİN
AMA NE BÜYÜK IZDIRAP

WARLIĞINI HİSSETMEMEK
WE
ARTIK DÖN BANA
ZENEP

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

15 Ağustos 2007 Mesaj #4627

Ziyaretçi

gökyüzü ağlıyor,
pencereye vuruyor her damla,
tiz bir çığlık kulağımda;
yanı başımda kokun,
gökyüzü gürlüyor hışımla,
sebepsiz...
aklımda sen varsın,
sen aslında her damladasın!

bahar güneş

BEĞEN Paylaş Paylaş

Tiglon

Ziyaretçi

15 Ağustos 2007 Mesaj #4628

Ziyaretçi

UNUTMAYI UNUTTUM

Gittiğin gün;
Bütün acılı şarkıların,
Bütün hazin sevdaların.
Bütün ayrılıkların hesabı benden soruldu.
Gittiğin gün;
Her çiçeğe bir gözyaşı,
Her kelebeğe bir ağıt,
Banada yüzlerce şiir düştü
Yazmaya mahkûm,
Gözlerin için...

Ben ki
Dönüşüne hasret yaşadım bütün nisanları
Ve gülüşüne hasret bütün baharları
Gel gör ki
Bir dağa çarpar gibi çarptı yüreğim yokluğuna.
Bir ben bilirim
Gururumu hangi taşlara vurduğumu
Başımı hangi duvarlara
Ve hangi uçurumlara köprüler kurduğumu
Bir sana kavuşmak için...

Sen gideli
Bütün yollarımın yolları kesik
Bütün dallarımın dalları kırık
Kaç geceye bekçi
Kaç sabaha nöbetçi
Ve kaç uykusuz trene biletçi oldum
Gelmedin.
Oysa hep karlar içinde sakladım umutlarımı
Yağmurlar içinde kuruttum gözyaşlarımı
Ve kanatarak açtım gölgene avuçlarımı
Bir sana sarılmak için...

Bir ucu kalbimde kaldı bu sevdanın
Bir ucu ellerinde
Bir adımı sende kaldı sonumun
Bir adımı sabrımda
Çünkü
Bulutlara çizilmiş
Yıldızlara yazılmış
Ve yüreğime kazılmış bir kara sevdaydı bu
Günlerce
Kışlardan güneş
Karlardan ateş topladım
Ve bütün ölümleri erteledim
Bir sana dokunmak için...

Oysa daha gittiğin gün
Uykularımı çaldım gözbebeklerimden
Dizlerimde uyuttum
Acılarımı kopardım yüreğimden
İzlerinde avuttum
Ve sözümüde tuttum
Yanarak için için
İşte bugün
Unutmayıda unuttum
Bir tek, yalnızca
Seni unutmamak için

BEĞEN Paylaş Paylaş

RuYa

Ziyaretçi

15 Ağustos 2007 Mesaj #4629

Ziyaretçi

'eger' ile baslayan cumlelerin ortasinda,
'keske' lerden yorulmus,
'acaba' lara bogulmus,
bir vazgecisin ardindan,
yeniden baslamaya korkar olmusum..

ruhumun yaralari daha kabuk baglamadan,
yeni sevda yaralari kaldirir mi yuregim?..

sen;yolumu bulamadigim cikmaz sokakmisin,
geri donmek isteyip cikmaz sona carptigim..

bi sarhosluk ki henuz gecmemis;
ayilmayi bilmeden sarhos olur mu gonlum..

sen;anahtari yuregim,
cennetimmisin,kapida bekledigim..

sen;faili mechul bir ayriligin alfabesinde,
ilk harfimmisin sonunu getiremedigim..

bir cumlenin oznesi,tumleci,yuklemi benken;
bir nida sen dedigim..

noktayi senle koymusum,
virgulle yeni bir cumleye nasil baslayip devam edeyim..

CUMHUR AKÇAY

BEĞEN Paylaş Paylaş

Dark-Line

Ziyaretçi

15 Ağustos 2007 Mesaj #4630

Ziyaretçi

Dost Bildiklerim Düşman Oldular

Sevdama zincirden kilit vurdular
Gençliğime arsız tuzak kurdular
Ben kendime DOST diye bilmişken
Dost bildiklerim düşman oldular

Ne halden bildiler ne de hatırdan
Ne evden sordular ne de çadırdan
Birden bire soğudu burda havalar
Dost bildiklerim düşman oldular

Veryansın ettim de duyan olmadı
İhanete hileye doyan olmadı
Beni bu hayatta dünden yordular
Dost bildiklerim düşman oldular

Ne para kaygısı , ne şöhret ne şan
Bu koca alemde kalmamış insan
Güneşin batışını benden buldular
Dost bildiklerim düşman oldular

Artık ne halim var ne de demanım
Can verdim dostluğa kalmadı canım
Unuttu alem beni bende insanım
Gençliğime arsız tuzak kurdular,
Dost bildiklerim düşman oldular.

21.06.2000

Mustafa Çelebi Çetinkaya

BEĞEN Paylaş Paylaş