Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 706

BAĞLANMAYACAKSIN

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin o’nu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini…
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya ya da pembeye
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

CAN YÜCEL

Anlarsın



Avuçlarına bırakayım gözlerimi
Çekiştirme ellerini
Nafile anlamıyorsun kelamdan
Bırak bari parmaklarına ağlayayım
Islanırsan beni anlarsın belki.

Sevdamı asayım yıldızlara
Niyaz edeyim tanrıya
Yağmur bulutları takılsın sabaha
Bırak bari yağayım sağanak saçlarına
Üşürsen beni anlarsın belki.

Sileyim güneşin mor harelerini
Aydınlıktan ürker olmuş düşlerin
Sürüklensin sisleri başka ülkeye
Bırak bari gün ışığından düşeyim tenine
Isınırsan beni anlarsın belki.

Gövdemi tutayım rüzgarın gelişine
Yetsin esmesin artık şehrinde
Saçların dağılmış gözlerinin üzerine
Bırak bari tarayayım ellerimle geriye
Bakarsan beni anlarsın belki.

Gece yapışmış kirpiklerine
Yıldızlarını düşürmüşsün yerlere
Loş akşamlar boyanmış yüreğine
Bırak bari ay'ı indireyim pencerene
Görürsen beni anlarsın belki.


Tarık Tan

Harç


Bilemiyorum hangi gökdelenin
tuğlaları arasındadır
elele yürüdüğümüz
ve seni
ilk kez öptüğüm
o kuytu kumsal
Ama duyarım
bir mısır tarlasının
yüreğindeki telaşı
görülünce dağın ardından
kentin ilk gökdeleni
Daha kamyonlar dolusu
kum elenir
inşaat önlerinde
ayıklanır deniz kabukları
yok edilir gibi
bir cinayetin izleri

Sunay Akın

Kapalı tüm dünyaya kapılarım
Hem de dışarıdan kilitli
Duyan yok feryadımı
Sen duy istiyorum, sen duy
Kilitli kapılarımı açacak,
Anahtarım ol benim.

Eşikten içeri görünürse ışığın eğer
İstemem dünyaları benim olmasın
Bana bir ömür yetecek,
Gönlümün kapılarından içeri
Hüzne yer vermeyecek,
Mutluluğum ol benim
Sebebim ol benim
Sebebim sen ol benim.

(23-01-2009)

sana elveda mı ASLA!!!
Sevdim bir kere seni
Bin umutla bağlandım
Desteğini göremedim
Beni bir türlü sevemedin

Kalbimin acısını hiç hissetmedin mi?
Gözlerimin dolgunluğuna hiç bakmadın mı?
sözlerimi hiç saymadın mıı?
Doğru askım doğru!
sen bana ne zaman aşık gözüyle baktın ki!
Sorma
Söz etmem
Umutlanmam hata
ama unutma
diyemem hiçbir zaman sana elveda

Geceler


Dört sonbahar öncesi o gece
Yeşildi gözlerin, yalandı sözlerin o gece
Aylardan kasımdı, yapraklar sarıydı o gece
Dostlar arasında yalnızdık o gece

Gemileri yaktım her gece
Yıldızlardan kaçtım her gece
Kendimle savastım her gece
Hatıraları kovaladım her gece

Türkülere yaren oldum bu gece
Eski tatları aradım bu gece
Kendi gözyaşlarımda boğuldum bu gece
Sensiz dört mevsim geçti bu gece

Hasretinden kurumuş çöller gibi bedenim
Dokunuşunla kuraklık berekete dönecekti.
O gece,her gece, bu gece….