Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 373

Tabanca

Sigara içenlere ateş etmeyiniz
Evli bir kadınla rakı içerken
Rozet gibi göğsüne takmış cesaretini
Ben Mitridat'tan sözettim siz etmeyiniz

Eski bir Osmanlı paşası gibi
Feodaliteyi süpüren bıyıklarıyla
İstanbul, İstanbul uzakta
İstanbul'a ateş etmeyiniz

Tutalım yanılıp ateş ettiniz
Şeker Ahmet Paşa'nın resimlerini
Eski hececilerin şiirlerini bir de
Ben çok seviyorum siz de seviniz

Cemal Süreya |

YAĞMURUN BİRGÜN DİNMEYECEĞİNDEN HİÇ BİTMEZ GÖRÜNEN
HAYAT IRMAĞININ BİRGÜN KURAMAYACAĞIDAN SENİ ALIP DİYARDAN
DİYARA GÖTÜREN RÜZGARIN BİR GÜN DURUVERMEYECEĞİNDEN EMİNMİSİN?

HEP ATAN YÜREĞİNİN DURUVERMEYECEĞİNDEN GÖREN GÖZÜNÜN HEP GÖRECEĞİNDEN DUYAN KULAĞIN HEP DUYACAĞINDAN
EMİNMSİN?

BEN OLMAZSA OLMAZ DEDİĞİN İŞLERİN ASLA SENSİZ YAPILAMAYACAĞINDAN SEN OLMAZSA DÜNYANIN DURUVERECEĞİNDEN SESLENDİĞİNDE TİTREDİĞİNİ SANSIĞIN ŞU DAĞLARIN HEP EMRİNDE OLACAĞINDAN
EMİNMİSİN?

SANA UZANAN ELLERİN HEP YANINDA OLACAĞINDAN YÜREĞİNİ VERDİKLERİNİ BİRGÜN SIRTLANIP DÖNMEYECEĞİNDEN
EMİNMİSİN?

BEYAZ KOYUNUN BOYNUZLU KOYUNDAN HAKKINI ALCAĞI GÜNDE BALIKLARDAN KUŞLARA AĞAÇLARDAN GÜNEŞE ÜZERİNDEKİ MESAJLARI OKUYUP ANLAMADIĞIN YARATILMIŞLARIN SENDEN ŞİKAYETÇİ OLMAYACAĞINDAN
EMİNMİSİN?

SANA HEP AÇIK DURAN İLAHİ KAPILARIN BİR GÜN KAPANMAYACAĞINDAN EMİNMİSİN?
KARANLIĞIN İÇİNDEN KAYBOLUP GİDEN ÇIĞLIKLARI DUYABİLDİĞİNDE YÜREĞİNDEKİ IŞIKTAN BAŞKALARINA VEREBİLDİĞİNDEN
EMİNMİSİN?

GÜZEL BİR HAYAT YAŞADIĞINDAN, YAPABİLECEĞİN HERŞEYİ YAPTIĞINDAN EMİNMİSİN?

BÜTÜN BUNLAR İÇİN BİR DAHA FIRSATIN OLACAĞINDAN GERÇEKTEN EMİNMİSİN?

Son mektubun elimde
Bana veda etmişsin
Ayrılırken herkese
Her şey bitti demişsin

Duydum da inanmadım
Aşka üp geçmişsin
Benimkisi değil
Bir oyundu demişsin

Zafer n zaferin
Eser n eserin
Sevin ey zalim sevin
Bak bir erkek ağlıyor

Geceden ta sabaha
Resmine baka baka
Hayatında ilk defa
Bak bir erkek ağlıyor

Diyelimki yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşalırcasına yağıyor mübarek,
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
Işte o evin kapısında bulacaksın beni

Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenden denize gireyim dedin
Kulaç attıkça sen
patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan
ege denizi bu efendi deniz
Seslenmiyor
Derken bi dibe dalayım diyorsun
İçine çil çil koşuşan balıklar
Lapinalar gümüşler var ya
Eylim eylim salınan yosunlar
Onların arasında bulacaksın beni

Diyelim sapına kadar şair bir herif çıkmış ortaya
Çakmak çakmak gözleri
Meydan ya Taksim ya Beyazıt meydanı
Herkes orda sen ordasın
Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından
Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim
Özgürlüğe mutluluğa doğru
Her işin başında sevgi diyor
Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili
Bi de başını çeviriyorsun ki
Ben varım
Can Yücel

bayrak

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı, yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
Seni içimden terkediyorum

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanılgımdın
Yandığımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü “belki”ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yanlızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum

“Yârime uzanmayan bütün dallarım kırılsın” demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda
“Ya öldür beni”dedim
Ya da git benden
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yârini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi

Benden
İçimden
Terkediyorum

iki bıcak
İki Bıçak
İki bıçak seç kendine
Biri yaralamak için
Biri öldürmek
Pusu kur gözlerinin karanlık gölgesine
Biri sevmek için
Biri ihanet
İki yürek seç kendine
Biri yaşamak için
Biri gizlenmek
Bir korkak,bir kaçak,bir firar
Kaç kişisin sen sevdiğim çocuk
İçimdeki bıçak iki kere daha dönüyor
Olduğu yerde
Kalırsan sel basar yataklarımı
Gidersen uçurum çiçekleri açar kalbimde
Kimi zamanlar olur sevgilim
İki bıçak bile yetmez
Bir tek ölüme