Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 546

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.171.753 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 546 / 801

Demir YumruK

Ziyaretçi

26 Aralık 2007 Mesaj #5451

Ziyaretçi

Ayrılık-GURBET Acısı! Memleket Yurt Yar Özlemi

Sponsorlu Bağlantılar
Her nereye gitsem, benimle gezdi
Ayrılık, Hasretlik, Gurbet Acısı
Benimle okudu, benimle yazdı
Ayrılık, Hasretlik, Gurbet Acısı! ..
Yandı bu yüreğim kavrulmaz oldu
Dumanım göklere savrulmaz oldu
Hep benimle kaldı, ayrılmaz oldu
Ayrılık, Hasretlik, Gurbet Acısı
Bülbülüm gülümde kafesim oldu
Çaldığım türküde hep sesim oldu
Yediğim, içtiğim nefesim oldu
Ayrılık, Hasretlik, Gurbet Acısı
Şah Turna yaramı saramaz oldum
Diken doldu güller deremez oldum
Ölümü dirimi göremez oldum…
Ayrılık, Hasretlik, Gurbet Acısı! ...

Ozan ŞİAR Ağdaşan

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

27 Aralık 2007 Mesaj #5452

Ziyaretçi

Şunu bil ki,

Sponsorlu Bağlantılar
Bir damla yağmur
ıslatmaz beni sensiz.
Kokmaz olur çayır çimen,
güller, gülmez olur bana,
içimde
bir çocuk ağlar
dinmez yaşları
hıçkırır
susmaz olur,
İşte ben sensiz!

Şunu bil ki,

dalından düşer yaprak
saklanır buluta güneş
ve rüzgarın önünde
bir sandal
bir oraya bir buraya
yol bilmez yordam bilmez,
İşte ben sensiz!

Şunu bil ki,

Geceleri zeytin karası
ve sabahları uzak
sensiz.
Uyanışları mahzun
yorgunluğu üzerimde yokluğunun
ve dudağımda
bir iki laf
belli belirsiz.
İşte ben sensiz!

Şunu bil ki,

yalnız sen,
sen sevdiğim,
ömrüme sebep
ömrüme bin bir renk,
ve ömrüme ahenk
biraz beni ben
ve dahası beni sen yapan
kah içimde
kah içinde
aşkın içinde.
İşte ben sensiz!

Üşümüşlük tende
ve mum alevi sıcaklığına
şükürler dilde,
uyanışlarım mahzun
uyanışlarım sessiz,
yorgunluğu üzerimde
yokluğunun.
İşte ben sensiz!

Şunu bil ki,

ömre sebep
şunu bil ki,
ömre ahenk
şunu bil ki
türlü renk
beni ben,beni sen
yapan ne varsa
can!

Sensiz,
Ah! sensiz,
güller gülmez olur bana,
İşte ben sensiz!

cem ayaz

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

27 Aralık 2007 Mesaj #5453

Ziyaretçi

Yüreğim parça parça isyanlardayım,
Cehennem ateşinde ben yanmaktayım,
Sevgi bu ise istemem kalsın,
Sen olmasanda yanımda içimde varsın.

Ağır geldi sevdan kaldıramadım,
Hesap vermeye ben alışamadım,
Kusura bakma ben hep özgür yaşadım,
Sana birtürlü ayak uyduramadım.

Biliyorum kahır dolu yüreğin,
İzin ver dünyandan ben çekileyim,
Dayanamaz isyanına yüreğim,
Ağır geldi sevdan kaldıramadım.

Ağlama güzel gözlüm ağlama,
Mesajlarınla yüreğimi dağlama,
Ben yokum diye karaları bağlama,
Ağır geldi sevdan kaldıramadım.

nihal çiğdem nalçacı

BEĞEN Paylaş Paylaş

LaDymm

Ziyaretçi

28 Aralık 2007 Mesaj #5454

Ziyaretçi

Hiç yaşamadım hatıraları,görmedim,bilmedim.
Geceleri sabahlamadım yıldızlarla,derteşmedim,seni hiç düşünmedim.
Süslemedim düşlerimi,bir yaşama hevesim hallerini.
Ben seni unuttum bitanem.
Ağlamadım hiç,gözpınarımla yağmur olup sel olmadım.
Dökülmedi hiç kalemimden hislerim, aşık olmadım tutulmadım.
Bir çılgın gibi kahkahalarla güldüm hayatın acı hezimeti.
Ben seni unuttum bi tanem.
Pencerimin buğusuna hiç yazmadım adını,seyretmedim iç çekmedim.
Resmini koymadım başucuma,onla uyuyup onla ağlamadım.
Delirmedim sokaklarda, sabahlara kadar volta atmadım.
Yalvarmadım sana,bir Damla sevgi dilenmedim.
Ben seni unuttum bi tanem.
Vur hançeri vur göğsüme ,bir Damla kan akmaz.
İstersen yar yüreğimi,içinde ne sevgi ne anılarım olmaz.
Ben seni unuttum bi tanem.
Her sesini duyduğumda heyecanlanmadım,titremedim.
Hiç bıkmadan usanmadan,yürümedim duygu tünelinibeki ışığına ulaşırım
diye.
Ben seni unuttum bi tanem.
Sanmaki sana yazdığımda titriyor ellerim.
Sanmaki duygu yüklü kalbimden kopan rüzgara karışıyor gözyaşlarım.
Sanmaki hıçkırıklarım tükendiği zaman her nefesimde ölüm veyaşam
arasında gider gelirim.
Bir umutmuş ,bir sevgiymiş,dağ gibi yüreğim süzülüyor gülsüz çöllere
yapraaak yaprak.
Sen kalbinde duygudan yoksun,ruhunda sevgi yeli esmemiş,yürekleri
esaret zinciri altında kırbaçlayan taş bebeğim.
Ben seni beyaz karanfillerle süsleyip düşlemedim mutluluk diyarına
uçmayı.
Ben seni unuttum bi tanem , HİÇ sevmedim !.....ERKAN YANSEVER

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

28 Aralık 2007 Mesaj #5455

Ziyaretçi

Sensizliğin ayazında sorularım dalgalanıyor.
Sana gelen aşkın adımları geri saymakta.
Doymadığım baharlar alır bedenimi gölgenden.
Zaman geçtiğinde yerinde yok olmuş kalbinin silueti vardı.

Kıyılarında artık son dansı gözlerimin,
Yollarında özleminin fütursuzluğu.
Yerine koymadığım inancım, çölündeki kuru ayazlarda eser kalbime.
Döndüğünde gelmezliğinden baktığın aynam kırılır.

Umutlarının dikenlerinde kanayan ellerim oldu.
“Seni yaşamaktan mı ağırlığım? ” diye sorarım
“Böyle kimsesiz oluşum cevaplarının soğukluğundan mı? ”
Yüzünün zamansızlığı vazgeçmez vurgunlarından.

Yarımlarımdan aldığın gecelerim,
Çoğalan hüzünlerde gördüğüm yasaklarım.
İlk değildir sana yangınım
Son değildir sana nefretim.

didem can

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

30 Aralık 2007 Mesaj #5456

Ziyaretçi

Güneşli bir bahar gününde
Onu gördüm, okul çıkışında
Çağıran, tatlı bakışlarıyla
Takıldı, liseli yüreğimin saflığıyla
Ayrıldım, bir bahaneyle arkadaşlarımdan
Yaklaştım yanına “merhaba”yla
Tanıştık, arkadaşça sohbetle
Böyle geçti her gün, sevgi kıvılcımlarıyla
Yaz gelmişti, okulun son günü, çıkışı beklemeden
Hemen koşmuştum, onun okuluna
Çarpıyordu, hızlı hızlı kalbim
Sanki duracaktı heyecandan
Söyleyecektim bugün, ona olan sevgimi
Kapıda karşıladım onu, utangaç ve ürkek halimle
Oysa o, farklı bakıyordu bana, gözleriyle
Daha ben söylemeden
O söyledi, söyleyeceğini
Yerin, yedi kat dibine girdi sanki
O an, yüreğim
Tüm seyredenler;
Alay ediyor ya da acıyordu halime
Utangaç halimle sustu dilim, o giderken
Tek kelime edemeden, bakakalmıştım ardından
İlk ve sondu belki de
Bu saf yüreğin, hayatta aldığı böyle ders
Bir daha sorabilir miydi, söyleyebilir miydi; o iki kelimeyi dilim?

“Sevmiyorum seni” dediğini duyduğumda
Kırılan kalbimin sesini bir duyabilseydin
Pişman olur muydu yüreğin?
Bu kadar basit ve sıradan söylemenin
Bana verdiği acıyı
Görür müydü kör gözlerin?
Ben söyleyebilir miydim, “Seni sevmiyorum.”diye
Bir çırpıda sana
Yüreğini kırabilir miydim, yıkabilir miydim, şiddetli bir deprem havasında?
Ah bu aşırı duygusallığım; yıkıyor, yakıyor beni
Her sözün, içimde bıraktığı ağırlığıyla
Akmıyor gözyaşlarım, yüreğimdekileri atmıyor dışarıya
Bırakıyor damla damla, yüreğimde açılan yaranın içine
Dinlemiyor, harabelere dönmüş beynimden gelen emirleri
Kapatıyor tüm kapıları, tüm ışıkları birer birer dışarıya…

Ondandır; kolay sevmiyor bu kalp başkasını
Ondandır; hep çekingen yüreğim sevgiye
Ondandır; gözlerim bakamıyor, ışık saçan gözlere
Ondandır; hep susamış, aç kalmış yüreğim; gerçek sevgiye…

Cengiz ÇETİK

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

30 Aralık 2007 Mesaj #5457

Ziyaretçi

Leş gibi ağır bir geceyi omuzlarımda ağırladım.
Uyuntu itler dolaşıyordu kapımda.
Yanılgılar dalga dalga çarparken suratıma.
Vurgun yemiş yanım acıyordu.

Sen,
Yüreğimin kanyonlarında saklıdağım aydınlığım.
Acımın ortasında sıcaklığına sarıldım, ağlamadım.
Bu gün belirsiz uykulardan.
Alacasına uyandım sabahın.
Tılsımlı ışıklar süzüyordu tül perdemden.
Sen kaldığım yerden başlamıştın.
Gözlerimin buğusu kadar bana yakın
Dokunamadığım sanrılar kadar benden uzaktın.
Anladım sevdiğim.
Sen haklıydın.

Şimdi umutların hasat zamanı.
Hani göz altına almıştım ya yüreğimi.
Bu sabah serbest bıraktım.
İşte şimdi alabildiğince özgürüz ikimiz de

nuriye dündar

BEĞEN Paylaş Paylaş

nünü

Ziyaretçi

30 Aralık 2007 Mesaj #5458

Ziyaretçi

BIR SAYFADA IKI YUREK
Lapa lapa kar yagar dagin yucesine
Silme beyaz olur dunya
Hic yesil olmamistir sanki
Bir tek fidan yesermemistir yucesinde bu dagin
Yalniz bir beyaz
Soguk bir beyaz
Yuregimin bos sayfasini bulurum bu beyazlikta
Nice asklar yasadim
Nice opuslerin tadini aldi bu dudaklar
Yurek sayfamda izi yok
Yuregim buz tutmus beyazliklar icinde
Bir bosluk buyutmusum yuregimin ortasinda
Sensizlikmis ismi boslugumun
Karin sogugu sensizlikmis
Beyazin yalnizligi yoklugunmus
Sensizlik her seymis boslugumu dolduran
Bir kipirti var ama yuregimde
Bir kardelen cicegi yeserir derinlerde
Neseli bir turku dilinde
Neseli bir turku ile yikar yalnizligini yuregimin
Bir kardelen cicegi yeserir gonul sayfamda
Yurek sayfama bir iz gelir
Elin dokunur
Bir hece cikar dudaklarindan
Seni seviyorumlari duyarim neseli bir turku ile
Ilktir gonul sayfama bir satir islenir
Ilktir bir izi kalir yasanan bir sevdanin
Bir kardelen cicegi dolar boslugumun icine
Ilktir sevinirim gonuldeki bosluga
Hecelerinden senin
Bir ask ilmik ilmik dokunur bosluguna yuregimin
Bir gonul sayfam var benim
Tek bir satir yazilmamis senden once
Ilktir gonul sayfam dolar bosluksuz
Biz`i kaziriz bos sayfaya
Bir ben yazarim sevdani
Bir sen yazarsin
Bir bosluk ikimizle dolar
Bir sayfa dolar askla
Askinla
Dudaklarinin muhru birlestirir yureklerimizi
Yureklerimiz bulusur gonul sayfasinda
Ilktir Biz deriz
Ilktir Biz`i yazariz gonul sayfasina
Kaybolurum ben bende
Verirsin sen kendini
Ben senle dolarim
Iki yurek bir sayfada yazilir
Biz`i yazar bir sayfa
Bir bosluk Biz`la dolar
Bizim sayfamizi biz yazariz deli bir sevdayla
GASSAN SATAR

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

31 Aralık 2007 Mesaj #5459

Ziyaretçi

yorgunum
soluma bakıyorum
sararmışsın sanki, zayıflamış
kıvrılmışsın daha bir içine doğru
azda sağa kaymışsın sanki
eee? diyorsun bana
eee? diyorum bende sana
susuyoruz kös kös
dudak büküyorum ben
sen çatıyorsun kaşlarını
kırpıyorum sol gözümü
ısıtırım diye belki arayı
saçmalama! diyorsun...

sayıyorum isteksiz
iki gün kaldı diyorum ayrılığımıza
sadece iki...
eee? diyorsun
gidiyorsun diyorum
bulutlanıyor gözlerim
vaktidir diyorsun gitmelerin
nasılsın? diyorum
sen gibi diyorsun
ben gibi...

biliyor musun?
ben hep çarpardım aritmetikten diyorum
başlıbaşına aritmetiktir diyorsun hayat...
bugün neden bu kadar öfkelisin?
anlamıyorum
yoksa senide mi burkuyor ayrılık
ben gibi?
sıkı dostluğumuz oldu seninle biliyorsun
ve şimdi gidiyorsun
sende gidiyorsun!

eee? diyorsun
alay etme be! diyorum
biliyorsun
ve öfkeleniyorum yüz ifadene
kopuyorum sabrımdan

işte gene boş ayalarım!
işte gene koca bir sıfır!
farkın yok seninde diğerlerinden!
bir halka bırakıp avuçlarıma
üzgünüm başaramadım bende deyip
sende gidiyorsun!

oysa...
ne güzeldi ilk tanışmamız
hatırlıyormusun?
ilk dokunduğunda sana ellerim
kıpır kıpırdı içim
dışarısı ayazdı, dışarısı zemheri
bugün gibi..
odamdaysa yapay bir sıcaklık
buğulanmıştı camları odamın
içimde baharlar açıyordu ama
doğum doğum
sana dokunuyordum...

sol gözümü kırpmıştım gene sana
gülümsemiştin sende sanki
sahi ya?
ne güzel kokuyordun sen ogün
ağaç gibi..yaprak gibi...bahar gibi...
pırıl pırıldı yüzün..rengarenktin..
daha bir ağırdı duruşun
ve gebeydin sende sanki umuda...
tekli değil, ikiz değil
yediverenler doğuracaktın
ve doğurtacaktın gökkuşağını bana
sayısız yaşamlara bölüşecektik
doğumlarımızı güya...

tek korkum
'taşıyabileckmiydi seni duvarlarım'dı...
mıhlarken seni sol duvarıma
mıhlamıştım yüreğime usuma
umutlarıma da...
ve dikmiştim bakışlarımı bitimsiz ufka
gördüğümce buğulu camlarından odamın
hayatın tüm renklerine...
gamzelerim çökmüştü gene çukuruna
ve ışığın gözbebeklerime...
hızlanmıştı atışlar solumda
koyversem fırlayacaktı ok gibi
kırıp buğulu camları
atlayıp bir serçe kanadına
en beyazına yerleşecekti
gökyüzünde bulutların...

sen ise alkışlıyor destekliyordun beni
evet! evet!
elele birlikte yazacağız diyordun
kazıyacağız tarihe!
yanındayım diyordun...

şimdi gidiyorsun...
devirdik peşpeşe mevsimleri
soldurduk gitgide
griye çaldı gene maviler
konuştuk geceler boyu seninle
her mevsim bitimlerinde...
ben suçlu sen küskün
başımı öne eğdim hep ben
haykırışların kulağımda hala
BECERİKSİZSİN! diyordun
APTALSIN! diyordun
BEN SANA DEMİŞTİM! diyordun
ve susuyordum ben hep...
göremiyordum ellerimi
ıslanıyordu gözlüğümün camları
silemiyordum...

haklısın demek düştü bana hep
ve şans dilenmeler senden
üç şansım daha var diyordum
küsme diyordum
ilkbahar yaz sonbahar
kızma bana
başaracağım, söz sana..

başaramadım be ortak
geçti ilkbahar
geçti yaz
ve işte gidiyor sonbahar
ve sen gidiyorsun

son yaprağın duvarımda
izin kalacak gittiğinde ardında
tertemiz ama, tıpkı ilk geldiğin gibi
soldurdum seni de, eskittim seni de bak
yordum dertlerimle haksızca
ve korkulaırmla...
arada isyan ettin sen de
düştün duvarımdan
hayır hayır
taşıyamadığından değildi duvarımın
bana dayanamadığındandı düşmelerin
ve sayısız küsmelerin...

bak duvarlarda sararmış
bana ilk geldiğinde
yeni boyatmıştım, buz mavisine
seninle yaşamayı umduklarım gibi..
şimdi griye çalıyor
şimdi puslu kabarmış
ve şimdi yorgun
benim gibi...sen gibi...
eh kabul etmek gerek
şu lanet cıgaram da suçlu bunda
engel olamadığım yıllardır
esiri olduğum...
yahu kızma sende dostlar gibi
onsuz da çekilmiyor ki be!

iki gün
evet son iki gün öyle mi?
bilirsin hep çakardım aritmetikten
ama sayabiliyorum bak miadını
boynumu büktüren..
ve gidiyorsun işte...

affet beni ortak
tutamadım sözümü
bak gene boş ceplerim
gene boş sol yanı göğsümün
kabul be ne bağırıyorsun?
evet
ben başaramıyorum
sevmeyi sevilmeyi!
evet gideniyim önde delinin!
başaramıyorum zengin olmayı!
ama biliyormusun bay ukala?
aç şimdi yaşlı kulaklarını beni dinle!
başaramıyorsam sevmeyi sevilmeyi?
mertliğimdendir!
çokların haketmediği...
başaramıyorsam zengin olmayı?
dürüstlüğümdendir!
çokların olamadığı...
buna rağmen
doluysa hala yüreğimin iç cebi?
varsa orda sayısız dost sesi?
insanlığımdandır!
en büyük aşk
en büyük zenginlik
dostluktur be ortak!

tamam git git...
ama unutma şunu da giderken
senide çok sevdim be herşeye rağmen
acınla tatlınla
sende aldın yerini
iç cebinde yüreğimin
sevdim seni 2007
odamın sol duvarının işgali
duvar takvimim
dertdaşım, ortağım, arkadaşım
git hadi!
uğurlar olsun...
git ve huzurunda uyu tarihin
sevdim seni
hoşgeldin iki bin sekiz
hoşgeldin!
tanışalım mı?
ben yürek eşkiyası
ben delinin önde gideni!
umutlarım koynumda hala masmavi
karşılıyorum seni !

29 Aaralık 2007 / Ankara
Bir dönüm noktasında...

gülten kahraman

BEĞEN Paylaş Paylaş

RuYa

Ziyaretçi

1 Ocak 2008 Mesaj #5460

Ziyaretçi

Ah gül pınarım

Hayatın en yorgun anında

Haşarı saçlarınla

Çocuksu bakışlarınla

Çaldın gönül kapımı.

Ah buğu bakışlım

Renklerin solduğu

Şarkıların sustuğu

Zamanın durduğu

Yerde sen başlıyorsun.

Ah sevdalım

Sen yüreğim kadar yakın

Çocukluğum kadar uzaksın

Lal olmuş dilim

Bunu nasıl anlatsın ?

Gözlerinin ruhuma aktığı

O günden beri,

İçimde sevdanı saklıyorum.

Ve inan sevdiğim inan

Senin olmadığın her yerde üşüyorum !..

HATİCE EDA