Şiir Nehri -3- - Sayfa 5

Sana yazdım

Sponsorlu Bağlantılar

Bu şiiri sana yazdım
görüp de okursun diye
okuduğun her mısra
kalbine dokunsun diye...
meraktayım nasılsın?
ne haldesin kimbilir...
üzülme hastalanma
çok iyi bak kendine...
bu şiir değil aslında
kısacık bir not sana
gece gündüz aklımda
fikrimdesin anlasana...
bir damla su gibi iç
serinlesin gönül evin
avunsun kanmasa da...
bu şiirimi al tut sıkıca
sevgiyle bas bağrına
ben gidemedim ama
şiirim gitsin yanına...

ince kaygılarını süz bugün yüreğinden
paldır küldür gelip şehrin tam ortasına
gözlerini bana çevir....
bir değişiklik yap her güne inat
susma mesela !


nice hıyanetlere gül geç...
büsbütün özle
olanca yalnızlığın içinde
söz dinlemez bir serçe beni hatırlatsın sana
heybende tek iyimser haber olmasa da
yeniden sevmeye başla...
mavi mavi gülüşler ek mahzunluğuna


dudaklarına çırılçıplak ve özgün bir sözcük al
otur bir kaldırım taşına...
varsın dökülsün içindeki gam
bir şiir
bir öykü yaz mesela !


madem ki gökyüzü mavi
madem ki koparıp kırdın zincirleri
ve
madem ki kuru bir dal oldum senin için
bir çocuk gibi kaldır havaya ellerini
kurtar darağacından düşüncelerini
söyle mesela !



yana düşmüş başın ağrımasın boşuna
sana kafa tutan o kediyede aldırma
ne sen ölürsün bu dertten
ne ben...
ne sen silebilirsin gerçeği
ne ben...
söylesene !
çocuk yürekli adam
değişen hiç bir şey olmadı mı hayatımızda...
düşün mesela !


dağ gölleri gibi diplerde uykularım
çiçeğin hüznü kadar derindir duygularım
neresinden baksam haksızlık bu
.....s e v d i ğ i m.......
göğe desem ağlar
dağa desem inler
öyle gidecek gibi bakma bugün
kal mesela !

Senin...İÇİN!




Canım!
Gözlerimden biz geçti
Az önce....

Dudakların
Daha küsmemiş yüzüme,
Rüyasını yaşattığın gerçeklerde
Duruyorum!
Tam solunda
Nazar dengi öpüşlerle.

O ilk gün;
Sana söylemedim,
Bir af seçtim kendime
Gidişi hain
Gelişi inkar olan
Söyleyemedim;
Sonuma kahraman olma diye...

Bu aralar;
O kadar çok karıştım ki
İhanetin gündelik haline
Çirkinleştim,
Kötüleştim,
En az aşk kadar ayrılıktayım
Hemde!
İyilikten olma
Güzelliğimi döve döve....

En zoru;
Sensizliği dinlemek,
İki ucu kesik nefesin,
Aksine...
Yüreği yakasında çırpınan
Sabır hıçkırıyor,
İnat vazgeçmiyor
Bensiz de yaşıyorsun demeye...

Yine;
O ilk gün,
Sana ne demiştim?
'Ben 17 yaşımdan beri hayattayım,
Öncem çocuktu' sadece
Her nedense!
Senin çocukluğun adam
Benim sonram haram oldu
Kadınlığım helalleştikçe....

Bakma!
Yaşıyorum...
Yaşıyorum ama...
Bilmeni isterim
Bu ömür
Senin seferine
Tek kişilik mucize....!

....ölürüm
biliyorsun
senin için
ölümün ucundan dönüyorum
geliyormusun....?

Hüzün

Merhaba
Ey hüzün
Saatler geçmiyor seninle
Bak yine kaldık mı baş başa
Hani çıkmazdın karşıma bir daha
Sevmekti tek ilacı senden kurtulmanın
Sevmek yeterdi hani bir ömür boyu
Senden uzaklaşmak istedikçe sen neden bendesin
Neden düşmezsin yakamdan
Seni tanıdığım
Senin ne olduğunu öğrendiğim o güne
Sana lanet ediyorum
Sen bir örümcek gibi sarıyorsun bedenimi
Sanki kürek mahkûm muyum seninle
Pranga takılmışçasına ağır geliyorsun bacaklarıma
Dizlerimin bağı çözülüyor
Ben sana hep elveda derken
Sen pişkin, pişkin çıkıyorsun karşıma
Bir kitabın sayfasından fırlıyorsun fütursuca
Yada o bilinen sonun başındasın
Of sen neden düşmüyorsun yakamdan
Neden, neden
Veba gibi sarıyorsun ciğerlerim
O beklediğin soruyu sormayacağım
Seni yalnızlık denizimde mutlu etmeyeceğim
İşkence eden bir cani olamayacaksın bana
Senden nefret etsem de
Sana göstermeyeceğim kalbimdeki yarayı
Artık iç çekmelerimde bitti
Ya ben sana alıştım
Ya da sen benden bıktın
Ne oldu bak şimdi sende sustun
Hani karşımda gülen sendin
Otur şimdi sen sor sorularını kendine
Neden ben diye isyan et
Feleğe çat
İstersen başını taştan taşa vur
Yendim seni sana merhaba demek
Seni alt etmekti
Sana yenik düşmedim
Öğrendim sevgisiz kalsam da senden uzak durmayı
Artık örmeyeceksin ağlarını
Şimdi ben gülüyorum kan ağlasa da yüreğim
İsyan etse de kalemim
Sana boyun eğmeyeceğim
Seni mutlu etmemek adına
Sana gülümseyerek hep merhaba diyeceğim
Merhaba hüzün

Yağmur Öncesi Gir Düşlerime

“Gelirsen bir daha
Yağmurdan önce gir düşlerime
Ki kalmasın ayak izlerin “

Başıboş zamanlardayım yine
Biteviye yalnızlığım
Bir de sigaram
Çılgın dalgalarla vurursun koyağıma
Can çekişir ruhum
Susarım sana

Beklemek seni
Damarlarıma yayılan ince bir sızı
Gönül ağrısı…
Tınısı hüzün bir senfoni yayılır ruhuma
Bu dans bizimdi sevgili
Yoksun…
Ölüm sarılır kollarıma

Bağışlanmış bir aşkın
Şükründen mahrum gözlerim
Dualar yarım
Kutsanmış dudaklar lal
Beyhude sancılar doğurur
Tufanda yüreğim

Yağmur bulutları dolaşır
Serseri bir edayla, sen kokan sokağımda.
Durdur zamanı sevgili
Hadi kalk gel
Bahar gül/şen varlığında…

Devrim Tülay Aydın
23.03.2010

Devrin Necip Fazılı deniyor ona...

Od, ayaz gelir İbrahim

Akıp giden günahların önüne çağlayan olsam
Masuma ağlayan olsam demir parmak arasında
Pişmanım diye bağıran yarayı dağlayan olsam
Yanan olsam ateşinin hû’ ya dönen çırasında



Öyle andayım ki şu an yüzüm mancınığa vurgun
Akla dumuru yaşatır küfre kapı aralayan
Ateşin karası bile kızaracak kadar kırgın
Hangi şerre hizmet eder çirkefini sıralayan?
Tacizcinin tecavüzü hâlâ az gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


Devrinin ker nemrutları şimdi bukağılar yapar
Gelip geçici dünyada övgü nefsini şişirir
Zihne sarhoşluk dolunca nifak tohumuna tapar
Nârda nuru istemeyen, arsız yüzünü pişirir
Haksızlığa mahkûmiyet binler kez gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


Emeğiyle kazananlar haksız sövgü alıyorsa
Biraz da îzanın varsa yerin yoktur bu dünyada
Bel altı sanat zirvede; oskar, övgü alıyorsa
Makamın ehil ellere karnı toktur bu dünyada
Böceklerin kulağına namus saz gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


’Yık!’ Dediğin nefs putuna cevaz veriyor mel’ unca
Canımdan can kanatmak mı övündüğün nezaretin?
Safderûn cemaat bulmuş vaaz veriyor mel’ unca
Ömür dediğin tek nefes, yarın nedir mazeretin?
Benden, zavallılar için çok niyaz gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


Dostun, dostunu satması şimdi en büyük sanattı
Yüzlerine taktıkları riyakâr maske kusturur
Günüm odama küserken yıldız gecemi kanattı
Işık diye umduklarım adil nefesi susturur
Gönülleri yıkan kışım yazdan tez gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


Akıp giden günahların önüne çağlayan olsam
Masuma ağlayan olsam demir parmak arasında
Pişmanım diye bağıran yarayı dağlayan olsam
Yanan olsam ateşinin hû’ ya dönen çırasında
Güle al olan hayatın rengi boz gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


Bana benden daha düşman harap nefsi bildiğimde
Ruhun kirli yanlarını dürebilsem ne olurdu?
Günahların defterini yerden gökten sildiğimde
Ruhundaki mürüvveti görebilsem ne olurdu?
İlim katılmış sofrada sözler ’Söz!’ gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim


Hoşgörü ve sevgi ile gün geceyi dolaşınca
İlelebed kini atan payidar ruhlar sevinir
Nurdan nasip alamamış göz ışığa alışınca
Bütün mahlûkat huzurda eğilmek için devinir
O an iki cihanda dâr bembeyaz gelir İbrahim
Gam gönlümü kavururken od ayaz gelir İbrahim

Müjgân Akyüz/MAJ

Nakil : Nakleden, işittiğini anlatan
Dumur: Helâk. Körelmek.
Ker: Sağır, işitmez.Kudret, kuvvet.
Bukağı: Türk cambazının bir gösterisi (Ayağı ya da saçları ip üzerindeki makaraya bağlayıp kayma becerisi.)
Cevaz : Ruhsat, izin
Mürüvvet: İnsaniyet, mertlik,yiğitlik
Nezaret: Gözetme, gözetim
Dâr : Yer, mekân
Payidar: Saygın,sonsuza kadar yaşayacak olan

Ben Aşkı Ölümsüz Bilenlerdenim

İstemem sevgili yüzüme gülme
Eğer ki sonunda ağlatacaksan
İstemem sevgilim ümitler verme
Sonunda dünyamı karartacaksan

Ben aşkı ölümsüz bilenlerdenim
Bir ömür boyunca sevenlerdenim
Ellerin ellerime değmesin derim
Eğer ki sonunda bırakacaksan

Gönüle vurulmaz asla bir kilit
Seveni öldürür kırılan bir ümit
Sevgilim yanıma yaklaşmadan git
Eğer ki sonunda ayrılacaksan

Ahmet Selçuk İlkan

Sen Farkında Değilsin

Hasret dağları sardı
Sen farkında değilsin
Son umut sende kalsın
Sen farkında değilsin

Böyle sessiz duruşun
Umursamaz oluşun
Yüreğimde bir kurşun
Sen farkında değilsin

Bilmiyorsun tutkumu
O kaybetmek korkumu
Bölüyorsun uykumu
Sen farkında değilsin

Gözlerim ufka dalar
İçimde volkan yanar
Senin için ölen var
Sen farkında değilsin

Bir çılgının yolunda
Ben, sen oldum sonunda
Herkes bunun farkında
Sen farkında değilsin.

Ahmet Selçuk İlkan