Şiir Nehri -3- - Sayfa 50

İlk Gördüğüm
Küçük Bir Hayattı

Sponsorlu Bağlantılar

Büyümeyi
Büyürken Hep
Küçüklük
Mutluluğumu
İlerleteceğimi...

Aslında Bir Konuda
Kendimi Kandırmıştım
Küçükken Farklı
Büyürken
Hayat Hep
Acıyla
Dolu...

Mısraları
Daha İyi
Dizebiliyorum
Büyürken...
Acımı Yazıyorum
Mutluluğumu
Her Saniye
Unutarak...

Şimdi Anlıyorum
Bana ait
Birşeyler Yokmuş
Ne Mutluluk
ne Sevinç
Ömrüme Ömür
Katıyorum
Üstüne
Hayat Acı , Hüzün
Ekleyerek...

Şair Salih Apaydın

Öpebilir misin Uzaklardan Dudaklarımı?
Ses Versem, Uzaklardan Çalabilir misin Sevda Türkülerimi?
Alabilir misin Ellerimi Uzaklardan Aşk Sıcağında Avuçlarına?
Kuşlarla Selam Yollasam...
Haykırsam...
Yansam...
En Sıcak...
En Naif...
En Kadınca...
İklimsiz Gökkuşaklarında Yollasam Alır mısın Yüreğine?
Dokunabilir misin Dudaklarıma O Uzak Diyarlardan?
Ben Hasret!
Ben Yangın!
Ben Kanarken...!
Dokun Sevdiğim!
Dokunuşunla Hissettir Tüm Mevsimleri...
Hafif Esen Meltem Ol Bazen Serinlik Ver Sevginle Yanan Yüreğime...
Özlemler Son Bulsun Dokunuşunla...
Güneş Gibi Dokun Bana, Yüreğim Sıcaklığınla Dolsun...
Belli Belirsiz Olsun Dokunuşun, Titretsin Bedenimi, Tenimi!
Sarmalansın Sevginle...
Yağan Yağmur Gibi Olsun Dokunuşun, Damlalar Okşasın Ruhumu...
Toprağın Suya Hasreti Gibi Kirpiklerimden Süzülen Bir Damla Yaş Olsun Dokunuşun...
Hep Orada Hapsolsun...
Dokun Sevdiğim!
Her Dokunuşunda Ruhum Senin Olsun...!

Sesinin Gölgesine Sığınmışım...
Avuçlarımda Izdırap, Gözlerimde Hüzün Bulutları Var...
Yüreğim Titriyor!
Suçum Sevmekse Eğer, Evet, Gönülden Sevdim Ben!
Güz Yangınında Yanan Yüreğimi Boşuna Titretme!
Yangın Dört Bir Yanımı Sarmışken, Kül Olup Savrulmadan Can Suyum Ol...
Küçük Bir Çocuk Gibi Ellerimi Tutup Dizlerine Uzat...
Okşayarak Beni Sinene Sar...
Yüreğinle Dokunursan Yüreğime...
Sarılıp Sana Omuzunda Ağlayabilmek Var!

Güneş Gibi Uzaklarda, Işık Gibi Taa İçimdesin...
Bazen Tatlı Yasaklarla, Hayatımdasın...
Bazen de Ruhumun En Derinlerine Düşen Bir Nisan Yağmurundasın...
İç Çektikçe Büyüyen Bir Aşk Yarası, Özledikçe Büyüyen Sevdamsın...
Ayrılık Var Deme, Yollar Uzak Deme!
Hele Hele Yasaklardan Asla Bahsetme!
Nerede Olsan, Kimle Olsan Hiç Önemli Değil...
Bil ki Aşk'ım Her An Benimlesin!

Aşk-ı Kıyam-Et

Gecelerim gündüzümle karıştı
hangi zamandayız bilmiyorum
bilirim o dakikaların içinde neler gizli
her saniyesine sen ,
her dakikasında biz saklı...
senin yaşadıklarını bilirimde
sen yaşadıklarımı bilebilirmisin!
saatlerin,
zamanın dili olsada söylese sana
neler yaşadığımı...
anla istiyorum anla
seni nasıl çıldırasıya sevdiğimi anla lütfen...
sana yetmedi yetmeyecek bu susmalar
bu kaçmalar yetmedi yıllardır...
beni yine susturdun ya eyvallah be sevdiğim...

Bir hayatın başında son bulmak
seni kazanmadan kayıplara bırakmaktı aşk
gözlerinin renginde düşlerim var benim
dünyanın en kahırlı anıydı senden ayrı olmak
konuşabilsem neler sölerim
Sustuğum kadar çoktun içimde
belki sana uzak kaldığım için, cezalandırıyor hayat beni
neden bu kadar geç kaldın ki!...
yada neden bu gidiş
kalbimin atışlarını burada bırakıyorum.
sabahında bir boyoz ve çayla uyanmak vardı yanında olmak vardı
belki izmir bizimle daha güzel olacaktı
bu ayrılığı taşıyamıyorum
kavuşmalarını getir bana...
gözlerini getir...
seni öyle seviyorum ki
ayrılığın işgalinde olan bu şehri bir daha kurtaracak kadar çok seviyorum
yanımda hayallerim eriyor, günler burada geçmiyor
senden ayrı olunca bütün şehirler bana gurbet geliyor
yani şimdi senin olmadığın bir kentin sabahına mı günaydın olacak
nasıl bir aydınlık bu odam hala karanlık
ışıksızım...
yangınımı dışa vursam sözdüremez bu şehir kendini
yollar uzun, yıllar kadar gel desem gelir misin?
seni beklemek için hayatı erteleyebilirim
çok sevdim seni
hüznümü anlatacak bir kalem daha yok elimden başka
dokunulmuş sözlerden dokunulmaz bir aşk bırakıyorum sana
oralarda yağmur yağdığında beni hatırla gözlerim bir bulut oldu
sana dokunabilmesi için yağdı başına
yaşama heveslerim tükendi tükenecek
geL...
buralar Aşk'La yaşanır aşksız ölüm geliyor bana
bilmediğim sokaklarda bildik biri ol
seni sevmek ten başka elimden bişey gelmiyor
yanlızım çoook yanlızım
evimin bahçesinde yanlızlığımı asıyorum
sen gelirsin diye gözlerimi kurutuyorum
kağıtları seninle dolduruyorum ki sana ulaşabilsin diye
okuduğun her satır bir damlasıydı hayatımın
dokunduğun sayfalar ayrılığımın tercümanıydı
bilmediğim bir dil bu nasıl anlatılır bilmiyorum
içimde bir çağ yangını var
kayboluyorum kendimde
aynalara küsüyorum
saçlarımın rengi soluyor sen yoksun
ben yorgunum
ezberimdeki bütün cümleler bir olsa çektiğim şu kahrı anlatamaz
hayat olsa bu yanlızlık yaşanmaz
ben senden bir hayat değil bir adım bekliyorum
geL...
İzmir'in kokusunu getir bana
sokaklarından bir avuç toprak getir
gözlerime yağmurundan getir
geL...
gözlerinle İzmir'i bana getir...